Μια σημαντική ανακάλυψη που φέρει την υπογραφή της Porsche.
«Το φρενάρισμα κερδίζει αγώνες». Στην πραγματικότητα ωστόσο τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά πριν από 60 περίπου χρόνια, καθώς τα φρένα των αγωνιστικών αυτοκινήτων της εποχής εκείνης ήταν αδύναμα εμφανίζοντας ταυτόχρονα υψηλά επίπεδα φθοράς, με την τριβή να θερμάνει υπέρμετρα τους δίσκους σε θερμοκρασίες άνω των 500 βαθμούς Κελσίου. Όλα (ή σχεδόν όλα) άλλαξαν όταν οι μηχανικοί της Porsche «σκαρφίστηκαν» μια καινοτόμα ιδέα.
Το 1965, η γερμανική εταιρεία προσέφερε στο διάσημο τη δεκαετία του ’60 οδηγό αγώνων Gerhard Mitter μια Porsche 906-8 Bergspyder για τη συμμετοχή του στο θεσμό European Hill Climb Championship, που ήταν αρκετά δημοφιλής εκείνη την εποχή. Με βάρος μόλις 570 κιλά, το αγωνιστικό αυτοκίνητο των Γερμανών διέθετε μινιμαλιστικό σχεδιασμό, με 8κύλινδρο κινητήρα 2,0 λίτρων που απέδιδε περισσότερους από 260 ίππους.
Εντούτοις, η πιο σημαντική καινοτομία του «όπλου» του ήταν τα φρένα που βρίσκονταν εγκατεστημένα στον εμπρός άξονα, με δίσκους διπλού τοιχώματος που χωρίζονταν από ένα άγνωστο έως τότε… διαχωριστικό τμήμα.
Το «τρικ» για την ψύξη των δίσκων ήταν τα ακτινικά κανάλια που εκτείνονταν από το εξωτερικό προς το κέντρο της δισκόπλακας και παρείχαν τον τόσο απαραίτητο χώρο για την κυκλοφορία αέρα – κάτι που είχε ως αποτέλεσμα οι θερμοκρασίες να διατηρούνται σε χαμηλά επίπεδα προσφέροντας σταθερή απόδοση κατά την επιβράδυνση.
Αυτή η καινοτομία δεν άργησε να «μεταφερθεί» από το χώρο των αγώνων στα αυτοκίνητα παραγωγής. Έτσι, η τεχνολογία του εσωτερικά αεριζόμενου δίσκου βρήκε εφαρμογή το 1966 στην Porsche 911 S – και πλέον αποτελούν αναπόσπαστο συστατικό κάθε premium οχήματος.
