Στην ΟΜΑΕ κατάφεραν να σχεδιάσουν και να διαχειριστούν έναν εξαιρετικό αγώνα, που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ένα διεθνές γεγονός συνδεδεμένο με την ιστορία του Ράλλυ Ακρόπολις.
Στην ουσία ουδείς μπορεί να μετριάσει την εξαιρετική επίδοση-νίκη των Κωνσταντίνου Πίτσου-Στέλιου Καραπαπάζη με το Ford Sierra 4×4, ούτε γενικότερα την προσπάθεια όλων των συμμετεχόντων σε έναν αγώνα παλιάς κοπής. Με αυτοκίνητα τριάντα και πλέον ετών, με πολλούς 60άρηδες σε ένα περιβάλλον που έχει εξελιχθεί με τον σύγχρονο τρόπο, με λύσεις τύπου service park.
Άψογη προσαρμογή
Η επικοινωνία κατά τη διάρκεια του αγώνα ήταν για Όσκαρ (σε αντίθεση με ό,τι δεν έγινε πριν από την εκδήλωση), με γραφείο Τύπου για ERC και αντίστοιχες επαγγελματικές εικόνες, που βοήθησαν στην ιδανική παρακολούθηση και υποστήριξη. Είτε έχοντας σκονιστεί στα βουνά (και ήταν πολλοί όσοι το έκαναν) είτε από τον καναπέ, ζηλεύοντας μάλιστα. Οι προδιαγραφές ώστε να απολαύσεις την Τέλεια Διαδρομή υπήρξαν, με σοφά επιλεγμένες τις καλά δουλεμένες ειδικές διαδρομές. Επίκεντρο η «χωμάτινη» Ιτέα και, κακά τα ψέματα, το ελληνικό motorsport συμπεριφέρεται γενναιόδωρα στη Φωκίδα, που τη χρειάζεται αυτή την παρέμβαση με τα ουσιαστικά οφέλη. Αγώνας σε άξονα, η μία διαδρομή μετά την άλλη, χωρίς επαναλαμβανόμενες ειδικές, ενώ όσες «ένωναν» με αντίθετη φορά, διευκόλυναν στις δοκιμές αλλά και ευρύτερα. «Έξτρα χρέωση» η κατηφορική, η κλασική εκδοχή της βραβευμένης Ε.Δ. Καρούτες το Σάββατο το βράδυ, που αποδείχθηκε μια ευφυής επιλογή, τοποθετώντας γενικότερα τον αγώνα στη σωστή θέση σε σχέση με την ιστορία του.
Σε σχέση με τη σχεδίαση, η διαδρομή αποδείχθηκε ιδανική ώστε τα αγωνιστικά αυτοκίνητα να καλυφθούν με ένα σέρβις, όπως και οι θεατές να μπορούν να μεταβούν από τη μία στην άλλη ε.δ., σε έναν αγώνα με ρεσιτάλ υποστήριξης από την Ελληνική Αστυνομία σε Βοιωτία και Φωκίδα. Παρόντες τα στελέχη της σε πλήρη σύνθεση και, το κυριότερο, άψογα ενημερωμένοι, ενώ εξαιρετικοί, όπως συνήθως άλλωστε, ήταν οι κριτές και οι ενδιάμεσοι. Όλοι αυτοί, κλειδιά της επιτυχίας, απόφοιτοι της μεγάλης της ΕΛΠΑ σχολής, και είναι η σεμνότητά τους που δεν αφήνει περιθώρια σε αναφορά ονομάτων των στελεχών, δίνοντας χώρο στους πρωταγωνιστές.
