Tραγική κατάληξη για το Bugatti 100P

Πολύ δυσάρεστα είναι τα νέα που έφτασαν από την Πολιτεία της Οκλαχόμα, καθώς χάθηκε ένας άνθρωπος και ένα πολύτιμο αεροπλάνο. Ο λόγος για το αντίγραφο του πειραματικού αεροσκάφους που κατασκεύασε η Bugatti στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '30, το οποίο πετούσε για τρίτη φορά σε δοκιμαστική πτήση ο πρώην πιλότος μαχητικών αεροσκαφών Scotty Wilson. Το αεροπλάνο δεν κατάφερε να πάρει το απαραίτητο ύψος μετά την απογείωσή του, με αποτέλεσμα να πέσει και να συντριβεί σε παρακείμενο του αεροδρομίου χώρο. Παρά το γεγονός ότι ένα ελικόπτερο βρέθηκε αμέσως στο χώρο του ατυχήματος, κανείς δεν μπόρεσε να βοηθήσει τον πιλότο, του οποίου ο θάνατος ήταν ακαριαίος. Τα αίτια του θλιβερού συμβάντος διερευνά ήδη η National Transportation Safety Board (NTSB).

H συντριβή ενός ονείρου

Ό,τι είχε διασωθεί από το αυθεντικό πρωτότυπο, βρισκόταν ως στατικό έκθεμα στο αεροπορικό μουσείο Air Venture στο Oskosh του Wisconsin, στις ΗΠΑ. Η ύπαρξή του και μόνο ήταν αρκετή για να κεντρίσει το ενδιαφέρον μηχανικών και αεροναυπηγών οι οποίοι, με ερέθισμα τις πιθανολογούμενες δυνατότητές του (οι οποίες ποτέ δεν δοκιμάστηκαν) αναρωτιόντουσαν πως θα απέδιδε κατά την πτήση. Το καλοκαίρι του 2013 μια ομάδα υπό την ηγεσία του απόστρατου Αμερικανού πιλότου μαχητικών Σκότι Γουίλσον, αποφάσισε να κατασκευάσει ένα αντίγραφο του αεροσκάφους και να το πετάξει για πρώτη φορά. Το πρόγραμμα έδειχνε να εξελίσσεται σε κάτι συναρπαστικό, όχι μόνον για τους εθελοντές που συνεισέφεραν περί τα 65.000 δολάρια για την χρηματοδότησή του. Ανάμεσα στους πιο εξέχοντες υποστηρικτές του ήταν ο διευθυντής του τμήματος σχεδιασμού της McLaren Φρανκ Στήβενσον, καθώς και ο διάσημος συλλέκτης κλασικών αυτοκινήτων Τζέϊ Λένο. Δυστυχώς όμως, επικράτησε το χειρότερο σενάριο…

Περί τίνος πρόκειται…

Έχοντας ένα έντονο μπλε χρώμα στην άτρακτό του, το εν λόγω αεροσκάφος είναι το μοναδικό που κατασκευάστηκε από τον μυθικό κατασκευαστή αυτοκινήτων Ettore Bugatti. Το 100Ρ έμοιαζε να προέρχεται από άλλο πλανήτη. Είχε αεροδυναμική άτρακτο, εμπροσθοκλινείς πτέρυγες και χρησιμοποιούσε δύο κινητήρες τοποθετημένους τον ένα πίσω από τον άλλο στην άτρακτό του, οι οποίοι οδηγούσαν δύο ομοαξονικές, αντιπεριστρεφόμενες έλικες στο ρύγχος του. Συγκέντρωνε τόσες καινοτομίες, που το έκαναν ένα από τα πλέον προηγμένα αεροσκάφη της εποχής. Ο πόλεμος ξέσπασε πριν η κατασκευή του ολοκληρωθεί και φυσικά πριν προλάβει να κάνει την παρθενική του πτήση. Σύμφωνα με τα σχέδια του αρχιμηχανικού της Μπουγκάτι Λουϊ ντε Μονγκ, το αεροπλάνο μπορούσε να φτάσει τη μέγιστη ταχύτητα των 500 μιλίων/ώρα. Αν το αεροσκάφος βρισκόταν στο έδαφος με μηδενική ένδειξη ταχύτητας και ο πιλότος έδινε ισχύ στον κινητήρα, τότε το αεροπλάνο «αντιλαμβανόταν» ότι ξεκινούσε η φάση της απογείωσης κι αυτόματα τοποθετούσε τα flaps στην κατάλληλη κλίση για απογείωση. Αντίστοιχα, όταν το αεροσκάφος βρισκόταν στον αέρα και ο πιλότος μείωνε την ισχύ του κινητήρα και η ταχύτητα μειωνόταν, τότε το αεροπλάνο «καταλάβαινε» ότι αρχίζει η διαδικασία προσγείωσης και αυτόματα έδινε στα flaps την κατάλληλη κλίση για προσγείωση και ταυτόχρονα κατέβαζε κι ασφάλιζε το σύστημα προσγείωσης.

Εφιαλτικά σενάρια

Αν οι Γερμανοί κατόρθωναν να βάλουν στο χέρι ένα τέτοιο αεροσκάφος και το έθεταν στην παραγωγή, θα μπορούσαν να εξαφανίσουν το πλεονέκτημα που είχε η βρετανική αεροπορία με το Spitfire, με καταστροφικά αποτελέσματα στην έκβαση του πολέμου. Ο Άλμπερτ Σπέερ, υπουργός πολεμικής παραγωγής του Αδόλφου Χίτλερ, γνώριζε την ύπαρξη του αεροσκάφους. Ευτυχώς, οι Ναζί δεν το απέκτησαν ποτέ.

Η πηγή του προβλήματος;

Με δεδομένη την έλλειψη των περισσότερων αρχικών σχεδίων του αεροσκάφους, που καταστράφηκαν για να μην πέσουν στα χέρια των Ναζί, αναπόφευκτα το σύγχρονο αντίγραφό του διέφερε σε κάποια σημεία του. Για παράδειγμα χρησιμοποιούσε δύο κινητήρες μοτοσυκλέτας Suzuki, αντί για τις αρχικές από Bugatti Type 50B. Η εισαγωγή του ψυγείου λαδιού είχε τοποθετηθεί σε διαφορετική θέση και οι δύο αντιπεριστρεφόμενες προπέλλες του είχαν σχεδιαστεί εξαρχής από την εξειδικευμένη βρετανική εταιρία Hercules. «Κανείς δεν μπορεί να κατασκευάσει ένα 100% ακριβές αντίγραφο διότι δεν υπάρχουν αρκετές πληροφορίες για το πρωτότυπο, έλεγαν οι μηχανικοί. Αυτό που φτιάχνουμε είναι ένα αντίγραφο το οποίο είναι πιστό σε ό,τι αφορά στα βασικά χαρακτηριστικά του αεροσκάφους και το οποίο διαφοροποιείται μόνον στα σημεία εκείνα για τα οποία δεν είχαμε άλλη επιλογή».