Οι νταλίκες σε Ευρώπη και Αμερική έχουν ως κοινό παρονομαστή το έργο της μεταφοράς, ωστόσο αν τις παρατηρήσουμε καλύτερα δεν μοιάζουν ούτε στο ελάχιστο. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό;
Πολλές φορές θα έχετε παρατηρήσει πως οι νταλίκες που διασχίζουν το οδικό δίκτυο της Ευρώπης δεν έχουν καμία σχέση με αυτές της Αμερικής. Γιατί όμως στη Γηραιά ήπειρο συναντάμε μικρότερες σε διαστάσεις νταλίκες ενώ στις Η.Π.Α. βλέπουμε πολλές φορές νταλίκες που κόβουν την ανάσα λόγω του μεγέθους τους; Για να δούμε κάποιους από τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό.
Αυστηροί κανονισμοί
Οι αυστηρότεροι κανονισμοί στην Ευρώπη ορίζουν και τις διαστάσεις που μπορεί μία νταλίκα να έχει. Ως εκ τούτου τα 18,75 μέτρα είναι το μέγιστο μήκος το οποίο ένα όχημα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μπορεί να έχει με κάποιες μικρές εξαιρέσεις. Παρόμοιοι κανονισμοί υπήρχαν και στην Αμερική παλαιότερα αλλά έχουν ανακληθεί από το 1986. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι νταλίκες στις Η.Π.Α. να είναι μακρύτερες και πιο εντυπωσιακές.
Μέρος διαμονής
Ένας οδηγός μιας νταλίκας θα αναγκαστεί να περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής του στους δρόμους, αυτό έχει ως αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές το ίδιο το όχημα να γίνει το “σπίτι” του. Οι νταλίκες στην Αμερική έχουν όπως έχετε παρατηρήσει μεγαλύτερες καμπίνες ώστε να φιλοξενούν τους οδηγούς οι οποίοι βρίσκονται στο δρόμο πολύ συχνά για μήνες. Πολλές από αυτές διαθέτουν ψυγείο, φούρνο μικροκυμάτων, καταψύκτη, ντουλάπες, μεγάλα παράθυρα, κρεβάτια ενώ κάποιες από αυτές έχουν ακόμη και τη δική τους τουαλέτα.
Αρκετοί οδηγοί στην Αμερική τροποποιούν ακόμη περισσότερο τις νταλίκες τους ώστε να αποκτήσουν ακόμη μεγαλύτερους χώρους. Στην Ευρώπη ωστόσο δεν υπάρχει αυτή η νοοτροπία καθώς οι καμπίνες είναι πολύ μικρότερες και οι οδηγοί καλούνται να μείνουν σε αυτές ελάχιστες ημέρες σε σχέση με τους αντίστοιχους συναδέλφους τους στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.
Ανοιχτοί δρόμοι
Μια νταλίκα στην Αμερική θα περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της περνώντας διάφορες πολιτείες στο αχανές οδικό δίκτυο. Οι ευθείες χιλιομέτρων και οι λωρίδες οι οποίες έχουν μεγάλο πλάτος κάνουν τη χρήση μακριού μεταξονίου επιτακτική. Αυτό όμως κάνει την οδήγηση αυτών των “χιλιομετροφάγων” πιο άνετη αν αναλογιστεί κανείς ότι επιτρέπεται στους Αμερικάνους οδηγούς να βρίσκονται πίσω από το τιμόνι μιας νταλίκας έως και 12 ώρες την ημέρα σε αντίθεση με τους ευρωπαίους συναδέλφους τους οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να οδηγούν 9 ώρες την ημέρα.
Από την άλλη στην Ευρώπη οι νταλίκες έχουν μικρότερο μεταξόνιο και είναι ελαφρύτερες γεγονός που τις καθιστά ευκολότερες στους ελιγμούς. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να κινούνται με άνεση σε αστικό περιβάλλον, κάτι που είναι ιδανικό για τους στενούς δρόμους οι οποίοι υπάρχουν σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη. Η καμπίνα τους έχει επίσης καλύτερη εποπτεία και λιγότερα τυφλά σημεία που μεταφράζεται σε μεγαλύτερη ασφάλεια εν αντιθέσει με αυτές της Αμερικής οι οποίες υστερούν στον τομέα της ορατότητας λόγω των μεγάλων καπό.
Ταχύτητα και αεροδυναμική
Σημαντική διαφορά υπάρχει και στον τομέα της ταχύτητας με την οποία μπορούν να κινηθούν οι νταλίκες σε Ευρώπη και Αμερική. Στην Ευρώπη η τελική ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει μια νταλίκα περιορίζεται στα 90 χιλιόμετρα την ώρα. Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά καθώς σε ορισμένα μέρη οι νταλίκες μπορούν να φτάσουν τα 129 ή και τα 137 χιλιόμετρα την ώρα, χάρη στην καλύτερη αεροδυναμική και το μεγαλύτερο μεταξόνιο.
Συμπερασματικά θα λέγαμε πως ο λόγος για τον οποίο υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής όσον αφορά τις νταλίκες έγκειται στο γεγονός ότι υπάρχουν συγκεκριμένες ανάγκες και όχι πως κάποια (νταλίκα) υπερτερεί της άλλης. Παρολαυτά όπως διαφαίνεται η συγκεκριμένη σύγκριση θα είναι αναπόφευκτη για πολλά χρόνια εκτός και αλλάξουν οι εκάστοτε ανάγκες στον τομέα των μεταφορών.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
