top icon
Επικαιρότητα

Νέοι Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό

Έξω πάμε καλά… Αυτό επιβεβαιώνουν οι ολοένα και περισσότεροι νέοι συμπατριώτες μας που συναντάμε στην αυτοκινητοβιομηχανία.

Η μετανάστευση αποτελεί, προφανώς, μονόδρομο για κάποιον που θα ήθελε να κάνει καριέρα στην αυτοκινητοβιομηχανία. Τέσσερις νέοι Έλληνες αποδεικνύουν ότι, όταν το πάθος συνδυάζεται με τη σκληρή δουλειά, η καταγωγή μας δεν αποτελεί ταμπού για μια θέση ακόμα και για τις πιο εξωτικές εταιρείες στο χώρο της αυτοκίνησης.

Θανάσης Αθανάσουλας

Ειδικός Τεχνικής Υποστήριξης Επίσημου Εξουσιοδοτημένου Δικτύου McLaren

Το αυτοκίνητο αποτελούσε πάντα μέρος της ζωής μου, επηρεασμένος από τον πατέρα μου, που ασχολείται εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια με τους αγώνες αυτοκινήτου. Για μένα προσωπικά όλα άρχισαν σε ηλικία επτά ετών, όταν για πρώτη μου φορά οδήγησα καρτ. Για τα επόμενα οκτώ χρόνια, το καρτ έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, παίρνοντας μέρος στο ελληνικό πρωτάθλημα, απολαμβάνοντας καταπληκτικές εμπειρίες και κρατώντας έως και σήμερα απίστευτες αναμνήσεις.

Σπούδασα στην Αγγλία, αποφοιτώντας ως Μηχανολόγος Μηχανικός. Στη συνέχεια αποφάσισα να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές σε μια ειδικότητα που μου άρεσε περισσότερο, τη Μηχανολογία Οχημάτων. Θεωρώ ότι αυτή μου η απόφαση καθόρισε το μέλλον της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας σε πολύ μεγάλο βαθμό. Με την ολοκλήρωση των σπουδών μου, ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στη Νάντη της Γαλλίας. Εργάστηκα για το Group PSA, προσφέροντας τεχνική υποστήριξη σε όλο το εξουσιοδοτημένο δίκτυο του γκρουπ της Ελλάδας και της Κύπρου. Παρέμεινα στη θέση αυτή για τρία χρόνια, η οποία μου έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση για την επαγγελματική μου εξέλιξη, αλλά επίσης μου προσέφερε την ευκαιρία έμπρακτα πια να μεταφέρω τη θεωρία της τεχνικής γνώσης του αυτοκινήτου στην πράξη.

Η επόμενή μου επαγγελματική στάση ήταν στην Ελλάδα, όπου εργάστηκα στην BMW Hellas για σχεδόν δύο χρόνια. Ήμουν υπεύθυνος για την εξ ολοκλήρου παρακολούθηση, υποστήριξη και ενημέρωση όλου του διαγνωστικού εξοπλισμού που χρησιμοποιεί το επίσημο δίκτυο, συνεργαζόμενος στενά με τα κεντρικά γραφεία της BMW στο Μόναχο. Παράλληλα, προσέφερα τεχνική υποστήριξη στο εξουσιοδοτημένο δίκτυο της Ελλάδας και της Κύπρου, ενώ διαχειριζόμουν και την ενημέρωση και τη διακίνηση κάθε νέας τεχνικής καμπάνιας.

Βέβαια, εδώ αξίζει να αναφέρω και να μοιραστώ την εμπειρία μου από εκείνο το υπέροχο καλοκαίρι του 2003, που εργάστηκα ως εκπαιδευόμενος τότε για τους 4Τροχούς… Δυστυχώς, όπως όλοι μας ξέρουμε, ο χώρος του αυτοκινήτου στην Ελλάδα επηρεάστηκε σημαντικά από την πρόσφατη οικονομική ύφεση. Μέσα στο κλίμα αυτό συνειδητοποιούσα αργά αλλά σταθερά ότι τα περιθώρια για επαγγελματική εξέλιξη στην Ελλάδα ήταν στενά. Έτσι, κατόπιν σκέψης, και με την αμέριστη υποστήριξη της Άννας, της γυναίκας μου, αποφασίσαμε να αναζητήσουμε ξανά εργασία στο εξωτερικό, και αυτήν τη φορά στην Αγγλία. Ψάχνοντας και ακολουθώντας τα γνωστά σε όλους μας βήματα προς εύρεση της επόμενης εργασίας μου, ανακάλυψα, προς έκπληξή μου, όχι μόνο ότι η McLaren κατασκεύαζε αυτοκίνητα δρόμου, αλλά και ότι υπήρχε ανοιχτή προκήρυξη σχετικής θέσης με τις γνώσεις μου και το επαγγελματικό μου ενδιαφέρον. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα έπειτα από αυτό: αίτηση on-line, συνέντευξη στο Γουόκινγκ, προσφορά συμβολαίου, μετοίκιση στην Αγγλία, όλα μέσα σε ένα μήνα, και -πιστέψτε με- ένας όχι τόσο εύκολος μήνας όσο ακούγεται, δεδομένου ότι μετακόμισα μαζί με την οικογένειά μου. Όλα έμοιαζαν σαν όνειρο… ώσπου βρέθηκα για πρώτη μου φορά μέσα στο McLaren Technology Centre, στις αρχές του 2012.

