Ο κύριος Grataloup χρησιμοποιούσε σε καθημερινή βάση ένα όχημα που είχε φτιάξει μόνος του, είτε για να μετακινηθεί από το σπίτι στη δουλειά, είτε για να πάει να δει τους φίλους του.
Αρκετές δεκαετίες πριν, στα μέσα του ’50 και λίγα χρόνια αργότερα, η ευρωπαϊκή νομοθεσία ήταν αρκετά χαλαρή στις αυτοκινούμενες ιδιοκατασκευές και στα οχήματα περιορισμένης παραγωγής, που έβλεπαν για πρώτη φορά το φως του ήλιου στις υποτυπώδεις εγκαταστάσεις μικρών βιοτεχνιών. Η Αυτοκίνηση είχε μεν μπει για τα καλά στο δρόμο της βιομηχανοποίησης για τις μαζικές παραγωγές, ωστόσο υπήρχε ακόμη χώρος για ρομαντικές προσπάθειες ή έστω για υπερφίαλα σχέδια που δε μπορούσαν παρά να αποτύχουν. Την εποχή εκείνη ένας επιδέξιος μηχανικός μπορούσε να φτιάξει μόνος του ένα αυτοκίνητο και να βγάλει άδεια κυκλοφορίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες, ώστε να το χρησιμοποιεί στις καθημερινές του μετακινήσεις.
Η ελευθερία κινήσεων που προαναφέραμε, σε συνδυασμό με την έλλειψη χώρων στα αστικά κέντρα και τις ιδιόμορφες οικονομικές συνθήκες, ευνόησαν για δέκα περίπου χρόνια την άνθηση των microcars. Χιλιάδες λιλιπούτεια αυτοκίνητα κατασκευάστηκαν, άλλα σε εντυπωσιακούς για την κατηγορία τους αριθμούς και άλλα σε αμελητέους. Τα περισσότερα έμειναν άγνωστα, ξενίζοντάς μας σήμερα με το σχήμα τους και τα λογότυπά τους, ενώ πολλά από αυτά αρίθμησαν μία μολις μονάδα παραγωγής (οne-off). Στα τελευταία ανήκει και το μάλλον άσχημο τρίκυκλο που βλέπετε στις φωτογραφίες, το οποίο ακούει στο αστείο όνομα Grataloup.
Ύμνος στην ευρηματικότητα
Το μονοθέσιο τρίκυκλο αυτοκίνητο του σημειώματός μας κατασκευάστηκε το 1955 και βρέθηκε σε ένα συνεργείο επισκευής μοντέλων της Citroen, στο τουριστικό θέρετρο του Biarritz, στη νοτιοδυτική Γαλλία. «Πατέρας» του είναι ο κύριος Grataloup, αγνώστων λοιπών στοιχείων, ο οποίος ζούσε στη μικρή πόλη Bagneres de Bigorre, κοντά στη Λούρδη. Ο κύριος αυτός χρησιμοποιούσε για πολύ καιρό σε καθημερινή βάση το όχημα, είτε για να μετακινηθεί από το σπίτι του προς τη δουλειά του και αντίστροφα, είτε για να πάει για μπύρες με τους φίλους του. Το Grataloup έπαιρνε κίνηση από ένα δίχρονο μονοκύλινδρο μηχανικό σύνολο της Villiers, χωρητικότητας 247 κυβικών εκατοστών, το οποίο παρήγαγε ισχύ επτάμιση ίππων και έδινε στο ιδιόμορφο microcar τελική ταχύτητα 85 χιλιομέτρων την ώρα. Η λατινική αρίθμηση του κινητήρα (Mark IX Series A) πρόδιδε την χρονολογία κατασκευής του, που ήταν το 1926. Αρχικά, ήταν τοποθετημένος σε μια μοτοσικλέτα της BSA. H μετάδοση της κίνησης (με αλυσίδα) στον μοναδικό πίσω τροχό, διεξαγόταν μέσω ενός κιβωτίου ταχυτήτων που προερχόταν από ένα δίτροχο της Rene Gillet. Κι αν σήμερα ελάχιστοι γνωρίζουν αυτήν την γαλλική εταιρεία, στην εποχή της ήταν πολύ σημαντική. Κατασκεύαζε μοτοσικλέτες από το 1898 μέχρι το 1957, τροφοδοτώντας τις με δικούς της δίχρονους και τετράχρονους κινητήρες, με κυβισμούς που κυμαίνονταν από 49 έως 1.000 κυβικά εκατοστά. Τα μοντέλα της των 750 και 1.000 κ.εκ. διέθεταν δικύλινδρα μηχανικά σύνολα σε διάταξη V, με πλευρικές βαλβίδες. Ήταν πολύ δημοφιλείς στον γαλλικό στρατό και στην αστυνομία, στα χρόνια πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
GRATALOUP MICROCAR Κατασκευαστής: Monsieur Grataloup Kινητήρας: μονοκύλινδρος δίχρονος Villiers Mark IX Series A Κυβισμός: 247 κ.εκ. Ισχύς: 7,5 ίπποι Μετάδοση κίνησης: στον πίσω τροχό
Κιβώτιο ταχυτήτων: Rene Gillet Ανώτατη ταχύτητα: 85 χλμ./ώρα Μήκος: 2.439 χλστ. Πλάτος: 1.321 χλστ. Βάρος: 175 κιλά Περίοδος παραγωγής: 1955 Μονάδες παραγωγής: 1