SEAJETS Ράλλυ Ακρόπολις 2016: Ο νεότερος!

Στη φετινή εκδοχή του Ράλλυ Ακρόπολις, δεν είναι μυστικό ότι γράφτηκε ιστορία, και μάλιστα από έναν οδηγό από τη Λετονία. Ο 21χρονος Ralfs Sirmacis κατάφερε να ανέβει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στον εθνικό μας αγώνα, όντας ο νεότερος που το έχει καταφέρει, γράφοντας το όνομά του με χρυσά γράμματα στη βίβλο του Ακρόπολις. Την ίδια ώρα, ο Λάμπρος Αθανασούλας με τον Ηλία Παναγιωτούνη παραπλεύρως κατάφεραν να ανέβουν στο 2ο σκαλί του βάθρου, βελτιώνοντας την περσινή τους επίδοση όταν και τερμάτισαν 3οι, και ουσιαστικά σημειώνοντας το καλύτερο αποτέλεσμα Έλληνα οδηγού στον αγώνα από το 1995 έως και σήμερα, όταν οι Βωβός-Στεφανής είχαν επικρατήσει με τη Lancia Delta HF Integrale. Την ίδια ώρα, η επιστροφή του Ακρόπολις στην πόλη της Λαμίας και την ευρύτερη περιοχή της Λαμία είχε ως αποτέλεσμα ο αγώνας να αποκτήσει την ατμόσφαιρα και την αύρα παλαιότερων ετών, ειδικά σε αγωνιστικό επίπεδο. Ο αγώνας απέκτησε το χαρακτήρα που τον είχε καθιερώσει στο παρελθόν, όντας ο πιο σκληρός του WRC μέχρι πριν από μερικά χρόνια, απαιτώντας πολύ περισσότερα στοιχεία από ένα πλήρωμα, και όχι μόνο ταχύτητα.

Αυτό ήταν και το στοιχείο που έκρινε το τελικό αποτέλεσμα στο φετινό Ακρόπολις. Διότι δεν κέρδισε στο τέλος ο καλύτερος, αλλά αυτός που κατάφερε να κινηθεί γρήγορα και παράλληλα να αποφύγει με μαεστρία τα προβλήματα και τα λάθη. Ο Λετονός Ralfs Sirmacis συνδύασε ιδανικά τα παραπάνω στοιχεία, καταφέρνοντας δικαίως στο τέλος να κερδίσει στον αγώνα. Από την πρώτη ειδική διαδρομή ήταν ταχύτατος, σημειώνοντας χρόνους κορυφής, ενώ δεν έκανε το παραμικρό λάθος που θα μπορούσε να οδηγήσει σε χαμένα δευτερόλεπτα. Μάλιστα, αν αναλογιστούμε την ηλικία του, αλλά και το γεγονός ότι αυτή ήταν η πρώτη του εμφάνιση με αυτοκίνητο προδιαγραφών R5, άμεσα συνειδητοποιούμε ότι η εμφάνισή του ήταν ένα δείγμα του τεράστιου ταλέντου. Υπόδειγμα ψυχραιμίας και ταχύτητας ο «μικρός», και μάλιστα σε εντυπωσιακό επίπεδο. Είναι δεδομένο ότι το μέλλον τού ανήκει, και σίγουρα οι φίλοι των ράλλυ περιμένουν να δουν τις επιδόσεις του και στους επόμενους αγώνες του ERC, για να κρίνουν με μεγαλύτερη ασφάλεια.