Στη McLaren ανέλαβα ειδικός τεχνικής υποστήριξης επίσημου εξουσιοδοτημένου δικτύου. Πρωταρχική μου ευθύνη είναι να παρέχω τεχνική υποστήριξη σε ιδιαίτερα τεχνικά προβλήματα που προωθούνται από το δίκτυο. Ομολογώ ότι δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα για μένα στη δουλειά μου από τη στιγμή που ένα τεχνικό πρόβλημα έχει πια λυθεί και το αυτοκίνητο είναι έτοιμο προς παράδοση και πάλι στον ιδιοκτήτη του.

Οι σπουδές είναι απαραίτητες για την εξέλιξη οποιουδήποτε, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Μέσα από τις σπουδές μου, πέρα από τη γνώση μηχανολογίας, ανακάλυψα αργότερα, δουλεύοντας πια, ότι απέκτησα και άλλες εμπειρίες και ικανότητες, όπως επίλυση προβλημάτων, υπευθυνότητα, το να δουλεύω με πλάνο και συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο. Αλλά και η προϋπηρεσία μου σε μερικές από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες βοήθησε εξίσου στην απόκτηση της τωρινής μου θέσης. Τέλος, η γνώση ξένων γλωσσών συντέλεσε και αυτή αποφασιστικά.

Δε θα έλεγα ότι υπάρχουν ιδιαιτερότητες στην τεχνική υποστήριξη ενός κατασκευαστή περιορισμένης παραγωγής. Αν και ο όγκος σε σύγκριση με εταιρείες μαζικής παραγωγής αυτοκινήτων είναι σημαντικά μικρότερος, παρ' όλα αυτά ο χρόνος που επενδύουμε για την επίλυση τεχνικών προβλημάτων παραμένει ανάλογος και στις δύο περιπτώσεις, ίσως -τολμώ να πω- και μεγαλύτερος, αναλογιζόμενος το κύρος της εταιρείας όπου εργάζομαι. Αυτό οφείλεται στο αγοραστικό κοινό που απευθυνόμαστε, το οποίο επιτάσσει υψηλό επίπεδο παροχής υπηρεσιών, έχοντας ως γνώμονα πάντα την τελειότητα.

Δεν υπάρχει απολύτως καμία περίπτωση να μην απαντηθεί κάποιο ερώτημα πελάτη, δεδομένου του πάθους που οδηγεί όλους μας προς την επίλυσή του. Ναι, υπάρχουν περίπλοκα τεχνικά ζητήματα σε κάποιες περιπτώσεις, που απαιτούν περισσότερη προσοχή και επομένως χρόνο, αλλά πάντοτε τα επεξεργαζόμαστε έτσι ώστε να μειώσουμε τις πιθανότητες επανεμφάνισής τους.

Η φύση του αυτοκινήτου στις μέρες μας έχει αλλάξει εν συγκρίσει με το παρελθόν. Έτσι, τα ηλεκτρονικά μέρη του παίζουν τον πρωταρχικό ρόλο στη λειτουργία του. Ακόμα και αμιγώς μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου, όπως το σύστημα ανάρτησης, ο κινητήρας, το κιβώτιο ταχυτήτων, ελέγχονται από πολύπλοκα ηλεκτρονικά συστήματα. Έτσι, θα έλεγα ότι τα μηχανικά μέρη ενός αυτοκινήτου εμφανίζουν λιγότερα προβλήματα σε σύγκριση με την πολυπλοκότητα των ηλεκτρονικών συστημάτων.

Η εισαγωγική τεχνική εκπαίδευση ενός μηχανικού μιας αντιπροσωπείας της McLaren διαρκεί μία εβδομάδα. Μέσα από αυτήν, του παρέχεται η γνώση που χρειάζεται για να εργαστεί πάνω σε ένα 12C και ένα McLaren 650S. Ένα παρόμοιο τεχνικό πρόγραμμα εκπαίδευσης έχει αναπτυχθεί για το McLaren P1.