Σε οδηγούς, συνοδηγούς και στους μηχανικούς τους, που αυτήν τη φορά έπεσαν στα βαθιά, άνοιξαν παλιά κιτάπια και το συμπέρασμα έχει θετικό πρόσημο. Είναι η ποιότητά τους, άλλωστε, που σφράγισε με επιτυχία την προσαρμογή τους… Δεν είναι υπερβολή να σχολιάσουμε ότι ελάχιστοι συνοδηγοί και τεχνικοί είχαν την τιμή να σχεδιάσουν αρχικά, και στη συνέχεια να «σερβίρουν» στο δρόμο. Έχοντας να υπολογίσουν προπορείες για τον αξιοποιήσιμο χρόνο, χωρίς να χάσουν διασταυρώσεις. Αποτέλεσμα; Τα κατάφεραν!
Ουκ εν τω πολλώ το ευ
Λίγοι σε αριθμό, ούτε σαράντα συνολικά, αλλά εκλεκτοί οι συμμετέχοντες, ενώ σοφά προκηρύχθηκε κατηγορία Legend, και η φετινή αστοχία με τις τέσσερις συμμετοχές θα στεφθεί με επιτυχία σε δώδεκα μήνες και στη συνέχεια. Με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι οι οργανωτές θα μείνουν σταθεροί στο πλάνο τους, χωρίς τα τετ-α-κε που χαρακτηρίζουν διοικούντες χωρίς κουλτούρα. Ευτυχώς, το DNA του Έλληνα, οδηγού-συνοδηγού-τεχνικού, υποστηρίχθηκε υποδειγματικά, και είναι αυτός ο συνδυασμός που οφείλεις να αξιοποιήσεις εγκαινιάζοντας την επικοινωνία που λείπει.
Σε «μπλε οβάλ»
Οι θέσεις «1-2» κλείδωσαν νωρίς, αλλά η συνέχεια είχε αγωνιστικό ενδιαφέρον, ενώ προέκυψαν και πολλά σημειολογικά στοιχεία που δίνουν υπεραξία. Οι Κωνσταντίνος Πίτσος-Στέλιος Καραπαπάζης κέρδισαν με Ford Sierra του ’91, έργο της Kirkos Racing, τους Παναγιώτη Παραδείση-Κώστα Ποιμενίδη με Ford Escort ΜΚ2 του 1977, έργο Δημήτρη Γιαλούρη, την ώρα που οι Car Center-Νώντας Καρανικόλας-Γιώργος Κακαβάς κέρδισαν την κατηγορία Legend με Escort Cosworth του 1993! Χρυσάφι για το βιβλίο της Ford, σε συνδυασμό με την 3η θέση των Γιώργου Παραδείση-Μιχάλη Φράγκου στο λευκό Escort 2000 RS, που τους ταλαιπώρησε από την αφετηρία. Σε πλήρωμα με Ford Escort και το βραβείο «crew of the game», που κερδίζουν από τον θεατή και τον επαγγελματία παρατηρητή οι Αλέξανδρος Εμ. Χαλιβελάκης-Θάνος Παπαγεωργίου. Κρίμα που δεν ολοκλήρωσαν στο βάθρο χάνοντας χρόνο, λόγω του ότι αρνήθηκε να συνεργαστεί το ένα από τα δύο καρμπιρατέρ του κινητήρα τους. Ράλλυ Ford, λοιπόν, όπως το 1979, και, αναλύοντας στατιστικά σε σχέση με εκκινήσαντες και τερματίσαντες, πρόκειται για «Ράλλυ Toyota», με το περιβραχιόνιο εντέλει στους Τζέμο-Κολοτούρο με την ΑΕ 86, αυτοκίνητο όπως και των Σπύρου Πετρίδη-Τόλη Πάλλα, που ατύχησαν και δεν ολοκλήρωσαν, ενώ είχαν… αγκυροβολήσει στην 3η θέση μέχρι τρεις ειδικές πριν από το τέλος.
