Το Mega Bertha αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες motorsport stories, καθώς πρόκειται για ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο που έκανε το ντεμπούτο του 40 χρόνια μετά την εποχή που ξεκίνησε να φτιάχνεται…
Είναι ένα αγωνιστικό Super Saloon της Vauxhall. Ένα project του 1978 και έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο Goodwood Festival of Speed το 2018. Τη δεκαετία του ‘70 το BTCC διεξαγόταν με αυτοκίνητα του Group 2, με βάση τους κανονισμούς της FIA. Οι οργανωτές αποφάσισαν ένα μικρό downsizing, ορίζοντας πως πλέον οι αγώνες θα γίνονταν με αγωνιστικά του Group 1. Η ιδέα, όπως εξάλλου συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, άρεσε στους μισούς και οι άλλοι μισοί ήταν αντίθετοι.
Οι άλλοι μισοί λοιπόν που ήταν αντίθετοι γιατί είχαν τα αυτοκίνητά τους (του Group 2), που ήξεραν να τα φτιάχνουν, να τα οδηγούν και δεν είχαν και πολύ όρεξη να «μετακομίσουν» στα πιο σύγχρονα οχήματα (αν σας θυμίζει λίγο Ελλάδα, είστε μέσα, αλλά λέμε για το 1975!), έφτιαξαν μια νέα μορφή αγώνων. Τα Super Saloon! Ήταν, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, μια πολύ ενδιαφέρουσα κατηγορία. Αγωνιστικά πλαίσια με καπάκια που διάλεγε ο καθένας ανάλογα με την εταιρεία που τον υποστήριζε, τεχνολογία αιχμής, ελάχιστα παρωχημένη σε σχέση με τα παγκόσμια δεδομένα εκείνης της εποχής και πολλές πατέντες από έμπειρους τεχνικούς. Προσθέστε σε αυτό θηριώδεις κινητήρες, customσε πολλές περιπτώσεις, ελεύθερες εξατμίσεις και οδηγάρες και το σκηνικό ήταν επιτυχημένο σχεδόν εξ αρχής.
Μεγάλη φίρμα σε αυτούς τους αγώνες, αλλά και γενικά εκείνη την εποχή στην Αγγλία ήταν ο Gerry Marshall. Για την ακρίβεια ο Gerry Marshall είναι ένας ήρωας στην Αγγλία, καθώς κατά πολλούς είναι ο καλύτερος όλων στην ιστορία του motorsport. Ήταν ο «Big Gerry» ένας μεγαλόσωμος, πληθωρικός, πραγματικός χεράς καθώς απολάμβανε τα αυτοκίνητά του να «σκάβουν» την άσφαλτο και ας μην είχαν και την καλύτερη δυνατή πρόσφυση.
Μοιραζόταν το αυτοκίνητό του, σε αγώνες αντοχής με τον Roger Clark και ανάμεσα στις περισσότερες από 600 νίκες που είχε πάρει στην καριέρα του, είχε κερδίσει και διάφορους, μετέπειτα αστέρες της Formula 1, όπως ο Jody Scheckter. H πορεία του με το Baby Bertha, μια αγωνιστική version του Vauxhall Firenza είναι ιστορική, καθώς συνοδεύτηκε από έντονη δημοφιλία. O «Big Gerry» ήταν έμπορος αυτοκινήτων και τότε αυτή ήταν μια δουλειά που έβαζε κάποιον στην καλή κοινωνία. Στους αγώνες υπέγραφε αυτόγραφα στα παιδάκια με το πούρο στο στόμα και έφευγε αμέσως από την πίστα για κάποιο από τα πολλά πάρτι που ήταν καλεσμένος. Πιο καλτ πεθαίνεις!
Το 1978 oBill Blydenstein, το τεχνολογικό έτερο ήμισυ του Marshall, ένας αεροναυπηγός από την Ολλανδία, εξπέρ στο tuning των Vauxhall και συνιδρυτής μαζί του, της Dealer Team Vauxhall (DTV), ξεκίνησε να δουλεύει το Mega Bertha, για να αντικαταστήσει το δημοφιλές Baby Bertha. Σύντομα όμως η Vauxhall υπαναχώρησε από το project, το οποίο εγκαταλείφθηκε και έμεινε ημιτελές.
40 χρόνια μετά ο Ric Wood, αγόρασε το αυτοκίνητο, όπως ήταν και ξεκίνησε την αναπαλαίωση. Μετά από 4 μήνες το Mega Bertha προστέθηκε στην γκάμα ενός από τους πιο ξακουστούς οίκους αγωνιστικών στην Αγγλία και ο ίδιος ο Ric Wood δεν θα έχανε την ευκαιρία να το τρέξει. H παρουσία του στο Goodwood Festival of Speed το έκανε διάσημο και λίγους μήνες αργότερα βρέθηκε και στο Mallory Park στην Αγγλία. Στην πρώτη, από τις τρείς κούρσες εκεί τα τζάμια θόλωναν από την βροχή και δεν μπόρεσε να συμμετάσχει, ενώ στην τρίτη η εξάτμισή του ήταν υπερβολικά δυνατή για να του επιτρέψουν να ξεκινήσει. Κάτι που είχαν διαπιστώσει όλοι στην 2η κούρσα εκείνης της ημέρας, ακούγοντας τον Big Block κινητήρα της Chevrolet να δουλεύει στο πλήρες φάσμα των 8.500 κ.εκ. και βλέποντας τον Ric Wood να παλεύει να βάλει στον δρόμο τους 800 ίππους της μοναδικής αυτής κατασκευής.