Αυτήν τη στιγμή, η McLaren έχει παρουσία σε 28 χώρες παγκοσμίως, και τα σχέδια περιλαμβάνουν επέκταση και σε άλλες χώρες σύντομα.

Πιστεύω ότι η μετάδοση και η επικοινωνία των γνώσεων και της εμπειρίας μου στους τεχνικούς των αντιπροσωπειών είναι το πιο απαιτητικό μέρος της δουλειάς μου. Είναι πολύ σημαντικό για την εργασία μου να προσέχω ότι καθετί που επικοινωνώ στον κάθε ενδιαφερόμενο γίνεται άμεσα και είναι κατανοητό, έτσι ώστε να επιτύχουμε το ζητούμενο αποτέλεσμα.

Μία άλλη πρόκληση για μένα είναι η τεχνική εξυπηρέτηση και υποστήριξη των αντιπροσωπειών σε παγκόσμιο επίπεδο. Η διαφορά ώρας ανάμεσα στην Αγγλία, όπου εδρεύει η εταιρεία, και σε όποια άλλη χώρα αναζητά υποστήριξη δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει εμπόδιο ή να επηρεάσει την επίλυση του προβλήματος και την ώρα επιστροφής του αυτοκινήτου στον ιδιοκτήτη του.

Τα κεντρικά γραφεία βρίσκονται στο Γουόκινγκ, στο Σάρεϊ της Αγγλίας. Το Μάιο του 2004 εγκαινιάστηκε επίσημα το McLaren Technology Centre, όπου στεγάζονται, πέρα από τη McLaren Automotive, οι εξής εταιρείες του McLaren Group: Applied Technologies, Electronic Systems, Marketing, Racing και Absolute Taste. Το «MTC», όπως αλλιώς λέγεται, επιτρέπει σε όλα τα τμήματα που συνεργάζονται -design, development, engineering, purchasing, testing, marketing, sales και aftersales- να βρίσκονται σε άμεση επαφή, με απόσταση λίγων μέτρων το ένα από το άλλο. Το McLaren Production Centre εγκαινιάστηκε επίσημα στο τέλος του 2012, με αφορμή την παραγωγή της 12C. Στο MTC και το MPC εργάζονται περίπου 1.100 άτομα και υπάρχει παρουσία περισσότερων από δεκαπέντε διαφορετικών εθνικοτήτων, και ναι, υπάρχουν και άλλοι Έλληνες που εργάζονται σε άλλα τμήματα και είναι φίλοι.

Το πρώτο απαραίτητο στοιχείο που θα έλεγα ότι πρέπει να διαθέτει κάποιος που θα ήθελε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό είναι η εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Έχω την αίσθηση ότι κάποιες φορές μπορεί να σκεφτόμαστε ότι κρινόμαστε ως λιγότερο ανταγωνιστικοί έναντι άλλων εθνικοτήτων, και αυτό φρενάρει την υλοποίηση των ονείρων μας. Μπορεί ο δρόμος για καριέρα στο εξωτερικό να είναι δύσκολος, και σίγουρα οι εταιρείες ζητούν περισσότερα από ένα καλά γραμμένο βιογραφικό, αλλά, αν κάποιος πραγματικά το θέλει, μπορεί να το πετύχει.

ναι αρκετά δύσκολο να εξηγήσεις πόσο διαφορετικό είναι να εργάζεσαι για τη McLaren από ό,τι για κάποια άλλη εταιρεία. Είναι κάτι που μάλλον μπορεί κανείς να αισθανθεί με την παρουσία μέσα σε αυτήν, νιώθοντας τη βαρύτητα της κληρονομιάς και των επιτυχιών της. Ο κάθε εργαζόμενος εδώ είναι απόλυτα αφοσιωμένος στην εταιρεία και στο όνομά της. Αν και η McLaren Automotive ξεκίνησε μόλις λίγα χρόνια πριν, εντούτοις όλοι μας εργαζόμαστε σκληρά, ο καθένας από το πόστο του, αλλά και όλοι μαζί ως ομάδα για το μέλλον της εταιρείας και την πραγματοποίηση ενός από τους πιο κύριους στόχους, αυτού της απόλυτης ικανοποίησης των πελατών μας.

Προσωπικά το να εργάζομαι για τη McLaren με κάνει περήφανο και μου δίνει τεράστια επαγγελματική ικανοποίηση. Η McLaren είναι μια εταιρεία συνεχώς αναπτυσσόμενη, και έτσι σκοπεύω να παραμείνω και να εξελιχθώ μέσα σε αυτήν. Δεν μπορώ να κάνω προβλέψεις σχετικά με τη θέση που θα εργάζομαι στο μέλλον, αλλά ένα είναι σίγουρο, ότι η McLaren προσφέρει εκπληκτικές ευκαιρίες εξέλιξης, και το ίδιο ελπίζω και για μένα.

