Από το μπάκετ: Περί εμπιστοσύνης

Η εμπιστοσύνη είναι το πλέον σημαντικό στη ζωή, και είναι γεγονός πως αυτή η σχέση αντέχει στο χρόνο, στην αμοιβαία της διάσταση. Με τον παλιό, καλό φίλο Δημήτρη Βαζάκα μάς πρότειναν να πάμε με το «μηδέν» και δεχτήκαμε, ως σημαντική πρόταση εμπιστοσύνης. Ό,τι πονοκεφαλιάζει ένα μήνα και ό,τι μας οδηγούσε στον αγώνα με τα γνωστά πάνω-κάτω της διάθεσης, που δε συνδέονται πάντα με αντικειμενικές συνθήκες.

Διαχρονικά σε «χαλάνε» και σε επηρεάζουν διάφορα, και σε αυτές τις ασκήσεις μετράς φίλους και βλέπεις τους ικανούς να διαχειριστούν παρεξηγήσεις, κλάσης Ψαρράκου, Αθανασέκου, και αυτούς που επιμένουν στην εμπάθεια, επιπέδου Σιδέρη.

Ουδέποτε πιστέψαμε ότι θα έχουμε βελτιωμένο GR Yaris για τρεις ημέρες σε χωμάτινες διαδρομές κλάσης Ράλλυ Ακρόπολις. Εκεί που πρώτευσε το αγωνιστικό Yaris WRC, όπου στο παρελθόν έλαμψαν οι περίπου βελτιωμένες εκδοχές σε χέρια Ελλήνων πρωταθλητών.

Με χαρά και τιμή χρησιμοποιήσαμε το λευκό υπηρεσιακό GR Yaris για την 20ή επίσκεψή μας στη ράμπα, ενώ με σχετικό άγχος αντιμετωπίσαμε τη διαδρομή στο Σύνταγμα. Κλείδωσα, μάλιστα, το διαφορικό επιλέγοντας track αντί sport, αλλά ευτυχώς το χειρόφρενο λειτουργεί και διευκολύνει, και γλιτώνεις τη μανούβρα στα βαρέλια και τη σχετική καζούρα. Διαδικασία που εύκολα σε εκθέτει συμμετέχοντας σε ένα φτωχό Πρωτάθλημα με θεατές τους συγγενείς σου, και τα πάντα όλα συνδέονται με εμπειρία.

Η εμπειρία μας και τα Pirelli αποτέλεσαν ατού στο λασπωμένο shakedown στη Δίβρη, και τα 4 χιλιόμετρα φαίνονται 40. Είναι η ευθύνη και η αποχή και ό,τι σε χαρακτηρίζει έχοντας υπηρετήσει επαγγελματικά τον αγώνα σε διάφορους ρόλους. Εορταστικές οι συνθήκες την Πέμπτη, και ξέρεις και δεν ανησυχείς, ό,τι κι αν προκύψει από την επόμενη ημέρα στο μακρύ και βαρύ τριήμερο που συνδέεται με τον πραγματικό αγώνα.

«Τώρα μιλάω εγώ»…

… θα σχολίαζε αν ήταν αλλιώς η Ανίτα Πασαλή, που δεν είναι ένας ακόμα αλυτάρχης στο WRC, ούτε είναι μόνο η εμπειρία της που κάνει τη διαφορά. Έχει το momentum στη διαχείριση των συνεργατών της, που τους εμπνέει ώστε να λειτουργούν υπεύθυνα και με συνέπεια, και έχει τον τρόπο να τους καθιστά δημιουργικούς χωρίς να τους σκοτώνει το άγχος. Τυχερή, έχει κολοσσούς δίπλα της, αλλά, με σεβασμό στο σχόλιό της ότι ΟΛΟΙ τους είναι σημαντικοί, δεν καταγράφουμε όνομα και επώνυμο.

