BMW i8

ΔΕΝ είναι μακριά η εποχή που, έστω και σε φιλοσοφικό επίπεδο, είχαν αρχίσει να πληθαίνουν οι συζητήσεις ανησυχίας γύρω από το μέλλον των supercar, τα οποία, μένοντας εγκλωβισμένα στη λογική της απόλυτης απόδοσης και αδιαφορώντας για το ενεργειακό κόστος, έδειχναν εχθρικά στην προσπάθεια της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας για διαμόρφωση ενός περιβαλλοντολογικά ευαισθητοποιημένου προφίλ. Μέχρι τότε οι έννοιες «υβριδικό» και «ηλεκτροκίνηση» ήταν αδύνατο να συνυπάρξουν στο μυαλό ενός petrolhead με την ιδέα ενός σπορ χαρακτήρα. Η ανάγκη για κάτι δραστικό ήταν δεδομένη, και όμως το τολμηρό βήμα για την παράκαμψη του διαφαινόμενου αδιεξόδου δεν ήρθε από κάποιον από τους παραδοσιακούς κατασκευαστές supercar. Ήταν η BMW που στην Έκθεση της Φρανκφούρτης το 2009 παρουσίασε ως κεντρικό της έκθεμα το πρωτότυπο Vision Efficient Dynamics. Ένα απόλυτα φουτουριστικό κουπέ κατασκευασμένο από ανθρακονήματα, που χρησιμοποιούσε την υβριδική τεχνολογία για να παντρέψει την απόδοση ενός καθαρόαιμου supercar με το ενεργειακό αποτύπωμα ενός μικρού αυτοκινήτου πόλης. Η ιδέα πήρε σχεδόν αμέσως το πράσινο φως για υλοποίηση, και μόλις το 2013 το i8 ήταν ήδη έτοιμο για παραγωγή. Σχεδόν ενάμιση χρόνο, λοιπόν, μετά την πρώτη μας επαφή με το i8 στην τελική φάση της εξέλιξής του στη νότια Γαλλία, βρισκόμαστε και πάλι στη θέση του οδηγού, αυτήν τη φορά επί ελληνικού εδάφους, και επιχειρούμε την αποκρυπτογράφηση της φιλοσοφίας της ζώντας μαζί της μέρα και νύχτα, εντός και εκτός πόλης.

Επιστροφή στο μέλλον

Το BMW i8 διατηρεί σχεδόν αυτούσια τη φουτουριστική αισθητική του πρωτοτύπου του 2009. Κοιτώντας το σε κάνει να αισθάνεσαι πως έχεις μεταφερθεί μία δεκαετία μπροστά στο χρόνο. Ο αντίκτυπος της παρουσίας του είναι μάλιστα τόσο έντονος, που θα χρειαστεί να συμβιβαστείς με την ιδέα πως όλα τα βλέμματα είναι καρφωμένα επάνω του. Δεν είναι, όμως, μόνο η εικόνα, αλλά και όλα τα συστατικά που κρύβονται πίσω από αυτήν που κάνουν το i8 να μοιάζει βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Το δάπεδο είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από αλουμίνιο και φιλοξενεί εμπρός έναν ηλεκτροκινητήρα, που μεταφέρει τους 131 ίππους και τα 25,5 χλγμ. ροπής μέσω μιας αυτοματοποιημένης μετάδοσης 2 σχέσεων στους εμπρός τροχούς, ενώ σαν ραχοκοκαλιά στο μέσον του πατώματος, κατά μήκος ανάμεσα στον εμπρός και τον πίσω άξονα, φιλοξενείται η συστοιχία μπαταριών ιόντων-λιθίου χωρητικότητας 7,1 kWh. Ακριβώς εμπρός από τους πίσω τροχούς είναι τοποθετημένοι ένας μικρότερος ηλεκτροκινητήρας, που λειτουργεί και ως γεννήτρια για τη φόρτιση των μπαταριών, αλλά και ο υπερτροφοδοτούμενος 3κύλινδρος 1.500άρης Twin Power Turbo, που ήδη γνωρίζουμε από το Mini και την Active Tourer. Έχει δεχθεί βέβαια την κατάλληλη φροντίδα, καθώς, με την πίεση υπερπλήρωσης στο 1,5 bar, φθάνει τους 231 ίππους και τα 32,6 χλγμ. ροπής, ξεπερνώντας σε ειδική απόδοση ακόμα και τον κινητήρα της 911 Turbo S! Το μηχανολογικό πακέτο συμπληρώνεται από το αυτόματο κιβώτιο 6 σχέσεων του Mini, που επιλέχθηκε έναντι του γνωστού 8αριού της ZF, λόγω του χαμηλότερου βάρους του. Η συνέχεια έχει να κάνει με το επάνω μισό του αυτοκινήτου, που εδράζεται στο πάτωμα και το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος αφορά το κατασκευασμένο από ανθρακονήματα πλαίσιο και τις εξωτερικές επιφάνειες που είναι από θερμοπλαστικά πολυμερή, με μόνες εξαιρέσεις τις αλουμινένιες πόρτες και το καπό. Έτσι, παρά τα σχεδόν 200 κιλά της ηλεκτρικών συστατικών υβριδικής μετάδοσης, το βάρος του i8 βρίσκεται κάτω από τα 1.500 κιλά, που σημαίνει πως είναι αντίστοιχο με μια 911 4S ή -αν θέλετε- περίπου 100 κιλά ελαφρύτερο από μιας Μ3!