Φυσικά και μου λείπει η Ελλάδα. Θα ήθελα να βρίσκομαι με την οικογένειά μου εκεί, να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας στη χώρα όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα και όπου βρίσκονται όλοι οι συγγενείς και φίλοι. Όμως, ομολογώ ότι θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να επιστρέψω. Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οι απαραίτητες επαγγελματικές ευκαιρίες για καριέρα στο χώρο του αυτοκινήτου. Έτσι, οι πιθανότητες είναι ελάχιστες… 

Γιώργος Αντωνίου

Υπεύθυνος Σχεδιαστής και Μηχανολόγος στην MSport για τα συστήματα μετάδοσης των Ford Fiesta WRC, Ford Fiesta R5 και Bentley GT3

Από μικρός πάντα πειραματιζόμουν και ήθελα να μάθω τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν τα αυτοκίνητα. Ποτέ δεν έχανα την ευκαιρία να κάνω τα παιχνίδια μου βίδες και να τα συναρμολογώ ξανά από την αρχή. Ήμουν μεγάλος οπαδός της Formula 1, την εποχή όπου ο Μίκαελ Σούμαχερ κυριαρχούσε. Από τα δώδεκά μου χρόνια ήξερα ότι ήθελα να δουλέψω με αγωνιστικά αυτοκίνητα.

Στα δεκαπέντε μου χρόνια μετακόμισα από την Κύπρο στην Αγγλία. Σκοπός μου ήταν να μάθω την αγγλική γλώσσα και να σπουδάσω μηχανολογία. Στα δεκαεπτά μου τελείωσα το λύκειο με άριστα και προχώρησα στο Brooklands College, όπου γράφτηκα για σπουδές Business & Technology Educaton Council στο Motorsport Engineering. Αυτός ο κλάδος είχε διάρκεια δύο χρόνια και ήταν μισός θεωρία και μισός πρακτική. Έπειτα, αποφάσισα να συνεχίσω με το Brooklands College για ακόμα δύο χρόνια, σπουδάζοντας Motorsport Engineering. Ο συγκεκριμένος κλάδος πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Oxford Brookes, που σήμαινε ότι ήταν πανεπιστημιακού επιπέδου (75% θεωρία και 25% πρακτική). Η πρακτική εξάσκηση ήταν πολύ σημαντική στο συγκεκριμένο στάδιο των σπουδών μου, ενώ συνέχισα για ακόμα ένα χρόνο στο Oxford Brookes πάνω στο Motorsport Technology.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, εργαζόμουν με καθεστώς μερικής απασχόλησης με διάφορα συνεργεία αυτοκινήτων. Είχα την ευκαιρία, για λίγους μήνες, να δουλέψω σε συνεργείο όπου επιδιόρθωναν ιταλικά σπορ αυτοκίνητα και έστηναν μερικά κλασικά αυτοκίνητα. Εκεί κατάλαβα ότι ο σχεδιασμός με ενδιέφερε πάρα πολύ. Για κάποιο λόγο αποφάσισα να εργαστώ σε μια πίστα Go Kart. Εκεί είχα την ευκαιρία να μάθω την πιο αγνή μορφή του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η δουλειά ήταν σκληρή, 11 με 12 ώρες κάθε Σάββατο και Κυριακή, αλλά η εμπειρία ήταν σημαντική. Προς το τέλος των σπουδών μου, ο ιδιοκτήτης της πίστας έκλεισε συμβόλαιο με έναν οδηγό για ένα χρόνο στην BARC Formula Renault. Έτσι δημιουργήθηκε μια ομάδα η οποία ήλεγχε και συντηρούσε το μονοθέσιο κατά τη διάρκεια αγώνων/δοκιμών. Έπειτα από δύο προγράμματα δοκιμών, άρχισα να κοιτάζω τα δεδομένα από το αυτοκίνητο και να κάνω όλους τους απαραίτητους έλεγχους.

