Το DIRT 5 αποτελεί μόνο κατ’ όνομα τη συνέχεια του DiRT 4, πατά περισσότερο στο arcade, κι είναι με διαφορά το πιο διασκεδαστικό cross-platform racing game στην τωρινή γενιά κονσολών.
Το DIRT 5 είναι γεμάτο ιδιαιτερότητες – μία σε καλωσορίζει από την αρχή.
Από την πρώτη στιγμή που boot-αρε το παιχνίδι, να επιλέξουμε αν θέλουμε καλύτερη ποιότητα γραφικών ή περισσότερα FPS. Σε ένα racing game, ακόμα και αυτού του επιπέδου, τα περισσότερα καρέ ανά δευτερόλεπτο είναι σαφώς καλύτερη επιλογή, οπότε επιλέξαμε αυτήν.
Περνώντας αυτό το κομμάτι, ξεκινά η δράση. Μήνες πριν την κυκλοφορία του τίτλου, από το καλοκαίρι ακόμα, είχε γίνει σαφές από την ίδια την Codemasters πως το game θα άλλαζε ύφος, στιλ, απευθυνόμενο -ίσως- σε ένα άλλο κοινό.
Με το DiRT Rally 1 και 2, αλλά και με το DiRT 4, η σειρά είχε στραφεί τα τελευταία 2-3 χρόνια προς το simulation rallying, προσφέροντας μία -κατά το δυνατόν- ρεαλιστική εμπειρία οδήγησης στο χώμα, το χιόνι και την άσφαλτο. Το Rally 2.0 συγκρίθηκε (αδίκως, εκτιμούμε) με το Richard Burns Rally, τη Μέκκα των rally τίτλων ακόμα και σχεδόν μία εικοσαετία μετά την κυκλοφορία του.
Το DIRT 5 απομακρύνεται απ’ αυτή τη λογική, συνειδητά. Είναι ένας arcade τίτλος, που βασίζεται μόνο σε ορισμένα σημεία (κυρίως οπτικά και ακουστικά, όχι στον τομέα των physics) στους προκατόχους του. Είναι ένα off-road racing game: δε διαθέτει ειδικές διαδρομές αλλά «σιρκουί», διαδρομές από το σημείο Α στο σημείο Β, ακόμα και Gymkhana park, ενώ παντού έχεις αντιπάλους να ανταγωνιστείς και objectives να πετύχεις. Στόχος δεν είναι η νίκη πάντα, αλλά η εκπλήρωση στόχων και επιτευγμάτων, που -στην περίπτωση του career mode- ξεκλειδώνουν νέες τοποθεσίες κι είδη αγώνων. Υπάρχει κι ένας rival, ο Bruno Durand (στον οποίον δανείζει τη φωνή του ο Nolan North), κι ένας μέντορας, ο Alex “AJ” Janiček (Troy Baker) – αχρείαστη προσθήκη, αλλά εντάσσεται στο κλίμα του τίτλου.
Ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να αγωνιστεί σε διάφορες τοποθεσίες, από την Αριζόνα, τη Νέα Υόρκη και την Ιταλία, μέχρι την Κίνα, τη Βραζιλία, τη Νορβηγία, ακόμα και την Ελλάδα (σε μία τοποθεσία που προσπαθεί να θυμίσει Καλαμπάκα και Μετέωρα).
Έπειτα, έχει να επιλέξει από μία πληθώρα κατηγοριών, από R5 (τα οποία ονομάζονται Modern Rally), αμάξια από το WRC της δεκαετίας του ’80 και του ’90, και Dakar Rally αυτοκίνητα (όπως το VW Touareg και Peugeot 3008 DKR Maxi), μέχρι rallycross και crossraid.
Ο χειρισμός είναι arcade, δεν προσφέρεται για ιδιαίτερη ανάλυση. Τα φρένα είναι σαν άγκυρες, το drift είναι πανεύκολο, η ζημιά μετά από επαφή δεν έχει αντίκτυπο στην συμπεριφορά του αυτοκινήτου. Είναι ένα game για τον χρήστη που θέλει να χαλαρώσει με το τηλεχειριστήριο στον καναπέ.
Για μία μεγάλη μερίδα του αγοραστικού κοινού, αυτή η μεταστροφή από τις πρόσφατες εκδόσεις του franchise είναι καταδικαστέα. Υπάρχει, όμως, κι η αντίθετη άποψη. Το είδος των racing games διανύει μία τρομερά παραγωγική περίοδο. Από το 2012 και μετά, κάθε χρόνος που περνά βλέπει νέους τίτλους να εκδίδονται, και στην πλειονότητά τους εντάσσονται στο sim racing genre. Είναι τα Assetto Corsa και Assetto Corsa Competizione αυτού του κόσμου, το iRacing, το rFactor2, το RaceRoom. Αυτοί οι τίτλοι εξυπηρετούν τις ανάγκες, καλύπτουν τα θέλω των ‘hardcore’ παικτών, που θέλουν τον ρεαλισμό και τη λεπτομέρεια στο παιχνίδι τους.
Το DIRT 5 διαφέρει, και αυτό είναι κακό μόνο αν το δει κανείς στο πλαίσιο του franchise. Αλλά ακόμα κι έτσι, υπάρχει το DiRT 3 που κινείτο σε παρόμοιο ύφος.
Το game είναι διαθέσιμο για το PS4 και Xbox One, ενώ θα είναι άμεσα διαθέσιμο και για τις νέας γενιάς κονσόλες PS5 και Xbox Series X/S.
Ευχαριστούμε την Enarxis Dynamic Media για την παροχή του παιχνιδιού για το review.
Μπορείτε να δείτε το trailer του παιχνιδιού παρακάτω:
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
