Ένας και μοναδικός, με πολυδιάστατο ρόλο. Με το Ράλλυ Ακρόπολις να συμπληρώνει τα εβδομήντα του χρόνια, να η ευκαιρία ώστε να θυμηθούμε τον Boss.
Απίστευτος, συνδύασε το επιχειρείν με το «αγωνίζεσθαι», και ο… ποδηλάτης -λόγω της σχετικής επιχειρηματικής του δραστηριότητας- εξελίχθηκε σε «κράτος» στην αγορά αυτοκινήτου. Ανήσυχος, δε δίστασε να προχωρήσει και στη δημιουργία του Renault Farma. Με σημαία του τη γενναιοδωρία και πίστη στο όραμα, παρ’ ότι συχνά φαινόταν ακατόρθωτο. Χαρακτηριστικό του και σήμερα η αξιοπρέπεια, ειδικότερα ως προς τον τρόπο που διαχειρίζεται την επιχειρηματική του πτώση, εξαιτίας της οποίας από πολύ ψηλά βρέθηκε… πιο χαμηλά από το ισόγειο. Πτώση, χωρίς αναλύσεις για το ποιος φταίει και ποιοι τον πρόδωσαν, επιμένοντας να δίνει και σήμερα μάχες, ακόμα και χωρίς πυρομαχικά.
Η αρχοντιά εδώ συνδέεται με το πείσμα, και όταν, «μεθαύριο», διαβάσετε την αυτοβιογραφία του που συγκλονίζει, θα μάθουμε και αν αυτή η επιμονή του σε ανθρώπους και καταστάσεις τού στοίχισε, κυρίως ως προς την επόμενη ημέρα. Στους αγώνες ξεκίνησε ως «Υψηλάντης», εξελίχθηκε σε «Λεωνίδας», και είναι ο «ΆλΜαν» για λίγους φίλους και συνεργάτες του. Ο ίδιος σημάδεψε και τα δικά μας βήματα, και ας μην το ξέρει.
Ο Αλέξανδρος οδηγούσε ορμητικά, όπως επιχειρούσε, αψηφώντας τα βράχια, πίεζε τα εργαλεία του, ενώ αξιοποιούσε την ομάδα του, την οποία συντόνιζε ο κ. Γιώργος Χαριτόπουλος, ένας σπάνιος άνθρωπος, από τους ελάχιστους ανιδιοτελείς δίπλα του.
Οδήγησε ΝSU με τον Νίκο Ζουμπρούλη, Audi και Porsche με τον Γιάννη Λέκκα, τον Τάκη Πιρπιρή και τον Κώστα Φερτάκη. Στα Renault, σε πλήρη γκάμα, μαζί του ο Γιάννης Χάλαρης, ο Ανδρέας Αρκέντης, ο Γιώργος Κότσαλης, ο Σωτήρης Κοκκίνης, η κ. Τώνια Παυλή, τότε Κοκκίνη, η καθηγήτρια κ. Μαρία Παυλή-Κορρέ, που ήταν δίπλα του και στην Μ3. BΜW οδήγησε και στην πίστα, τη θηριώδη «320» που δοκιμάσαμε, όπως και Porsche, αλλά και τη δύστροπη March, με τον σωστό κινητήρα της ΒΜW.
Αυτοκίνητα των εταιρειών που εκπροσώπησε οδήγησαν πολλοί πρωταθλητές, που τους στήριξε και εκτός ειδικών διαδρομών. Το αποτύπωμά του στους αγώνες έμεινε ανεξίτηλο και διοικητικά, καταθέτοντας ψυχή, χρόνο και χρήματα, ενώ ο ίδιος αγνοεί επιδεικτικά όσους ευεργέτησε στην ΕΛΠΑ αλλά τον απαξίωσαν όταν έπεσε επιχειρηματικά (ουδέποτε έπεσε ως άνθρωπος, όντας γεννημένος πρωταθλητής).
Προσωπικός φίλος του Κώστα Καββαθά, από τους λίγους πραγματικούς, παραμένει «πιστός» στους 4T, ενώ είδε στους αγώνες πρωταγωνιστή και τον γιο του, Λεωνίδα. Από τους τελευταίους των ευγενών του χώρου ο «ΛέΜαν», ενώ σήμερα απολαμβάνει τον εγγονό του, Νικόλα Βιγκόπουλο, τον μοναχογιό της κ. Νταίζης Μανιατοπούλου._ Σ. Χ.
Φωτογραφίες: Θάνος Ηλιόπουλος, αρχείο 4Τ