Άλλωστε, εμείς με τον Δημήτρη Βαζάκα συνεργαστήκαμε με τους Νίκο Μανώλη και Πασαλή, με τους κριτές σε ΣΕΧ και αφετηρίες, ενώ ανταλλάξαμε πληροφορίες με τον Αντώνη και τον Άρη Στιβαχτάρη στα 10 λεπτά μπροστά μας. Με το παντός καιρού και εδάφους υπηρεσιακό Toyota RAV4, ο συνδυασμός με το «00» που εκκινούσαν αμέσως μετά τους Αμαξόπουλο-Μισέλ Μουτόν στο RAV4 για την ασφάλεια. Πετούσε στις απλές ο Α6-N2 master, που μετακινούσε γρήγορα και με ασφάλεια την Παγκόσμια, άλλοτε με το τιμόνι, σήμερα για την ασφάλεια. Μας πλήγωσε, μας προβλημάτισε αλλά και μας δίδαξε και, όπως αποδείχθηκε την Κυριακή, η εθνική ομάδα οργάνωσης πιστοποίησε το πώς περί ασφάλειας ξεπερνάς τον ενθουσιασμό απερίσκεπτων θεατών στη σύγχρονη εποχή.

Βλέπεις τον κόσμο στον «Ταρζάν 1», χιλιάδες θεατές που ξενύχτησαν εκεί, και σκέφτεσαι ότι θα μετακινηθούν, είτε για να φύγουν προς τα Φουρνά είτε για να πάνε στην PS, και έτσι έγινε. Όμως με τρόπο μαγικό, χωρίς να ανοίξει μύτη, ούτε τους κατάπιε η Γη. Ουδείς σε αντίθετη πορεία και όλοι τοποθετημένοι υποδειγματικά για να απολαύσουν το παιχνίδι με τα όρια από καλλιτέχνες, με τους Κορίνθιους Αθανασούλα και Ρουστέμη να μην υστερούν – και μην αναλύετε επιδόσεις συνδυάζοντας διαφορές σε «sec» στο 1 χλμ. Άδικο όλο αυτό για τον Έλληνα ερασιτέχνη, που τα τελευταία χρόνια συμμετέχει σε ράλλυ των δυο διαδρομών.

Με το «0» στο EVO-Ν4

Το χαρακτηρίσαμε «SM», από τη Sotirchos Motorsport, την ομάδα μας στο Ράλλυ Ακρόπολις, με το βραβευμένο στα χέρια του Σταμάτη Κατσίμη «9άρι» του ex-Pirelli Θοδωρή Πέππα. Η ομάδα μας από πολιτισμένους δουλευταράδες, που μιλούν σιγά και εκφράζονται ουσιαστικά χρησιμοποιώντας τον πληθυντικό του σεβασμού σε κάθε επικοινωνία. Ουσιαστικά το μοιραστήκαμε το EVO με τον Δημήτρη Βαζάκα, έχοντας μαζί μας και την κ. Μαρίνα Γερμενή, που ταξιδέψαμε στην Ελάτεια, στους Βωξίτες και στο Ελευθεροχώρι 1. Η Μαρίνα ήταν δίπλα στον Δημήτρη στους Αγίους Θεόδωρους 2, στη Θήβα, στη δεύτερη Παύλιανη και Ελευθεροχώρι και την Κυριακή στον Πύργο. Απολαυστικός ο Δημήτρης, που είχε 25 χρόνια να διαβάσει σημειώσεις, αυτήν τη φορά συνήθως του Νίκου Ζακχαίου και σπάνια τις δικές του, και για την εξαιρετική Μαρίνα, την κόρη του άρχοντα Τάσου Γεμενή, τι να γράψω; Ποτέ δε σχολίασα γυναίκα συνοδηγό, έχοντας άλλωστε μοιραστεί 1/4 του αιώνα στους αγώνες και στη ζωή με την καλύτερη. Σημείο αναφοράς πέρα από το δεξί μπάκετ η Τώνια Παυλή, και σκεπτόμουν συχνά το βραχνό της τραγούδι τύπου Νατάσας Θεοδωρίδου στην Ελάτεια, στην Παύλιανη, στις Καρούτες και στο Ελευθεροχώρι. Άλλωστε, όταν μπήκαμε καθυστερημένα και υπό πίεση στον «Ταρζάν 1» χωρίς ενδοσυνεννόηση, ήταν η γνώση από τότε, πριν από ακριβώς τριάντα χρόνια, στο Stratissino vs DeMevius με ίδια αυτοκίνητα, που μας επέτρεψε να κάνουμε τη δουλειά σωστά και καθαρά. Συγκλονιστικός ο «Ταρζάν», και ο Δημήτρης σε συνδυασμό με τον Πύργο, που τον γοήτευσε, σχεδίασε το δικό του Ιστορικό ΡΑ, έτοιμος να το προτείνει στην κ. Ψαρράκου, που έχει την εθνική ευθύνη.

