Πέντε δεκαετίες έχουν περάσει από τότε που η Mercedes εγκαινίασε στο Unterturkheim της Στουτγάρδης το ιδιόκτητο πεδίο δοκιμών και εξέλιξης στο οποίο αξιολογούνταν κατά καιρούς κυριολεκτικά όλοι οι διαθέσιμοι τύποι οχημάτων.
Η Mercedes εγκαινίασε για πρώτη φορά το πρωτοποριακό για την εποχή εκείνη πεδίο δοκιμών στο Unterturkheim της Στουτγάρδης στις 9 Μαΐου του 1967. Το πρώτο τμήμα του έργου που τέθηκε άμεσα σε λειτουργία περιλάμβανε διατεταγμένες κυκλικές διαδρομές, με διαφορετικές μάλιστα επιφάνειες καλυπτόμενες από άσφαλτο, σκυρόδεμα, ακόμα και από πέτρα. Επίσης, παρούσα ήταν και μια επιφάνεια με καταιονυστήρες, ούτως ώστε η γερμανική εταιρεία να μπορεί να δοκιμάσει τα νέα της μοντέλα σε συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης.
Την εποχή εκείνη, βέβαια, η Mercedes είχε ήδη στη διάθεσή της ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο μοντέλων που περιελάμβανε από τετράθυρα οικογενειακά και στέισον βάγκον, έως σπορ κατασκευές, αγωνιστικά, λεωφορεία και φορτηγά. Όπως απεδείχθη, οι υπάρχουσες μέχρι τότε υποδομές στο Unterturkheim δεν επαρκούσαν ώστε να καλυφθούν πλήρως οι ανάγκες εξέλιξης όλων των προαναφερθέντων οχημάτων. Ήταν φανερό, επομένως, πως οι μηχανικοί ήθελαν επιπλέον… χώρους στους οποίους θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν δοκιμές με τα οχήματα να κινούνται σε υψηλές ταχύτητες κίνησης. Έτσι, τα μεγάλα αφεντικά της εταιρείας έδωσαν το τελικό «ΟΚ» ώστε η συγκριμένη μονάδα να «εντάξει» στους κόλπους της τις απαιτούμενες υποδομές.
Μετά το πέρας όλων των προγραμματισμένων εργασιών επέκτασης, το συγκεκριμένο πεδίο δοκιμών είχε σωρευτικό μήκος διαδρομών 15.460 μ. με την πίστα υψηλών ταχυτήτων, στην οποία οι δοκιμαστές της Mercedes μπορούσαν να αναπτύξουν ταχύτητα έως και 200 χλμ./ώρα, να αθροίζει 3,02 παραπανήσια χλμ.
Άξιο αναφοράς ήταν επίσης και το τμήμα που περιελάμβανε μια οβάλ διαδρομή στην οποία τα υπό δοκιμή πρωτότυπα των Γερμανών μπορούσαν να οδηγηθούν με ταχύτητες έως και 150 χλμ./ώρα με τον δοκιμαστή να μη χρειάζεται σε συγκεκριμένα σημεία της να έχει τα χέρια του στο τιμόνι. Όπως χαρακτηριστικά εξηγεί σήμερα η ίδια η εταιρεία, στο σημείο αυτό δεν ασκούνταν πλευρικές δυνάμεις που να επηρέαζαν τα ελαστικά, με αποτέλεσμα το όχημα να παραμένει για αρκετά μέτρα σε τροχιά χωρίς την αρωγή διορθώσεων μέσω του συστήματος διεύθυνσης._Χ.Α.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
