Με αφορμή την 14η νίκη του Stephane Peterhansel στο Dakar, θυμόμαστε το κείμενο του Βασίλη Γούσια στην ειδική μας έκδοση “50 Προσωπικότητες της Αυτοκίνησης” για τα 50 χρόνια των 4Τροχών.
Stephane Peterhansel
6 Αυγούστου 1965, Γαλλία
14 φορές νικητής του Dakar
Λέει ο Στεφάν Πετερανσέλ: «Το Ντακάρ είναι ένας τρελός αγώνας. Γνωρίζεις τη διαδρομή, γνωρίζεις το αυτοκίνητο, μα πάλι δεν ξέρεις τι θα συμβεί, γιατί κάθε ειδική είναι γεμάτη παγίδες και καθεμία από αυτές μπορεί να σημάνει το τέλος του αγώνα σου. Έχει τη φήμη του πιο σκληρού αγώνα στον κόσμο, και σωστά. Το να τερματίσεις εκεί αποτελεί άθλο. Μόνο εφόσον τερματίσεις μπορείς να σκεφτείς τη νίκη».
Η νίκη στο Ντακάρ αποτελεί σημαντικό πετράδι στο στέμμα κάθε οδηγού αγώνων. Ασφαλώς, όμως, το να νικήσεις εκεί δεκατρείς φορές σε κατατάσσει χωρίς άλλη διαδικασία στους μεγάλους θρύλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Αυτός είναι ο Στεφάν Πετερανσέλ. Πώς αισθάνεται, λοιπόν; «Δεκατρείς νίκες! Κάθε φορά δυσκολεύομαι να το πιστέψω και αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν. Πρόκειται για μια εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία, με διαφορετικές προκλήσεις κάθε φορά».
Ο Στεφάν Πετερανσέλ άρχισε τον πρωταθληματισμό στους αγώνες σκέιτμπορντ, πριν περάσει στις μοτοσυκλέτες. Από το 1988 έως το 1998 νίκησε έξι φορές στο Ντακάρ, όλες με Yamaha. Το 1999 πέρασε στην επόμενη πρόκληση, τη νίκη με τέσσερις τροχούς, τα πρώτα χρόνια με Nissan και ύστερα με Mitsubishi, με την οποία πήρε τρεις νίκες. Άλλες δύο νίκες ήρθαν με τη Mini, το 2012 και το 2013. Το 2014 ήταν πρώτος την τελευταία μέρα, και όλα έδειχναν πως πήγαινε για άλλη μία νίκη, ώσπου η ομάδα τού έδωσε εντολή να αφήσει τον άλλο της οδηγό, τον Ισπανό Νάνι Ρόμα, να νικήσει. Ο Πετερανσέλ υπάκουσε, σταματώντας μάλιστα στη διάρκεια της τελευταίας ειδικής. «Αισθάνομαι πολύ αναστατωμένος», δήλωσε με το τέλος του αγώνα, «αν και χαίρομαι για την ομάδα». Η επόμενη χρονιά τον βρίσκει στην Peugeot, που επέστρεψε στο Ντακάρ, και μαζί της ο Πετερανσέλ πήρε άλλες δύο νίκες.
Στις μέρες μας ο Στεφάν Πετερανσέλ μαζί με τους επίσης πολυνίκες Σιρίλ Ντεπρέ και Κάρλος Σάινθ συγκροτεί πλέον την τρομερή ομάδα της Mini. «To γεγονός ότι τρέχουμε ενάντια στο χρονόμετρο, και όχι ο ένας ενάντια στον άλλον, όπως στους αγώνες σιρκουί, βοηθά στη συνεργασία ανάμεσά μας», λέει ο Πετερανσέλ. «Όμως έχω τρέξει με πολλούς ομόσταβλους στο Ντακάρ, και ποτέ δεν είχα συναντήσει το ομαδικό πνεύμα που έχουμε αναπτύξει με τον Κάρλος και τον Σιρίλ. Η φιλοσοφία μας είναι ότι μαχόμαστε για την ομάδα, και ας νικήσει στο τέλος ο καλύτερος».
Νοσταλγεί τα χρόνια που το αυθεντικό Παρίσι-Ντακάρ διέσχιζε τη Σαχάρα: «Στη Σενεγάλη και την Μπουρκίνα Φάσο απολαμβάνουν τη χαρά της ζωής με έναν τρόπο που μας είναι άγνωστος στη Γαλλία». Μολονότι πενηντάρης πια, διατηρεί φυσική κατάσταση επιπέδου πρωταθλητή, χάρη στο mountain bike. Κάποια στιγμή σκέφτηκε να σταματήσει τους αγώνες και να αφοσιωθεί στην οικογένειά του. Ώσπου βρήκαν μια πιο ενδιαφέρουσα λύση με τη γυναίκα του: την έστειλε σε σχολή συνοδηγών, ώστε να ετοιμαστεί και να τρέξουν μαζί στο μέλλον, με στόχο -τι άλλο;- τη 14η νίκη στο Ντακάρ!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
