Το supermini μοντέλο της Fiat που έφερε νέες πρoτάσεις στις καθημερινές μετακινήσεις της δεκαετίας του ’80, γνωρίζοντας μεγάλη εμπορική επιτυχία.
Toν Ιανουάριο του 1983 η Fiat παρουσίασε τον αντικαταστάτη του 12ετούς και επιτυχημένου εμπορικά «127», επαναφέροντας στη γκάμα της μια ονομασία που είχε χρησιμοποιήσει και το 1910, σε ένα αυτοκίνητο 15 ίππων: Uno. Το νέο μοντέλο, σχεδιασμένο από τον Giorgetto Giugiaro με τρίθυρο και πεντάθυρο αμάξωμα δύο όγκων, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με την έκδοση «45» και το γνωστό κινητήρα των 903 κ.εκ. Οι εκδόσεις «55», «60» και «70» (1.116 κ.εκ.-1.301 κ.εκ.) ακολούθησαν λίγους μήνες αργότερα, ενώ τον ίδιο χρόνο εμφανίστηκαν κι άλλες «εκδοχές» Uno, με diesel κινητήρες και αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Τον Ιούνιο του 1985 ήρθε η ώρα του «45 Fire» (999 κ.εκ.), το μηχανικό σύνολο του οποίου τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στο Αutobianchi «Y10».
Δύο μήνες νωρίτερα είχε προκύψει το «Turbo i.e.», με κινητήρα 1,3 λίτρων και απόδοση 105 ίππων, που προσέγγιζε σε τελική ταχύτητα τα 200 χλμ/ώρα κι εντυπωσίαζε με το δυναμισμό του στο δρόμο. Το «μεγάλο» Uno των 1,5 λίτρων με καταλυτικό κινητήρα ήρθε το 1987 κι η κωδική ονομασία «75» υποδήλωνε και την ιπποδύναμή του. Ο επόμενος χρόνος σήμανε την έλευση του «Trend» (994 και 1.116 κ.εκ.), ενώ το 1989 ολόκληρη η σειρά αναβαθμίστηκε, με αλλαγές που εξωτερικά επικεντρώνονταν κυρίως στη μάσκα και τον προφυλακτήρα. Η δεύτερη γενιά του «Turbo i.e.» παρουσιάστηκε την ίδια εποχή, με μεγαλύτερο κινητήρα και περισσότερη ισχύ από τον προκάτοχό του.
Οι προβλέψεις δικαιώνονται…
Πράγματι, τα προγνωστικά επιβεβαιώθηκαν και το Uno γνώρισε επιτυχία, παραμένοντας για δέκα χρόνια ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της ευρωπαϊκής αγοράς. Δεν αποδείχθηκε μόνο ένας άξιος διάδοχος του «127», αλλά κατάφερε να δημιουργήσει δική του «σχολή», επεκτεινόμενο και σε πελατειακές κατηγορίες που ο προκάτοχός του λόγω του χαρακτήρα του δεν μπορούσε να αγγίξει: ο λόγος βέβαια γίνεται για τις εκδόσεις «Turbo i.e.», που ξεπέρασαν την ούτως ή άλλως καλή φήμη του «128 Rally», καταφέρνοντας να δημιουργήσουν το υπόβαθρο για ανάλογη παρουσία και στην επόμενη γενιά μοντέλων της Fiat.
Η παραγωγή του Uno στην Ιταλία ολοκληρώθηκε το 1995, μαζί με τις πωλήσεις του στις αγορές της Ευρώπης. Συνολικά κατασκευάστηκαν 6.032.911 μονάδες του μοντέλου στα ιταλικά εργοστάσια. Μετά το 1995, η παραγωγή του συνεχίστηκε στην Πολωνία από τον Ιούνιο του 1995 ως τον Οκτώβριο του 2002, όπου κατασκευάστηκε σε 173.382 μονάδες. Επίσης, στη Βραζιλία από τον Απρίλιο του 1988 έως τον Δεκέμβριο του 2013, σε 3,6 εκατ. μονάδες. Στη Νότια Αφρική και στην Ινδία παραγόταν για τις τοπικές αγορές, ενώ στις άλλες χώρες το Uno αντικαταστάθηκε από το Punto, που είχε κυκλοφορήσει ήδη από τις αρχές του 1994.
FIAT UNO 45 FIRE (1983) Κινητήρας: 4κύλινδρος σε σειρά Κυβισμός: 903 κ.εκ. Ισχύς: 45 ίπποι στις 5.600 σ.α.λ. Ροπή: 6,8 χλγμ. στις 3.000 σ.α.λ. Μετάδοση: στους εμπρός τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 5 σχέσεων Ανώτατη ταχύτητα: 140 χλμ/ώρα Επιτάχυνση 0-100 χλμ/ώρα:16,5 δλ. Μήκος: 3.640 χλστ. Πλάτος: 1.550 χλστ. Ύψος: 1.430 χλστ. Μεταξόνιο: 2.360 χλστ. Βάρος: 700 κιλά
FIAT UNO TURBO i.e. (1989) Κινητήρας: 4κύλινδρος σε σειρά Κυβισμός: 1.372 κ.εκ. Ισχύς: 118 ίπποι/6.000 σ.α.λ. Ροπή: 16,8 χλγμ./3.500 σ.α.λ. Μετάδοση: στους εμπρός τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 5 σχέσεων Ανώτατη ταχύτητα: 204 χλμ/ώρα Επιτάχυνση 0-100 χλμ/ώρα:7,7 δλ. Μήκος: 3.690 χλστ. Πλάτος: 1.560 χλστ. Ύψος: 1.430 χλστ. Μεταξόνιο: 2.360 χλστ. Βάρος: 930 κιλά
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
