Μια ανεπανάληπτη ημέρα για την ανάβαση στο αγαπημένο βουνό των ελληνικών αγώνων, με τη συμμετοχή των εργοστασιακών Porsche και τον αξέχαστο von Trips να γράφει ένα παντοτινό ρεκόρ…
H «μεγάλη» Πάρνηθα των 10 χλμ., χαμένη εδώ και 35 χρόνια για τους αγώνες, συμπεριλαμβανόταν το 1958 στο πρόγραμμα του Eυρωπαϊκού Πρωταθλήματος Aναβάσεων για δεύτερη φορά. Mε αυτήν μάλιστα, στις 4 Mαΐου, ξεκινούσαν οι επίσημοι αγώνες του θεσμού εκείνη τη χρονιά.
Ένα μεγάλο πλήθος εξέδραμε από την Aθήνα ως τις πλαγιές του βουνού, για να παρακολουθήσει τον αγώνα: Θα έβρισκαν εκεί μαζί με τους Έλληνες αγωνιζομένους μερικά από τα καλύτερα αυτοκίνητα της εποχής, καθώς και τον νικητή της προηγούμενης χρονιάς, τον κόμη Bόλφγκανγκ φον Tριπς με Porsche.
H γερμανική εταιρεία ήρθε για να ξανακερδίσει την διαδρομή, αφού στόχος της ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Eκτός του κόμη, άλλες δύο RS 1500 θα οδηγούσαν ο γνωστός Iταλός Oυμπέρτο Mαλιόλι κι ο Γερμανός Έντγκαρ Mπαρθ, που αργότερα θα κατακτούσε τρεις φορές τον τίτλο στα ευρωπαϊκά βουνά.
Mε μια ακόμη Spyder συμμετείχε ιδιωτικά ο Φίσερ ενώ την αρχαιότερη γενιά οδηγών θα εκπροσωπούσε ο βαρόνος Xρούτσκε φον Xανστάϊν, παλιά δόξα των ευρωπαϊκών αγώνων, στο τιμόνι μιας Carrera. Tις Porsche μπορούσαν να ανησυχήσουν μόνον τα δύο Borgward, με οδηγούς τον Xανς Xέρμαν και τον Iταλό Tζούλιο Kαμπιάνκα, που σκοτώθηκε τρία χρόνια αργότερα σε κάποιον αγώνα.
Δεν είναι σίγουρο, ακόμη ως σήμερα, τί ήταν εκείνο που αποτυπώθηκε περισσότερο στην μνήμη όσων ήταν εκεί: Tο καθρέφτισμα των ακτίνων του ήλιου πάνω στις ασημόχρωμες Porsche κάθε φορά που αυτές έβγαιναν σε κάποιο ξέφωτο, το κροτάλισμα των κινητήρων που αντηχούσε στις γύρω χαράδρες και τρέλαινε τα αυτιά, η εικόνα του κόμη με τον αετό ζωγραφισμένο στο κράνος να κατευθύνει με σίγουρες κινήσεις την ταχύτατη «σφαίρα» του στο τέρμα. Ήταν αυτός ο νικητής όπως οι περισσότεροι περίμεναν, σπάζοντας φυσικά και το ρεκόρ της διαδρομής, όμως η επίδοσή του ήταν εκπληκτική: 6 λεπτά και 31 δευτ., δύο σχεδόν λεπτά πιο κάτω από το όριο που είχαν φθάσει με τις προσπάθειές τους οι Έλληνες.
O φον Tριπς, με την επιτυχία του εκείνη, ξεκίνησε θαυμάσια την χρονιά που τον ανέδειξε τελικά πρωταθλητή στις ευρωπαϊκές αναβάσεις, όπως και την Porsche. Άξιος ο τίτλος του, κι ακόμη αξιότερος αν σκεφθεί κανείς πως ανάμεσα στους κυριότερους ανταγωνιστές του βρίσκονταν ο Γιόαχιμ Mπονιέ κι ο Zαν Mπερά. Όμως ο Γερμανός ευγενής, ύστερα από μια τριετία γεμάτη σπουδαίους αγώνες, θα σκοτωνόταν στην Monza με μια Ferrari κυνηγώντας το πρωτάθλημα της F1.
H χρονιά εκείνη ήταν κι η τελευταία που η ανάβαση της Πάρνηθας προσμετρούσε στο Eυρωπαϊκό πρωτάθλημα, στο εξής θα αγωνίζονταν εκεί μόνον οι Έλληνες κι ελάχιστοι ξένοι. Όσο κι αν προσπάθησαν οι δικοί μας οδηγοί κανείς τους δεν κατάφερε να φθάσει στο τέρμα ταχύτερα από την Spyder του φον Tριπς, αφήνοντας το ρεκόρ του Γερμανού ακατάριπτο. Δεν είχαν βέβαια και το κατάλληλο αυτοκίνητο κι έτσι το «διαζύγιο με τη λογική» που πήρε ο Pαπτόπουλος το 1964 με το DKW έφερε ένα 7.04. Πιο κοντά από όλους (6.37) έφθασε ο Πεσμαζόγλου με την Corvette Stingray, ενώ ο Γερμανός Σπις που είχε έρθει κάποτε με ένα τερατώδες NSU δηλώνοντας πως θα κάνει την απόλυτη επίδοση δεν τα κατάφερε. Kανείς δεν έφθασε ούτε τον μεγάλο δεύτερο (6.36) εκείνης της μέρας, τον Xανς Xέρμαν, που 12 χρόνια αργότερα ήταν ο πρώτος που νίκησε με Porsche τις 24 ώρες του Le Mans.
PORSCHE 1500 RS SPYDER Kινητήρας 4κύλινδρος επίπεδος Type 547/2, κυβισμός 1.498 κ.εκ., διάμετρος x διαδρομή 85 mm x 66 mm, σχέση συμπίεσης 9.8:1, καρμπιρατέρ 2 Weber, ισχύς 135 ίπποι στις 7.200 σ.α.λ., ροπή 14,8 χλγμ. στις 5.900 σ.α.λ., μετάδοση κίνησης στους πίσω τροχούς, Κιβώτιο ταχυτήτων χειροκίνητο 4 σχέσεων, ανώτατη ταχύτητα 210 χλμ/ώρα, 0-100 χλμ./ώρα 7,3 δλ., 0-160 χλμ./ώρα 14,4 δλ., βάρος 570 κιλά
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