Το EVO, που πατούσε ικανοποιητικά, προσφέρεται για ασκήσεις ευθύνης, όντας και αξιόπιστο, και η καθυστέρησή μας στη Γραβιά, που αντιμετωπίστηκε με ευγένεια από το αρχηγείο, ήταν δική μου ευθύνη. Η ρύθμιση του κινητήρα κουράζει, και απογοητευμένος σέρνεσαι στην απλή διαδρομή, οπότε ο κ. Παντιέρας επισκεύασε το πληγωμένο ημιαξόνιο εκτός ορίων. Θέλει ρυθμό και ο πλοηγός, και αυτό αναζητάς. Είτε σε μποτιλιάρισμα στο Χαϊδάρι, οπότε και έχεις την τέλεια ενημέρωση, είτε στις ύπουλες απλές, που ήταν και μεγάλες, και ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει, και βέβαια στις ειδικές με προδιαγραφές που σέβεσαι. Δε σέρνεσαι, αλλά και δεν πυροβολείς. Την οφείλεις την αξιοπιστία σε αυτούς που σε εμπιστεύονται και πρέπει να αποφύγεις ό,τι σε σκοτώνει, όταν το ένα λάθος φέρνει το άλλο.

Λαμία In-Οut

Αν δεν πήγατε, να πάτε να δείτε ένα εκθεσιακό κέντρο 5 αστέρων, προσφορά της κυβέρνησης στην τοπική κοινωνία μέσω ΡΑ, όπως και χώρο στάθμευσης που φιλοξένησε το τέλειο service park. Γεγονός ότι το 2022 θα χρειαστεί η διπλή επιφάνεια για την πόλη των χορηγών…

Με την ευκαιρία, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η Λαμία φόρεσε τα καλά της και υποδέχτηκε τον αγώνα προσφέροντας ένα εξαιρετικό value for money, που ψάξε και στο WRC άλλου δε θα βρεις. Τυχεροί, μείναμε στο ξενοδοχείο «Φθία» με reception 5 αστέρων, ενώ φάγαμε σουβλάκια στου «Ζιώβα», ιταλικό κλάσης «Lollo’s» στο «Tartuffo» και δείπνο κλάσης Michelin με 2 αστέρια στην «Οδό Ονείρων».

Για το γραφείο Τύπου τι να γράψεις;

Κρατάω το χαμόγελο του Νίκου Κουνίτη, που περνάει καλά στο CAR και φαίνεται, και το ρεσιτάλ Κατίκη, Κουσκούτη σε βουνά και πεδιάδες, με την Ε.Ξ. ήρεμη δύναμη με σταθερή αξία, έχοντας την ομάδα της υπεράνω του ποιος εργάζεται και πού…

Και του χρόνου, λοιπόν, και, Ανίτα, Παύλο και Τάκη, ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη και, Δημητράκη, Ρένα, για την υπομονή. Όλοι ξέρετε._ «Στρατισίνο»

Μας άρεσε

Η συμπεριφορά του Λευτέρη Αυγενάκη από την Ακρόπολη μέχρι τη Λαμία

Ότι ο Τάκης Πουρναράκης παραμένει όπως τότε… Αυτός ξέρει!

Ο μαρκετίερ Παπαζαφειρόπουλος. Ρεσιτάλ!