Υπεράνω αποτελεσμάτων
Το ζεστό χειροκρότημα της καρδιάς του αγνού θεατή κέρδισαν από νωρίς και μέχρι να εγκαταλείψουν οι Χρυσόστομος Καρέλλης-Λεωνίδας Μαχαίρας με το APR Peugeot 205 Rallye, ενώ η υπόκλιση του σεβασμού αφιερώνεται στους Ανδρέα και Γιώργο Παπαγεωργίου. Κρίμα που η «Σουηδέζα» τους, το Volvo 142, τους πρόδωσε στον επίλογο, όντας στην 4η θέση. Στην ίδια θέση, αν δούλευαν τα φώτα τους τη νύχτα, θα ήταν και οι Ευθύμης Χαλκιάς-Ανδρέας Βίγκος με το Violet GT, αυτοκίνητο αντίστοιχο εκείνου του πατέρα, Βασίλη Χαλκιά, τη δεκαετία του 1980.
Winners!
Η κατηγορία αποτελεί διαχρονικά μια ωραία ιστορία που στην κλασική έκφραση παίρνει τη σωστή διάσταση. Έχουμε κι άλλους νικητές, λοιπόν, και, εκτός από Κύπελλα, βαθμούς και θέσεις στη γενική κατάταξη, οι Γρηγόρης Πιερρουτσάκος-Αλέξανδρος Ματαλιωτάκης κέρδισαν και τις εντυπώσεις οδηγώντας με σωστό ρυθμό το Peugeot 205 Rallye, που εξέλιξε και συντηρούσε ο Νίκος Χρυσάφης. Σύνολο χάρμα οφθαλμών, και η σοφία τους εξαργυρώθηκε στο τέλος, όταν αντιμετώπισαν προβλήματα, οπότε αξιοποίησαν με προσοχή τη διαφορά που είχαν χτίσει.
Ζει ο Έλληνας
Ο «οδηγός αγώνων» παλαιάς κοπής στη σύγχρονη έκφραση. Σημειώστε: Σωτήρης Σκαλτσάς-Κώστας Σούκουλης, και ο πρωταθλητής επέστρεψε έπειτα από είκοσι χρόνια αποχής, έχοντας δίπλα του σε ένα σχεδόν προσεγμένο σε εξέλιξη VW Golf 2 τον ενεργό Πρωταθλητή. Επισημαίνουμε τη συμμετοχή, γιατί ο Σωτήρης κράτησε το θρύλο ζωντανό πριν από τον αγώνα, λειτουργώντας ως ασπίδα στις παλινωδίες μιας οργάνωσης που δεν μπορεί να διαχειριστεί την ιστορία, και στη συνέχεια, στον αγώνα, έσωσε την αξιοπρέπεια του βετεράνου αθλητή, θυμίζοντας ότι απαιτείται πείσμα, σθένος και πίστη για την καλύτερη στιγμή, που ήρθε στο τέλος του πρώτου σκέλους. Από μηχανής θεός ο Γιώργος Πετρόπουλος, που… έδωσε πίσω τη δύναμη στον 1.8 της VW και το χαμόγελο στον «Σώτερ», ο οποίος με ενθουσιασμό καλεί όλη τη γενιά μας να επιστρέψει, μέσα από αυτή την καλά κουρδισμένη χρονοκάψουλα με υπεραξία._ Σ. Χ.
(Υ.Γ. Μετά την άκρως επιτυχημένη αναβίωση του Ιστορικού Ράλλυ Ακρόπολις το περασμένο καλοκαίρι, ως υποψήφιου για την ένταξη στο διεθνές πρόγραμμα, ο ελληνικός αγώνας ιστορικών αυτοκινήτων ψηφίστηκε από τα μέλη της αντίστοιχης Επιτροπής της FIA για την ένταξή του στο European Historic Rally Championship 2023. Το μόνο που απομένει πλέον για την οριστικοποίηση της επιστροφής του ελληνικού αγώνα στον ευρωπαϊκό θεσμό της FIA είναι η υπερψήφιση του προγράμματος του 2023 από το Παγκόσμιο Συμβούλιο του Motorsport, το κεντρικό όργανο αποφάσεων της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τους αγώνες).
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
