Ο «πόλεμος» μεταξύ Airbus και Boeing είναι ένα σαφές παράδειγμα δυναμικής του ανταγωνισμού με πεδίο «μάχης» τους αιθέρες.
Ένα θεμελιώδες και ιδιάζον χαρακτηριστικό όλων των επιβατικών αεροπλάνων είναι ότι υπόκεινται στις αρχές της στατικής ευστάθειας. Δηλαδή είναι κατασκευασμένα κατά τρόπο ώστε μετά από μια οποιαδήποτε διαταραχή εν πτήσει να δημιουργούνται πάντα οι κατάλληλες αεροδυναμικές δυνάμεις επαναφοράς τους στην κατάσταση οριζόντιας ισορροπίας.
Είναι αυτονόητο γιατί συμβαίνει αυτό. Διαφορετικά, θα ήταν ελάχιστοι εκείνοι οι τολμηροί που θα επέλεγαν το αεροπλάνο για να ταξιδέψουν. Όμως, αυτό είναι ένα «μοντέλο» που ισχύει στο αέρα, όχι στο έδαφος. Εκεί δρουν άλλες δυνάμεις και ακολουθούνται διαφορετικά «μοντέλα». Στον πραγματικό κόσμο των αδυσώπητων ανταγωνισμών, που μαίνονται στην παγκόσμια αεροναυπηγική βιομηχανία και τις αερομεταφορές με στόχο την εμπορική πρωτοκαθεδρία και το μερίδιο αγοράς, η στατική ευστάθεια είναι εν πολλοίς ένας άγνωστος όρος.
Τα σύγχρονα επιβατικά αεροπλάνα, που μπορούν πια να πετάξουν χωρίς ανεφοδιασμό απ’ το Λονδίνο έως το Περθ της Αυστραλίας (για μια πτήση διάρκειας 17 ωρών) και από το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας έως την Ντόχα του Κατάρ (17,5 ώρες!), αποτελούν προϊόν εξέλιξης, όπως περίπου και τα αυτοκίνητα ή οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.
Αλλά με μια διαφορά: Ενώ τα αυτοκίνητα και οι υπολογιστές είναι προϊόντα που παράγονται από μια πανσπερμία κατασκευαστών διασκορπισμένων στα πέντε σημεία του ορίζοντα, με εξαρτήματα που προέρχονται από μια επίσης πολυεθνική αλυσίδα προμηθευτών, τα επιβατικά αεροπλάνα είναι προϊόντα που σχεδιάζονται και παράγονται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα (και θα ‘λεγε κανείς κατ’ αντίφαση των γενικών αρχών του ελεύθερου ανταγωνισμού) από δύο μόνον κατασκευαστές: την αμερικανική Boeing και την ευρωπαϊκή Airbus.
Περισσότερα στο www.intronews.gr
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