Όταν τελείωσα τις σπουδές μου, ψάχνοντας για εργασία αναζήτησα την ιστοσελίδα της MSport, γνωρίζοντας ότι αυτοί σχεδίασαν και έτρεχαν την ομάδα της Ford στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Εκεί διαπίστωσα ότι αναζητούσαν μηχανολόγους. Έτσι συμπλήρωσα τη γραπτή αίτηση και την έστειλα. Ύστερα από ένα-δύο μήνες πήρα απάντηση όπου μου προσέφεραν πέντε μέρες δοκιμή στο τμήμα μετάδοσης κίνησης, για να δουν αν είμαι κατάλληλος για τη δουλειά. Έφτιαξα τις αποσκευές μου και ξεκίνησα το ταξίδι για βόρεια. Έπειτα από πέντε ημέρες δοκιμής, μου προσέφεραν θέση βοηθού στο τμήμα μετάδοσης κίνησης με την πρόθεση προαγωγής στο τμήμα σχεδιασμού και μηχανολογίας. Σήμερα, στην M-Sport, είμαι υπεύθυνος σχεδιαστής και μηχανολόγος για τα συστήματα μετάδοσης των Ford Fiesta WRC, Ford Fiesta R5 και Bentley GT3. Η παρουσία μου είναι απαραίτητη κατά τη διάρκεια των δοκιμών και ο ρόλος μου είναι να ερευνώ, να σχεδιάζω και να αναθεωρώ.

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ένα από τα πιο κύρια κριτήρια για την κατάκτηση της θέσης ήταν η εξαιρετική γνώση του Microsoft Excel! Όλοι μας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το συγκεκριμένο πρόγραμμα, όμως λίγοι γνωρίζουν όλες του τις δυνατότητες. Τα μαθηματικά και η καλή γνώση διάφορων υλικών ήταν επίσης σημαντικά εφόδια. Πιστεύω επίσης ότι η οργάνωση, η ακρίβεια και η αφοσίωση ήταν αξίες οι οποίες εκτιμήθηκαν.

Ο Κρίστιαν είναι ένας από τους κορυφαίους σχεδιαστές και είναι μεγάλη μου τιμή να δουλεύω μαζί του. Ο Κρίστιαν έχει πάρα πολύ μεγάλη γνώση του κόσμου των ράλλυ, αλλά του αρέσει να ακούει και να ερευνά καινούργιες ιδέες. Μαζί οργανώσαμε και σχεδιάσαμε το κιβώτιο ταχυτήτων του Bentley GT3 και την ανάπτυξη του συστήματος μετάδοσης των Ford Fiesta WRC 2012, 2013 και 2014.

Κάτι όπου επίσης δίνουμε ιδιαίτερη σημασία είναι η αλλαγή ταχυτήτων. Αν το σκεφτείς, σε κάθε ειδική διαδρομή υπάρχουν τουλάχιστον 80-90 αλλαγές ταχυτήτων. Ο στόχος είναι να μειωθεί ο χρόνος αλλαγής. Ένα σύστημα πιο αποτελεσματικό και ταυτόχρονα σταθερό θα κερδίσει αρκετό χρόνο μέσα σε ένα ράλλυ. Για παράδειγμα, εάν η Citroen έχει χρόνο αλλαγής 0,070 δεύτερα (μέσο όρο) αλλά η VW έχει χρόνο 0,065 δεύτερα (μέσο όρο), ύστερα από 22 ειδικές διαδρομές η VW θα έχει πλεονέκτημα 8-10 δευτερόλεπτα!

Μολονότι οι κανονισμοί είναι αυστηροί, πάντα ερμηνεύονται διαφορετικά. Για αυτό υπάρχουν διαφορές, έστω κι αν αυτές είναι ελάχιστες. Εάν οι κανονισμοί δεν είναι αυστηροί, τότε οι ομάδες με μεγάλους προϋπολογισμούς θα έχουν το πάνω χέρι.

Κατά τη γνώμη μου, είναι δύσκολο να βρεθεί το ιδανικό WRC από τεχνική άποψη (π.χ. κινητήρας, μετάδοση κτλ.), έτσι ώστε να είναι ικανοποιημένοι τόσο οι οδηγοί και οι θεατές όσο και οι ομάδες ως προς το κόστος. Ίσως θα μπορούσε να έχει τον ίδιο κινητήρα 1.6 Turbo, αλλά το σύστημα αλλαγής ταχυτήτων θα πρέπει να είναι υδραυλικό αντί για μηχανικό. Ένα τέτοιο σύστημα δε φέρει κόστος το οποίο θα δυσκολέψει τις ομάδες, αλλά έχει τη δυνατότητα να ικανοποιήσει τους οδηγούς και να αυξήσει τη ζωή του κιβωτίου ταχυτήτων. Με αυτόν τον τρόπο ικανοποιούνται άμεσα ο οδηγός και η ομάδα και έμμεσα οι θεατές.

Το περιβάλλον της δουλειάς δημιουργεί μεγάλη πίεση, θέτει προθεσμίες χρόνου, ενώ οι προκλήσεις είναι απεριόριστες. Δουλεύοντας, όμως, σε ένα τέτοιο περιβάλλον, αποκτάς διάφορες ικανότητες, όπως οργάνωση και ομαδική συνεργασία. Κάποιος που θα ήθελε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό θα πρέπει να δουλεύει σκληρά και να λατρεύει αυτό που κάνει. Στην αρχή θα είναι δύσκολο, ειδικά αν είναι μόνος του. Στην πορεία προσαρμόζεσαι στην κουλτούρα και απολαμβάνεις την καριέρα σου.

