Η σωστή χρήση του κιβωτίου ταχυτήτων συνδράμει καθοριστικά στη μείωση της κατανάλωσης καυσίμου και επομένως στην εξοικονόμηση χρημάτων.
Το «Α» και το «Ω» αποτελεί για τους περισσότερους οδηγούς η κατανάλωση καυσίμου ενός αυτοκινήτου, μιας και ένα ενεργοβόρο ΙΧ συνεπάγεται σημαντική αύξηση του κόστους μετακίνησης σε μηνιαία βάση.
Ως γνωστόν, η κατανάλωση καυσίμου εξαρτάται από μια πληθώρα παραγόντων, όπως είναι η ισχύς του κινητήρα, η πίεση των ελαστικών, το πόσο φορτωμένο είναι το όχημα, αλλά και από τη συχνότητα χρήσης του κλιματισμού.
Παράλληλα, στην εξίσωση πρέπει να προστεθούν και άλλοι παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της συμπεριφοράς του οδηγού πίσω από το τιμόνι. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στο πόσο έντονα πατάει το δεξί πεντάλ.
Διαβάστε επίσης: Με τι ταχύτητα πρέπει να ταξιδεύω στην Εθνική Οδό για να «καίω» λίγο καύσιμο;
Καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει και η χρήση του κιβωτίου ταχυτήτων, δηλαδή πότε αλλάζουμε ταχύτητα. Επομένως, πρέπει να γνωρίζουμε σε ποιες στροφές ο κινητήρας αποδίδει τη μέγιστη ισχύ, ενώ ακόμα πιο σημαντικό είναι να ξέρουμε σε ποιες στροφές παράγεται η μέγιστη τιμή της ροπής.
Αυτό διότι στις στροφές όπου παράγεται η μέγιστη τιμή της ροπής ο κινητήρας λειτουργεί στη βέλτιστη περιοχή του – ήτοι εκεί που παράγει το μέγιστο έργο με τη μικρότερη «σπατάλη» καυσίμου.
Για να έχουμε μια γενική εικόνα, στους σύγχρονους τούρμπο (υπερτροφοδοτούμενους) βενζινοκινητήρες, οι οποίοι έχουν κατακλύσει την αγορά, η μέγιστη τιμή της ροπής εμφανίζεται περίπου μεταξύ 2.000-2.500 σ.α.λ. (στροφές ανά λεπτό), ενώ στους ατμοσφαιρικούς μεταξύ 3.500-4.000 σ.α.λ. Αντιθέτως, στους ντίζελ κινητήρες, η μέγιστη ροπή έρχεται από πολύ πιο «χαμηλά», μεταξύ 1.500-2.000 σ.α.λ.
Αλλάζοντας, λοιπόν, ταχύτητα στο… σωστό φάσμα λειτουργίας, μειώνουμε την κατανάλωση καυσίμου και απαλλασσόμαστε από περιττά έξοδα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όσο υψηλότερα φτάνουν οι στροφές τόσο μεγαλύτερη είναι η κατανάλωση καυσίμου. Δεν ενδείκνυται ούτε η οδήγηση σε πολύ χαμηλές στροφές, καθώς ο κινητήρας, υπό την πίεση να «βγάλει» τη δύναμή του, χρειάζεται περισσότερο καύσιμο, το οποίο ωστόσο δεν καίγεται σωστά, με αποτέλεσμα να «χτυπάει» πειράκια.
Σημειώνεται ότι στη συντριπτική πλειονότητα των σύγχρονων αυτοκινήτων, υπάρχει δείκτης αλλαγής σχέσης, ο οποίος εμφανίζεται στον πίνακα οργάνων και προσφέρει χείρα βοηθείας στον οδηγό για το πότε πρέπει να αλλάξει σχέση στο κιβώτιο.
Τέλος σύμμαχος του οδηγού είναι και η προνοητική οδήγηση: Αποφεύγουμε έντονες επιταχύνσεις, προσπαθώντας να διατηρούμε έναν ήπιο και σταθερό ρυθμό.
Δεν βυθίζουμε το πόδι μας στο γκάζι όταν ανάψει πράσινο φανάρι, διατηρούμε μια σταθερή ταχύτητα και ρολάρουμε ήπια όταν αντιληφθούμε ότι στο βάθος το επόμενο φανάρι θα κοκκινίσει, με απώτερο σκοπό να μη χρειαστεί να σταματήσουμε.
Αντίστοιχη συμπεριφορά ακολουθούμε και στην οδήγηση σε ανοιχτό δρόμο, όπου και πάλι το μυστικό είναι ο σταθερός ρυθμός, χωρίς έντονες επιταχύνσεις και απότομα φρεναρίσματα πριν από τις στροφές.