Κάτι που δεν ισχύει για τον δικό μας Λάμπρο Αθανασούλα, που γνωρίζαμε εξαρχής τι μπορεί να καταφέρει. Ο πρώην «Γίνε Πρωταθλητής», παρόλο που όλα τα προγνωστικά ήταν εναντίον του, μπόρεσε με τελείως διαφορετική προσέγγιση από αυτήν που μας έχει συνηθίσει στο παρελθόν, να σημειώσει το καλύτερό του αποτέλεσμα στο Ακρόπολις, γεμίζοντάς μας παράλληλα με υπερηφάνεια. Τι και αν ο αγώνας δεν ήταν στο Λουτράκι, όπου οι περισσότεροι θεωρούν ότι σημείωνε κορυφαίες επιδόσεις λόγω εντοπιότητας; Τι και αν η συμμετοχή εξασφαλίστηκε στο «και πέντε», γεγονός που σημαίνει ελάχιστη προετοιμασία; Τι και αν στο δεξί του μπάκετ δε βρέθηκε ο Νίκος Ζακχαίος, αλλά για πρώτη φορά ο Ηλίας Παναγιωτούνης; Τίποτα από όλα αυτά δεν αποτέλεσε τροχοπέδη για τον Έλληνα οδηγό, που για ακόμα μία χρονιά φρόντισε να δικαιώσει όσους πιστεύουν στο ταλέντο του. Ο Ηλίας Παναγιωτούνης έδεσε ιδανικά στο σύνολο, αφού, εκτός από τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές του ως συνοδηγός (δίπλα στους Νίκο Ζάχο και Γιάννη Μπαντούνα τον βλέπουμε τα τελευταία χρόνια…), έχει να επιδείξει και τον εξαιρετικό χαρακτήρα του. Στοιχεία απαραίτητα για να λειτουργήσει ένας συνδυασμός στο εσωτερικό ενός αυτοκινήτου. Ενάντια στα προγνωστικά, λοιπόν, το ελληνικό πλήρωμα επέδειξε ταχύτητα και, όταν χρειάστηκε, σοφή στρατηγική. Ξεκίνησαν επιθετικά, αλλά όταν το set-up του Skoda Fabia R5 δεν τους επέτρεψε να ακολουθήσουν τους πρώτους, δεν παρασύρθηκαν σε κυνήγι μαγισσών. Διατήρησαν ένα ρυθμό που θα τους διατηρούσε μπροστά από οδηγούς όπως τον Jaromir Tarabus, τους οποίους και μπορούν να ξεπεράσουν χωρίς να ρισκάρουν, επιλέγοντας το παιχνίδι της υπομονής σε συνδυασμό με ταχύτητα χωρίς ρίσκο, παραμένοντας μακριά από λάθη. Και στο τέλος δικαιώθηκαν! Ακόμα και όταν ο Ούγγρος Peter Ranga ξεκίνησε με πρόβλημα μπροστά τους στην τελευταία ε.δ., την Ελάτεια, και βρέθηκαν για 8 χιλιόμετρα στη σκόνη τους, όπου όλα έμοιαζαν ότι τελείωσαν. Σίγουρα, θα θέλαμε να δούμε τι έγινε στα εναπομείναντα χιλιόμετρα στο εσωτερικό του Fabia, όταν και ο Λάμπρος οδήγησε στο όριο για να καλύψει το χαμένο έδαφος, αλλά η ουσία είναι ότι ακόμα και έτσι κατάφεραν να κατακτήσουν τη 2η θέση για μόλις 0,1 δλ.! Λίγη σημασία έχει αν μετά το τέλος του αγώνα και την εξέταση του βίντεο οι αγωνοδίκες έδωσαν πίσω στον Λάμπρο 30 δλ. Ακόμα και χωρίς αυτήν την απόφαση, ο θεός των αγώνων ήταν με το μέρος του. Εξάλλου, και ο Jaromir Tarabus, που τερμάτισε 3ος με το Skoda Fabia R5, ιπποτικά παραδέχθηκε στο τέλος ότι το ελληνικό πλήρωμα άξιζε τη 2η θέση, αφού ήταν ταχύτερο σε όλη τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας. Βλέπετε, ο Τσέχος για πρώτη φορά στην καριέρα του ανέβηκε σε βάθρο χωμάτινου αγώνα, και δεν μπορούσε να κρύψει την ικανοποίησή του για το τελικό αποτέλεσμα.

Όπως έχουμε προαναφέρει, το Ακρόπολις είναι ένας μοναδικός αγώνας, και αυτό βίωσαν έντονα οι δύο μεγάλοι πρωταγωνιστές του ERC. Ο περσινός Πρωταθλητής Ευρώπης, Kajetan Kajetanowicz, και ο σφετεριστής του τίτλου, Alexey Lukyanuk. Ο Πολωνός, μόλις στην 1η ειδική διαδρομή, βρέθηκε με την οροφή στο δρόμο για περισσότερο από 15 λεπτά, με αποτέλεσμα να χάσει κάθε ελπίδα για τη νίκη. Τι και αν κέρδισε τις περισσότερες ειδικές από κάθε άλλο συνδυασμό, και συγκεκριμένα τις οκτώ από τις δώδεκα; Αυτό δεν ήταν αρκετό για να τον φέρει κοντά στους πρώτους, με αποτέλεσμα να περιορισεί στην 8η θέση της Γενικής. Την ίδια ώρα, ο Ρώσος οδηγός αντιμετώπισε σωρεία προβλημάτων, καταφέρνοντας παρ’ όλα αυτά να βρεθεί επικεφαλής στο τέλος της πρώτης ημέρας. Ωστόσο, ένα κλατάρισμα, μία σπασμένη ανάρτηση και ένα πρόβλημα στον κινητήρα ήταν κάτι παραπάνω από αρκετά για να γνωρίσει το σκληρό πρόσωπο του Ακρόπολις, τερματίζοντας στη 10η θέση.

Τα προβλήματα των κορυφαίων συνδυασμών είχαν ως αποτέλεσμα οδηγοί όπως ο Raul Jeets με το Skoda Fabia R5 να σκαρφαλώσουν στην κατάταξη, με τον Εσθονό να τερματίζει 4ος, σημειώνοντας το καλύτερο αποτέλεσμα της καριέρας του στο ERC. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον Wojciech Chuchala, που τερμάτισε 5ος με το Subaru Impreza STi. Μάλιστα, αυτή ήταν η τρίτη νίκη του Πολωνού στην κατηγορία του ERC2 φέτος, σε τρεις αγώνες.