Φυσικά μου λείπει πολύ η πατρίδα μου, η Κύπρος, και ειδικά η οικογένειά μου. Δυστυχώς, αυτό το επίπεδο μηχανοκίνητου αθλητισμού δύσκολα βρίσκεται εκτός Αγγλίας ή Γερμανίας. Μακάρι κάποτε να μου δοθεί η ευκαιρία να δουλέψω στην Ελλάδα ή την Κύπρο, κάνοντας αυτό που μου αρέσει.

Βαγγέλης Αρβανιτάκης

Μηχανικός στην ομάδα F1 της Ferrari

Η σχέση μου με το αυτοκίνητο ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία, κυρίως λόγω των οικογενειακών μου καταβολών. Πιο συγκεκριμένα, ο θείος μου είναι πολυπρωταθλητής Ελλάδος σε Αναβάσεις και σιρκουί, και έτσι ήταν φυσικό επακόλουθο να εμπλακώ στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Επιπλέον, σε ηλικία έξι χρόνων ο πατέρας μου με έφερε σε επαφή με το χώρο του καρτ, όπου μέχρι και το 2011 διακρίθηκα πολλαπλώς.

Αρχικά αποφοίτησα από αγγλικό λύκειο, με έμφαση στη θετική κατεύθυνση. Κατόπιν έγινα δεκτός στο πανεπιστήμιο Kingston University of London, όπου έλαβα τον τίτλο «BEng Aerospace Engineering». Μετέπειτα προσελήφθην για δεκατρείς μήνες από τη Honda F1 Racing Team (η οποία στην πορεία μετονομάστηκε σε «Brawn GP» και το 2009 κατέκτησε το πρωτάθλημα Κατασκευαστών και Οδηγών). Αμέσως μετά έκανα το μεταπτυχιακό μου (MSc) στο Imperial College of London πάνω στην υπολογιστική ρευστοδυναμική και αεροδυναμική. Η διπλωματική μου εργασία έγινε σε συνεργασία με την ομάδα της Ferrari F1. Τελειώνοντας το μάστερ μου, με προσέλαβε η ομάδα της Mercedes F1, όπου και δούλεψα για δυόμισι χρόνια ως αεροδυναμιστής. Από τον Αύγουστο του 2013 εργάζομαι στην ομάδα Ferrari F1, όπου όμως το συμβόλαιό μου και η γενικότερη πολιτική της εταιρείας που εργάζομαι δε μου επιτρέπουν να αναλύσω τον τομέα των αρμοδιοτήτων μου.

Στις σπουδές μου έλαβα όλη τη βασική θεωρία που απαιτείται για να μπορέσω να αντεπεξέλθω αλλά και να αναπτύξω και να προαγάγω τις γνώσεις μου πάνω στην αεροδυναμική. Σε όλη τη μέχρι στιγμής καριέρα μου στη Formula 1, το αγωνιστικό υπόβαθρό μου καθώς και η χώρα καταγωγής μου βοήθησαν στο να ξεχωρίσω ανάμεσα σε άλλους υποψηφίους. Η εργατικότητα, η αφοσίωση αλλά και η προσαρμοστικότητα και παράλληλα η αποφασιστικότητά μου ήταν τα στοιχεία του χαρακτήρα μου που πιστεύω ότι με έκαναν να ξεχωρίσω και τελικά να επιλεγώ.

Η δουλειά υπό έντονες συνθήκες πίεσης και ανταγωνιστικότητας σαφώς έχουν επηρεάσει και προσαρμόσει τη δομή του χαρακτήρα μου, έτσι ώστε να μπορώ να είμαι αποδοτικός και αποτελεσματικός. Πρόκειται για μια ξεχωριστή εμπειρία και, ειδικά στην περίπτωση της αεροδυναμικής, ίσως και μοναδική, δεδομένου ότι αυτός ο τομέας στην Ελλάδα, δυστυχώς, είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Γενικά η οικογενειακή υποστήριξη παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, τόσο σε οικονομικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Απαιτούνται προσήλωση στο στόχο, αφοσίωση και σε διάφορες περιστάσεις υπομονή και επιμονή.

