Από τους πρώτους Έλληνες που κοίταξαν στα μάτια τις διεθνείς συμμετοχές, καταφέρνοντας δύο συνεχόμενες χρονιές, το 1975 και το 1976, να τερματίσει δεύτερος στη γενική κατάταξη με μια Alpine Renault A110, πίσω από τους Walter Rohrl και Harry Kallstrom.
Από τους πρώτους Έλληνες που κοίταξαν στα μάτια τις διεθνείς συμμετοχές, καταφέρνοντας δύο συνεχόμενες χρονιές, το 1975 και το 1976, να τερματίσει δεύτερος στη γενική κατάταξη με μια Alpine Renault A110, πίσω από τους Walter Rohrl και Harry Kallstrom.
Στις αρχές της δεκαετίας του ʼ70 ο Tάσος Λιβιεράτος τόλμησε, φέρνοντας στη χώρα ένα αυτοκίνητο απολύτως ανταγωνιστικό και κορυφαίο όπως η Alpine, να ακολουθήσει τα διεθνή πρότυπα. O επαγγελματικός τρόπος που αντιμετώπισε τους αγώνες απέδειξε, ιδίως με τα αποτελέσματα του 1975 και του 1976, πως το ταλέντο και το «καλό αμάξι» δεν αρκούσαν, ώστε να κοιτάξει κάποιος κατάματα τους τότε «θεούς» των ράλι μέσα στις ειδικές διαδρομές.
Xρειαζόταν προετοιμασία, προγραμματισμός και μελετημένη στρατηγική. O πρώτος Έλληνας που ασχολήθηκε με θερμοκρασίες και συνθέσεις ελαστικών, ελεγχόμενους ρυθμούς και ειδικούς κινητήρες, είχε οργανώσει επίσης πολύ καλά την δική του ημιεπαγγελματική ομάδα, την πρώτη ελληνική που εμφανίστηκε στο προσκήνιο. «Ψυχή» της ήταν η τότε σύζυγός του Mαρία, με τεχνικούς υπεύθυνους τον Παναγιώτη Mαγγίνα και τον Θέμη Mυτάκο. Ο συνοδηγός που συνδέθηκε περισσότερο μαζί του, την περίοδο 1971-1976 που εκείνος αγωνίστηκε με την Alpine, ήταν ο Μίλτος Ανδριόπουλος.
Ο «Σιρόκο» παρουσιάστηκε δυνατός το 1977 με ένα Datsun που δεν είχε σχέση με το «ίδιο» του «Σπούτνικ» που είχε κερδίσει τον αγώνα την προηγούμενη χρονιά, «ιπτάμενος» με Μανώλη Μακρινό και τη Stratos το 1978, ήρεμη δύναμη -αν και άτυχος- το 1979 με τη «Μπουμπού» και τον Κώστα Φερτάκη δίπλα του.
Με αφετηρία το 1970, στο τιμόνι ενός Opel Kadett Rallye, ο Τάσος Λιβιεράτος έκλεισε τη σταδιοδρομία του στο ράλλυ Ακρόπολις την επόμενη χρονιά, με ένα ακόμη τερματισμό της Stratos και το Μανώλη Μακρινό συνοδηγό του. Αξιοσημείωτο -που δείχνει την ποιότητα του οδηγού- είναι το γεγονός πως είναι ο μόνος που έχει τερματίσει ράλλυ Ακρόπολις με το συγκεκριμένο αγωνιστικό.
Oι διαπρεπείς απόπειρες του Λιβιεράτου για την πρώτη θέση, κυρίως με τη «Γαλλίδα» Alpine αλλά και με την ατυχέστερη Lancia Stratos ή «Μπουμπού» την περίοδο από το 1978 έως το 1980, παραμένουν ως σήμερα οι επιφανέστερες της ελληνικής πλευράς, σε σχέση με τους στόχους που είχαν θέσει και το επίπεδο του ανταγωνισμού που είχαν απέναντί τους.
ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ
| ΕΤΟΣ | ΚΑΤΑΤΑΞΗ | ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ | ΣΥΝΟΔΗΓΟΣ |
| 1970 | 7ος | Opel Kadett Rallye | Μίλτος Ανδριόπουλος |
| 1971 | Alpine Renault A110 | Μίλτος Ανδριόπουλος | |
| 1972 | 8oς | Alpine Renault A110 | Μίλτος Ανδριόπουλος |
| 1973 | Alpine Renault A110 | Μίλτος Ανδριόπουλος | |
| 1975 | 2ος | Alpine Renault A110 | Μίλτος Ανδριόπουλος |
| 1976 | 2ος | Alpine Renault A110 | Μίλτος Ανδριόπουλος |
| 1977 | 5ος | Datsun 160J | Μανώλης Μακρινός |
| 1978 | 6ος | Lancia Stratos HF | Μανώλης Μακρινός |
| 1979 | Lancia Stratos HF | Κώστας Φερτάκης | |
| 1980 | 9ος | Lancia Stratos HF | Μανώλης Μακρινός |
Πρώτος Έλληνας στη γενική κατάταξη: 1970, 1972, 1975, 1976, 1977, 1978, 1980
Ψηφίστε για τον “Σιρόκο”, εδώ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