Οδηγώντας

Οι ενδείξεις για το πόσο ξεχωριστό είναι το i8 δε σταματούν στην εμφάνισή του. Είναι αντισυμβατικό ακόμα και στο άνοιγμα της πόρτας προς τα επάνω, που σίγουρα κάνει τη διαδικασία πιο εντυπωσιακή, αλλά ίσως δημιουργήσει κάποια πρακτικά προβλήματα στην είσοδο ή την έξοδο, με κάποιο άλλο αυτοκίνητο ή εμπόδιο σε μικρή απόσταση στο πλάι. Ωστόσο, ακόμα και αν δε γνωρίζεις τις λεπτομέρειες, σίγουρα δεν μπορείς να μην προσέξεις το πολύ μικρό βάρος της πόρτας ή τις μεγάλες επιφάνειες από ανθρακόνημα, που δείχνουν σκόπιμα ακάλυπτες ώστε να κλέβουν τη ματιά.

Μόλις βρεις την κατάλληλη σειρά κινήσεων και γλιστρήσεις στο εσωτερικό, βρίσκεσαι σε μια ιδανική θέση οδήγησης. Μπορεί η εικόνα να μην είναι αντίστοιχα φουτουριστική με αυτήν της εξωτερικής εμφάνισης, με πιο high tech έκφραση την ψηφιακή οθόνη του πίνακα οργάνων, όμως η αίσθηση μοιάζει ευχάριστα οικεία, με πολλά γνώριμα στοιχεία από τα μοντέλα BMW, όπως τον επιλογέα ή τον περιστροφικό διακόπτη και την οθόνη του iDrive, τη στιγμή που η ποιότητα και η πολυτέλεια αγγίζουν τα υψηλότερα στάνταρντ των Γερμανών.

Αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως βρίσκεσαι σε κάτι τελείως διαφορετικό μόλις πατήσεις το κουμπί της εκκίνησης και το μόνο που ακούς είναι ο ανεπαίσθητος βόμβος των ηλεκτρικών συστημάτων που μπαίνουν σε λειτουργία, κάνοντάς σε να αισθάνεσαι σαν σε διαστημόπλοιο προς απογείωση. Καλυμμένο με αυτό το πέπλο σιωπής, το i8 ξεκινά καθώς επιλέγεις τη θέση D, στην οποία η προεπιλεγμένη ρύθμιση είναι αυτή της Comfort, που δίνει προτεραιότητα στην ηλεκτρική λειτουργία, με το θερμικό κινητήρα να μπαίνει στην εξίσωση μόνο εάν απαιτηθεί μεγαλύτερη ισχύς ή αν υπάρξει ανάγκη για φόρτιση των μπαταριών. Μέσα στην πόλη δε θα διστάσεις να επιλέξεις ακόμα και την αμιγώς ηλεκτρική λειτουργία, που σου δίνει το πάτημα του διακόπτη eDrive. Η ισχύς είναι αρκετή για να κινηθείς σε αστικό ρυθμό και η λειτουργία παραμένει ενεργή για ταχύτητες μέχρι τα 120 χλμ./ώρα, ενώ με φορτισμένες μπαταρίες η πραγματική αυτονομία αγγίζει τα 20 χιλιόμετρα.