Η Ferrari δεν είναι απλώς μια εταιρεία… Επί της ουσίας πρόκειται για μια ιδέα και μία από τις πιο ιστορικές ομάδες στο θεσμό της F1. Όλοι οι Ιταλοί είναι ταυτισμένοι με τη Ferrari και με ιδιαίτερη ένταση και υποστήριξη περιμένουν τα αποτελέσματα και σίγουρα τη νίκη στους εκάστοτε αγώνες. Αυτά τα στοιχεία διαμορφώνουν ένα εντελώς ξεχωριστό περιβάλλον εργασίας, που δεν μπορεί εύκολα να συγκριθεί.

Σχετικά με το ρόλο μου στην ομάδα για την οποία εργάζομαι, δε μου επιτρέπεται να αναφερθώ. Μπορώ όμως να αναφερθώ στα μονοθέσια της Mercedes F1, πάνω στα οποία έχω δουλέψει στο παρελθόν. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, κάλλιστα να πούμε ότι την υπογραφή μου φέρουν ο αεροδυναμικός σχεδιασμός της μπροστινής ανάρτησης και τα μεσαία πτερύγια (bargeboards).

Ο Νικόλας Τομπάζης είναι από τους πιο καταξιωμένους αρχισχεδιαστές στο χώρο της F1. Ήδη από μικρή ηλικία τον θαύμαζα και αποτέλεσε βασικό πρότυπό μου. Σε επαγγελματικό πλέον επίπεδο και στο πλαίσιο της συνεργασίας μας, η επιτυχημένη πορεία του και η εμπειρία του με βοηθούν συνεχώς στο να εξελίσσομαι.

Κάθε μέρα στο εργοστάσιο περιλαμβάνει πολλές ώρες σχεδιασμού και προσομοιώσεων των αντίστοιχων σχεδίων. Σχεδόν καθημερινά αναλύονται όλα τα δεδομένα από τις δοκιμές στην αεροδυναμική σήραγγα και από τις προσομοιώσεις και παράλληλα γίνεται επεξεργασία νέων ιδεών.

Τα φετινά ρύγχη κατά κοινή ομολογία δεν είναι ιδιαίτερα καλαίσθητα και ο κύριος λόγος αυτής της επιλογής σχεδιασμού τους είναι η ασφάλεια, και όχι κάποιο αεροδυναμικό όφελος.

Μπορεί οι κινητήριες μονάδες φέτος να παίζουν καθοριστικότατο ρόλο στην απόδοση της κάθε ομάδας, αλλά η αεροδυναμική είναι εξίσου σημαντική. Ωστόσο, οι αλλαγές στους κινητήρες ήταν αρκετά μεγάλες, έτσι ώστε να τους θέσουν σε λίγο πιο κυρίαρχο ρόλο για το τρέχον πρωτάθλημα.

Η εργασία στο εξωτερικό είναι μια ομολογουμένως αναντικατάστατη και απαραίτητη εμπειρία πάνω στον τομέα που έχω σπουδάσει. Εξίσου όμως αναντικατάστατη σε όλα τα επίπεδα είναι και η Ελλάδα. Θεωρώ αυτονόητο ότι η δυνατότητα να εργαστώ στη χώρα μου σε μία θέση αντίστοιχη των ικανοτήτων και των ενδιαφερόντων μου θα ήταν ιδανική εξέλιξη. Σε προσωπικό επίπεδο, η ζωή στο εξωτερικό είναι πολύ διαφορετική, και δεν μπορώ καν να τη συγκρίνω με αυτή στην Ελλάδα. Σαφώς μου λείπει η χώρα μου σε όλους τους τομείς και ευελπιστώ ότι λίαν συντόμως θα καταφέρω να επιστρέψω, να ενταχθώ και να προωθήσω το δυναμικό της Ελλάδας στον εργασιακό τομέα. 

Αλέξανδρος Λιώκης

Σχεδιαστής στην Alfa Romeo

Ασχολούμαι από πάρα πολύ μικρός με τα αυτοκίνητα. Αρχικά χάζευα τις φωτογραφίες στους 4Τροχούς του πατέρα μου και στη συνέχεια ασχολήθηκα με το μοντελισμό. Σε ηλικία δεκατριών ετών πήραμε με τον αδελφό μου μια Citroen DS και ξεκινήσαμε να την ανακατασκευάζουμε μόνοι μας. Έτσι άρχισα να καταλαβαίνω τις επιφάνειες, τις γραμμές και τις μηχανολογικές επιλογές.

Παράλληλα προσπαθούσα να ζωγραφίσω αυτοκίνητα, αντιγράφοντάς τα από φωτογραφίες. Θυμάμαι πόσο με παίδεψε μια Alfa Romeo 156, έτσι που στο τέλος την ξεπατίκωσα… Στη συνέχεια προσπαθούσα να βελτιώσω την εικόνα κάποιων αυτοκινήτων, αλλάζοντας λίγο το ρύγχος τους, τα φώτα τους κτλ.

