Όπως και για πολλά άλλα Grand Prix στην ευρωπαϊκή ήπειρο, έτσι και για αυτό της Ρωσίας, οι ρίζες του εντοπίζονται στην αυγή του 20ου αιώνα, και πιο συγκεκριμένα το 1913. Τότε, και για δύο χρόνια, η Ρωσική Αυτοκρατορία (όπως ήταν τότε γνώστη) διεξήγαγε τον αγώνα σε μία πίστα στην Αγία Πετρούπολη. Το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά της Ρωσικής Επανάστασης έριξε την αυλαία για τον αγώνα.
Με κάθε αγώνα που περνά, ισχυροποιείται η θέση του Lewis Hamilton στη μάχη του τίτλου, την ώρα που ο Vettel μένει πίσω, χάνοντας έδαφος και -πιθανότατα - το πρωτάθλημα. Από την Ιταλία και μετά, αυτή είναι η επικρατούσα κατάσταση στην F1: ο Βρετανός επιδιώκει και κατακτά τη νίκη, ο Γερμανός κυνηγά τον αντίπαλό του, αλλά είτε δικά του λάθη, είτε ατοπήματα του pit wall της Ferrari, τον αφήνουν μακριά από το πρώτο σκαλί του βάθρου.
Πώς θα μπορούσε να αποφευχθεί το team order
Λίγο πριν τον αγώνα, η βροχή είχε κάνει την εμφάνισή της, όχι όμως με τέτοια ένταση ώστε να επηρεάσει σημαντικά τον αγώνα ή τις επιλογές ελαστικών των οδηγών στο ξεκίνημα. Στην εκκίνηση, ο Bottas έφυγε καλά, κρατώντας την πρώτη θέση, με τον Vettel να απειλεί τον Hamilton για τη 2η θέση, χωρίς όμως να τον περάσει. Πίσω, ο Leclerc αναρριχήθηκε 6ος και μετά 5ος, ενώ ο Verstappen κέρδισε πολύ έδαφος, ανεβαίνοντας στη δεκάδα μέσα σε 4 γύρους, με τη μαλακή γόμα.
Στο FP3 του GP Ρωσίας, ο Lewis Hamilton συνέχισε να κυριαρχεί, με τον ομόσταβλό του, Valtteri Bottas, να είναι δεύτερος και τη Ferrari να είναι πίσω τους, όντας η δεύτερη ομάδα σε δυναμική. Παρόλα αυτά, η διαφορά ήταν αρκετά μεγάλη, στα 0,6 δλ., με τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας του πρωταθλήματος να θέτει έτσι σοβαρή υποψηφιότητα για την pole.
Στο FP1, άπαντες θέλησαν να βρουν τα πατήματά τους, σε μία πίστα που δε χρησιμοποιείται όλη τη χρονιά και το λάθος καραδοκεί σε κάθε στροφή. Ο Vettel προηγήθηκε, με τον Verstappen να τον ακολουθεί από κοντά, όμως οι δύο Mercedes, που έμειναν στις θέσεις 3-4, δοκίμασαν μόνο με τη μαλακή γόμα, κάνοντας πρώιμες προσομοιώσεις αγώνα.
Αρκετοί οδηγοί έκαναν λάθη, ψάχνοντας το όριο, με αρκετούς να κάνουν λόγο για υπερθέρμανση των πίσω ελαστικών, κυρίως λόγω της έλλειψης πρόσφυσης που υπήρχε.
Όπως και για πολλά άλλα Grand Prix στην ευρωπαϊκή ήπειρο, έτσι και για αυτό της Ρωσίας, οι ρίζες του εντοπίζονται στην αυγή του 20ου αιώνα, και πιο συγκεκριμένα το 1913. Τότε, και για δύο χρόνια, η Ρωσική Αυτοκρατορία (όπως ήταν τότε γνώστη) διεξήγαγε τον αγώνα σε μία πίστα στην Αγία Πετρούπολη. Το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά της Ρωσικής Επανάστασης έριξε την αυλαία για τον αγώνα.
Το αγωνιστικό 3ημερο «άνοιξε» ιδανικά για τους «κόκκινους» στο Sochi της Ρωσίας, με το Kimi Raikkonen να «γράφει» τον ταχύτερο χρόνο στο FP1 και τον Sebastian Vettel να ακολουθεί μόλις από την 5η θέση. Ο Valtteri Bottas με τα super soft ελαστικά της Pirelli κατάφερε να ακολουθήσει το ρυθμό του Raikkonen το πρωί, ωστόσο με τα ultra soft ο Φινλανδός έδειξε να υστερεί μένοντας πίσω από τον πρωτοπόρο και πιο ταχύ στο FP2 Vettel για σχεδόν 0,7 δλ.