Ότι δεν έγιναν συμψηφισμοί και απρέπειες, και η συμμετοχή του Hyundai Ελλάς i20Ν αντιμετωπίστηκε από όλα τα Μέσα αντικειμενικά και με αρχές.

Τα ακούσματα στα ερτζιανά από Τσάδαρη, Σταυρόπουλο και από την Cosmote, που δίδαξε μετάδοση μέσω Ζαν-Μαρί Παπαδόπουλου.

Η εμπλοκή με ρίσκο της Promauto σε Χανιά και Ζάππειο

Η ομάδα του Κωτσόβολου. WOW!

Το βιβλίο του ΘΚΕ

Το motori, που επιμένει διαχρονικά!

Η διαδικασία διαπίστευσης στη Λαμία για το COVID από κύριες που διδάσκουν συμπεριφορά.

Η επιστράτευση της πλειονότητας των ικανών σε διάφορους ρόλους και υπεράνω προσωπικών σχέσεων

Η πρόσκληση όλων όσοι συνδέονται και με την ιστορία του αγώνα στο Σύνταγμα.

Οι νέοι άνθρωποι σε σημαντικούς ρόλους

Οι εθελοντές

Τα κόκκινα γιλέκα που εμπνέουν εμπιστοσύνη στις ειδικές διαδρομές.

Οι παλαιοί κριτές και στελέχη που στον αγώνα ξαναζούν.

Ότι είδαμε σε ρόλους ευθύνης χαλαρούς και ευγενείς, ανθρώπους έτοιμους για όλα, τους Δημήτρη Μιχελακάκη και Φωτεινή Ψαρράκου της ΟΜΑΕ και της ΕΠΑ.

Τη Μαρία Μαργαρίτη, ex-άνθρωπό μας σε 4Τ, δίπλα στην Ελένη Φερτάκη, την κορυφαία γραμματέα του WRC, που έδωσε διακριτικά την καυτή σκυτάλη σε ένα δικό της παιδί με αξίες.

Ο «ΕΛ-ΕΜ» και ο Νίκος Παπάς «κούκλοι» με τα λευκά τους πουκάμισα με κοντό μανίκι (επιτέλους) που έμπαιναν έβγαιναν στα ελικόπτερα.

ΙΝ

Ο ρυθμός νίκης του Κεχαγιά

Οι επιδόσεις του Ρουστέμη

Η ποιότητα του Λευκαδίτη

Τα πατήματα του Αθανασούλα

Ο αγώνας του Βελάνη

Η συμπεριφορά του Χαλκιά

Η κλασάτη επίδοση των Ζιώβα-Κουζιώνη

Ότι ο Πλάγος ήρθε για να μείνει

Ο Πάνος Ηλιόπουλος εκτός Ferrari εντός R5

Η φωνή με χρώμα της Μαρίνας, με το honestly στη μέγιστη τιμή

Τα Pirelli και οι Ohlins στο EVO μας

Προβληματισμός και ενίοτε απογοήτευση

Από την εγκατάλειψη των Καλτσούνη-Περίδη στο παρά δύο

Από τον κόσμο που, αν και αρχικά είναι πειθαρχημένος, όταν φτάνουν οι παγκόσμιοι τρελαίνεται και γκρεμίζει ό,τι χτίζεται με συνέπεια και μέθοδο.

Από τα σκαμπανεβάσματα στη λειτουργία του i20Ν με τα σήματα του περιοδικού μας

Για το ότι δε γνώρισα τον Νίκο Κερερέ

Που δεν κάναμε δοκιμές λόγω κόστους και χρόνου

Από τον «περιορισμένο» κινητήρα του EVO που πληγώνει τα νεύρα

Από την απουσία του Θωμά Γκουρτσούλη, ενώ πάντα θα σχολιάζω ότι ο Στέλιος Δάσιος δικαιούται αξιοποίησης.

Πληθώρα τα «0», κρίμα που δεν είχαμε ιδέα και το φορτηγό μας ανέβαινε-κατέβαινε με το δεύτερο EVO μας.