Όπως αποδείχθηκε στις ειδικές διαδρομές του φετινού Ακρόπολις, οι ελληνικοί συνδυασμοί θα μπορούσαν να πετύχουν το κάτι παραπάνω, όπως και ο Λάμπρος Αθανασούλας. Οι πρωταγωνιστές του Παν.Π. Ράλλυ έδειξαν ότι είναι ταχύτεροι από αυτούς που συμμετέχουν με αυτοκίνητα της κατηγορίας Ν. Αυτό το είδαμε χθες από τους Βασίλη και Γιάννη Βελάνη, αλλά και τους Φιλιππίδη-Μαχαίρα, ενώ οι τελευταίοι πέρασαν το μήνυμα και στις σημερινές ειδικές διαδρομές. Η δεύτερη ημέρα του Ακρόπολις προσμετρούσε ξεχωριστά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, και τα ελληνικά πληρώματα ξεκίνησαν με αντίστοιχη διάθεση να κοιτάξουν στα μάτια τον ξενόφερτο ανταγωνισμό. Και αν ο Γιώργος Φιλιππίδης, πάντα με τον Λεωνίδα Μαχαίρα παραπλεύρως, ξεκίνησαν επιθετικά διατηρώντας αυτόν το ρυθμό, οι Βασίλης και Γιάννης Βελάνης, όπως και οι «Ιαβέρης Jr»-Κολτσίδας, γνώρισαν και αυτοί με τη σειρά τους το σκληρό πρόσωπο του Ακρόπολις, εγκαταλείποντας αμφότεροι από έξοδο. Ο Φιλιππίδης, παρά τα όποια προβλήματα αντιμετώπισε και αυτός με τη σειρά του, κράτησε ψηλά τη σημαία, τερματίζοντας εντέλει 2ος στον «ελληνικό» αγώνα, πίσω από τον Λάμπρο Αθανασούλα, αποκομίζοντας έτσι πολύτιμους βαθμούς για τη συνέχεια του Πρωταθλήματος, αλλά και γράφοντας εξαιρετικούς χρόνους και τις δύο μέρες του Ράλλυ. Με τους προαναφερθέντες εκτός, οι Νιώρας-Κακαλής, εκμεταλλευόμενοι την εμπειρία τους αλλά και έχοντας προσαρμοστεί και πάλι στις απαιτήσεις μετά την πολύμηνη αποχή τους από τους αγώνες, κατάφεραν να ανέβουν στο βάθρο με το Subaru Impreza. Αξιοσημείωτη είναι και η επίδοση των Αλυγιζάκη-Χατζηδάκη με το Mitsubishi Lancer, που κατάφεραν να τερματίσουν 4οι, και μάλιστα στην πρώτη τους συμμετοχή σε Ακρόπολις!

Από εκεί και πέρα, μεγάλο ενδιαφέρον είχε η μάχη στην F2, με τους Λευκαδίτη-Τσιούκα να «πυροβολούν» στην τελευταία λασπωμένη ειδική του αγώνα (Ελάτεια) και να κατακτούν τη νίκη στην κατηγορία, μπροστά από τους «Pazonen»-Κοτρώνη, που για ακόμα έναν αγώνα απογείωσαν το Toyota Yaris, ξεπερνώντας συνδυασμούς με σαφώς ισχυρότερες κατασκευές. Άτυχοι στάθηκαν οι Αναγνωστάκος-Μπακλώρης, που έχασαν πολύτιμο χρόνο και μαζί τις όποιες ελπίδες για διεκδίκηση της νίκης στην κατηγορία στο δεύτερο Ελευθεροχώρι, όταν έσπασε η ανάρτηση του MG ZR. Το ίδιο ισχύει και για τους Χαλκιά-Σούκουλη, που για ακόμα έναν αγώνα προδόθηκαν από τον κινητήρα του Subaru Impreza, και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν.

Κάπως έτσι, ακόμα ένα Ράλλυ Ακρόπολις πέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, με το νέο κεφάλαιο για την επόμενη χρονιά να έχει ήδη ανοίξει. Όπως αποδεικνύεται, οι βάσεις υπάρχουν. Τόσο σε επίπεδο υποστήριξης και οργάνωσης όσο, φυσικά, και σε αγωνιστικό. Όλα αυτά, βέβαια, είναι νωρίς να τα αναλύσουμε. Ας κρατήσουμε την επιτυχία του φετινού εγχειρήματος, με τις όποιες αντιξοότητες αντιμετώπισε, και εν συνεχεία μπορούμε να χτίσουμε πάνω σε αυτό._ Π. Τ.