Μετά το σχολείο πήγα στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη, στο τμήμα Βιομηχανικού Σχεδιασμού, που δυστυχώς τώρα το έχουν συγχωνεύσει με τους Μηχανολόγους. Οι σπουδές δε βασίζονταν τόσο στο styling, όσο σε πιο πρακτικά θέματα, στη γνώση των υλικών κτλ., στοχεύοντας περισσότερο σε αντικείμενα που είναι ρεαλιστικό να παραχθούν στην Ελλάδα. Η πτυχιακή μου ήταν μια σύγχρονη εκδοχή της DS.

Οι καθηγητές μου προτιμούσαν ένα πιο πρακτικό θέμα, όμως επέμεινα, καθώς πίστευα ότι η συγκεκριμένη εργασία θα αποδεικνυόταν χρήσιμη στην πορεία που ήθελα να ακολουθήσω στη συνέχεια. Έφτιαξα το portfolio μου και το έστειλα στο IED (Instituto Europeo di Design) στην Ιταλία, όπου έγινα δεκτός. Από εκεί και μετά, τα πράγματα είναι λίγο πολύ γνωστά, με το πρωτότυπο Alfa Romeo Gloria που παρουσιάστηκε πέρυσι στη Γενεύη, το οποίο ήταν βασισμένο στα δικά μου σχέδια.

Όταν πρωτομπήκα στη σχολή «έχασα την μπάλα», καθώς οι άλλοι συμφοιτητές μου είχαν τελειώσει σχολές σχεδιασμού αυτοκινήτου ή Καλών Τεχνών και είχαν ήδη πολύ καλό επίπεδο, ενώ εγώ πήγα απροετοίμαστος, είχα όμως καλό τεχνικό υπόβαθρο. Η μία μου επιλογή ήταν να τα παρατήσω βλέποντας τις φοβερές δουλειές των άλλων. Όμως πείσμωσα, και σταδιακά άρχισα να βελτιώνομαι.

Μετά την Gloria, ξεκίνησα την πρακτική στην Alfa Romeo για έξι μήνες και, λίγο πριν από το τέλος της πρακτικής, με μετέφεραν στη Maserati. Όντας ευχαριστημένοι, με κάλεσαν και μου έκαναν πρόσληψη. Στο κέντρο σχεδιασμού της Maserati απασχολούνται τώρα δώδεκα άτομα, από τα οποία οι έξι είχαμε την ευθύνη του εξωτερικού σχεδιασμού. Από την αρχή με έριξαν στα βαθιά, αφού συμμετείχα στα σημαντικά project, όπως το πρωτότυπο Alfieri, που παρουσίασε η ιταλική φίρμα στην Έκθεση της Γενεύης. Δύο βδομάδες μετά την Έκθεση επέστρεψα στην Alfa Romeo (πρακτικά τα σχεδιαστικά κέντρα και των δύο εταιρειών στεγάζονται στο ίδιο κτίριο στο Τορίνο), όπου πλέον μου έκαναν κανονική πρόσληψη.

Μπορεί να τρέχουν ταυτόχρονα περισσότερα από ένα τέτοια project ανάμεσα στα οποία πρέπει να μοιράζεις το μυαλό σου. Αυτό μπορεί να σε μπλοκάρει ή και να σε βοηθήσει, καθώς, δουλεύοντας, για παράδειγμα, για ένα πρωτότυπο, μπορεί να ξεπηδήσει μια καλή ιδέα για ένα αυτοκίνητο παραγωγής.

Τα ερεθίσματα έρχονται από παντού, από την αρχιτεκτονική, τα κλασικά αυτοκίνητα, μέχρι συμπεριφορές ανθρώπων. Σημαντικό ρόλο παίζει και η εκάστοτε ψυχολογία σου. Οι σχεδιαστές προσπαθούν να μιμηθούν φυσικά πράγματα, καθώς είναι ευχάριστα στο μάτι. Ένας σχεδιαστής μπορεί να εμπνευστεί ακόμα και από τις γυναίκες. Πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάζω μια γυναίκα και να την… αναλύω, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω γιατί μου αρέσει.

Αυτή η μανία να παρατηρείς πράγματα μερικές φορές γίνεται κουραστική. Έχω φτάσει σε ένα σημείο που, κοιτώντας ένα αυτοκίνητο, βλέπω μόνο ελαττώματα…

Για οποιονδήποτε σχεδιαστή αυτοκινήτου η σταδιοδρομία στο εξωτερικό, δυστυχώς, είναι μονόδρομος. Είναι κρίμα που δεν προβλέπονται ανάλογες θέσεις εργασίας στην Ελλάδα, καθώς υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να σε εμπνεύσουν. 

Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