Μάλιστα, τόσο στη θέση Comfort όσο και στην eDrive, το i8 δίνει στους επιβάτες μια αίσθηση ηρεμίας, η οποία ενισχύεται περαιτέρω και από την εξαιρετική ηχομόνωση, που θα ταίριαζε σε μια «7άρα». Ωστόσο, η ουσία δεν κρύβεται μόνο στο ταλέντο της να συγκεντρώνει χαρακτηριστικά που θα κολάκευαν ένα μεγάλο πολυτελές GΤ, αλλά και στην ικανότητα να ανεβάζει τους σφυγμούς, καταθέτοντας την ένταση που επιβάλλεται να έχει ένα supercar. Μετακινώντας τον επιλογέα στη θέση Sport, ο πίνακας οργάνων αλλάζει ενδείξεις και ντύνεται σε μια κόκκινη απόχρωση, το τιμόνι αποκτά μια πιο βαριά αίσθηση και τα αμορτισέρ τις πιο σφιχτές ρυθμίσεις, ενώ ο 3κύλνδρος Twin Turbo έρχεται μόνιμα στη ζωή, φροντίζοντας ώστε και οι μπαταρίες να έχουν πάντα επαρκές επίπεδο φόρτισης, καθώς η κεντρική μονάδα που συντονίζει τη λειτουργία όλων των συστημάτων δίνει πλέον βασική προτεραιότητα στην απόδοση.

Σε αυτό το σημείο το i8 δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία πως όταν πατήσεις βαθιά το γκάζι γίνεται καταιγιστικά γρήγορο. Η αίσθηση, δε, υπερέχει σημαντικά από τα όσα σε κάνουν να φαντάζεσαι αρχικά οι αριθμοί της συνδυαστικής ισχύος των 362 ίππων και των 57+ χλγμ. ροπής, αφού αυτοί δεν μπορούν να προσδώσουν την πραγματική διάσταση της συμβολής των ηλεκτρικών μονάδων. Είναι λοιπόν η ακαριαία απελευθέρωση της ισχύος, και κυρίως της ροπής τους, που εξαφανίζει κάθε ίχνος υστέρησης το οποίο θα προέκυπτε από τον κινητήρα ή το κιβώτιο, δίνοντας μια πρωτόγνωρη αίσθηση έντονης επιτάχυνσης σε κάθε πάτημα του γκαζιού. Αίσθηση που ενισχύεται από το περίτεχνο σύστημα ηχητικής διαμόρφωσης, το οποίο κάνει τον 3κύλινδρο 1.500άρη να ακούγεται σαν να απέκτησε μία ακόμα σειρά κυλίνδρων.

Δεν είναι, λοιπόν, μόνο τα μόλις 4,4 δλ. που σημειώνονται εύκολα, χάρη και στο launch control, για την εκτόξευση από στάση μέχρι τα 100 χλμ./ώρα, ή τα 9,8 δλ. για τα 160 χλμ./ώρα, αλλά κυρίως τα ελάχιστα δευτερόλεπτα που απαιτούνται για κάθε ενδιάμεση επιτάχυνση, ανεξαρτήτως επιλεγμένης σχέσης, που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Θα σημειώσουμε, μάλιστα, πως το i8 είναι μεταξύ των ταχύτερων από στάση και σαφώς το ταχύτερο σε ρεπρίζ σε σχέση με άλλα supercar που στο παρελθόν έχουμε μετρήσει επί ελληνικού εδάφους, όπως την Porsche 996 S PDK, το Audi R8 4.2 και πιο πρόσφατα την Cayman S PDK. Η βαρύτητα των παραπάνω πολλαπλασιάζεται από το γεγονός πως αυτές οι επιδόσεις αντιστοιχούν σε ένα αυτοκίνητο που με την αρωγή της υβριδικής μετάδοσης στη διάρκεια της δοκιμής μας σημείωσε μια μέση κατανάλωση της τάξης των 9,2 λίτρων. Κάτι που καμία άμεσα ανταγωνιστική πρόταση δεν μπορεί ούτε καν να φανταστεί σήμερα.

Βέβαια, οι επιδόσεις αφορούν μόνο τη μία πλευρά του «άγριου» χαρακτήρα του i8. Η άλλη συνδέεται με το πώς πατάει, κάνοντας σαφές πως οι Γερμανοί δεν έχουν αφήσει τίποτα στην τύχη. Το μακρύ μεταξόνιο (περίπου 35 εκ. μακρύτερο από της «911») σε συνδυασμό με το πολύ χαμηλό κέντρο βάρους και τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά της ανάρτησης, που χωρίς να ενοχλεί προσφέρει εξαιρετική ακρίβεια στον έλεγχο του αμαξώματος, προσδίδουν μια έντονη αίσθηση σιγουριάς στις ανοιχτές καμπές των πολλών χλμ./ώρα, τη στιγμή που το πάτημα δείχνει ανάλαφρο και το ζύγισμα είναι γεμάτο ζωντάνια σε κάθε σφιχτή διαδρομή. Δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς σε ανθρώπους και υπολογιστές για τον τρόπο που έχει παραμετροποιηθεί και υλοποιείται η μετάδοση στους εμπρός και τους πίσω τροχούς από δύο εντελώς ανεξάρτητα μεταξύ τους συστήματα. Στην πράξη, ωστόσο, η λειτουργία είναι τόσο ομοιογενής, που είναι σχεδόν αδύνατο να πιστέψεις πως δεν υπάρχει μηχανική σύνδεση μεταξύ των δύο αξόνων. Η ουσία είναι πως σε κάθε περίπτωση έχεις την πρόσφυση που θα χρειαστεί για να βρεθείς από την είσοδο της στροφής στην έξοδο σε χρόνο dt και να εκτοξευθείς στην επόμενη, έχοντας εκτελέσει κάθε κίνηση με το ακριβέστατο τιμόνι ακριβώς όπως τη σχεδίασες στο μυαλό σου και με την ευκολία που μας έχουν συνηθίσει οι τετρακίνητες καθαρόαιμες εκδόσεις της Audi.

Η ταχύτητα, συνεπώς, προκύπτει αβίαστα, και δύσκολα θα βρεθεί κάτι ικανό να ακολουθήσει το ρυθμό σου, ειδικά όταν η ποιότητα του οδοστρώματος βάζει σε σκέψεις, οπότε το μόνο που θα χρειαστεί να συνηθίσεις ώστε να εμπιστευθείς είναι η κάπως σπογγώδης αίσθηση του πεντάλ των φρένων τα οποία, όπως σε κάθε υβριδικό όχημα, επιβαρύνονται και με την ανάκτηση της κινητικής ενέργειας. Το σίγουρο είναι πως, όταν ζητηθεί, το i8 συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά που θα αγγίξουν τις ευαίσθητες χορδές του οδηγού, έστω και αν αυτό γίνεται με έναν τρόπο διαφορετικό από ό,τι μέχρι σήμερα, αφού το δέσιμο ανθρώπου και μηχανής έχει εν προκειμένω αποκτήσει περισσότερο ψηφιακό, παρά αναλογικό υπόβαθρο.

Παράθυρο στο μέλλον

Βλέποντας το ταλέντο του i8 σε ό,τι αφορά τον καθαρά σπορ προσδιορισμό, δεν μπορείς να αποφύγεις τη σκέψη πως η BMW θα μπορούσε πολύ απλά να το απαλλάξει από τα εκατοντάδες κιλά των μπαταριών και των ηλεκτροκινητήρων και να τοποθετήσει στο προηγμένο πλαίσιο από αλουμίνιο και ανθρακονήματα τον υπερτροφοδοτούμενο straight six των 430 ίππων, ώστε να δημιουργήσει έναν σπουδαίο άμεσο αντίπαλο της «911». Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, θα είχε απλώς κατασκευάσει ένα ακόμα αυτοκίνητο υψηλών επιδόσεων – και το i8 είναι πολλά παραπάνω. Δείχνει τον τρόπο ώστε μέσα από την ψυχρή τεχνολογία να μείνει ζωντανή μια έκφραση της αυτοκίνησης που συνδέεται με το πάθος, και έχει τον τρόπο να σε πείσει να δεις τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική. Σε κάθε περίπτωση, είναι ένα πραγματικό supercar που σε κάνει να ονειρεύεσαι. Μόνο που το όνειρο με το i8 πρωταγωνιστή διαδραματίζεται κάπου στο μέλλον._ 4Τ

ΥΠΕΡ/ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ/ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ/ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

ΚΑΤΑ/ΠΡΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ ΘΥΡΩΝ/ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΜΠΑΝΕΛΛΗΣ, ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