Phil Hill: Ο πρώτος Αμερικανός πρωταθλητής

Ο Philip Toll Hill Jr. γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1927, στο Μαϊάμι. Γόνος εύπορης οικογένειας της ανατολικής ακτής, ο Hill είχε από μικρός ό,τι ζητούσε, αλλά δεν είχε βρει τη γαλήνη του. Δεν κατάφερε ποτέ να επικοινωνήσει ουσιαστικά με τους γονείς του, ενώ έπασχε από νεαρή ηλικία από σύμπλεγμα κατωτερότητας, κάτι που εντεινόταν από το γεγονός ότι στερείτο επιτυχιών στα αθλήματα με τα οποία κατά καιρούς ασχολήθηκε.

Η πρώτη του επαφή με το αυτοκίνητο ήρθε στα 12 του χρόνια, όταν η θεία του του αγόρασε ένα Ford Model T, το οποίο ουκ ολίγες φορές έλυσε και συναρμολόγησε, για να μάθει πώς δουλέυει. Ο σοφέρ της θείας του τον έμαθε να οδηγεί, και κάπως έτσι βρήκε το πάθος του.

Το 1945 άρχισε να φοιτεί το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, όντας παιδί της Σάντα Μόνικα, στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Βαρέθηκε, όμως, γρήγορα και 2 χρόνια μετά παράτησε τις σπουδές του, κι ασχολήθηκε με τους αγώνες, αρχικά ως μηχανικός.

Το 1951, και οι δύο γονείς του πεθαίνουν, κι ο Phil κληρονομεί την τεράστια περιουσία τους, με την οποία αποφασίζει να χρηματοδοτήσει την καριέρα του. Αγοράζει μία Ferrari 2,6 λίτρων και άρχισε να αγωνίζεται, γνωρίζοντας σημαντικές επιτυχίες. Η έλλειψη αυτοπεποίθησης, όμως, τον έκανε συχνά να μιλά για την υπεροχή του αυτοκινήτου, κι όχι για τις δικές του ικανότητες πίσω απ’ το τιμόνι. Το συνεχές άγχος του για τους κινδύνους των αγώνων του προξένησε στομαχικά έλκη, από τα οποία υπέφερε αρκετά ώστε να αναγκαστεί να αποχωρήσει από τους αγώνες για 10 μήνες.

Ο Enzo Ferrari, πάντως, διέγνωσε το σαφέστατο ταλέντο του Αμερικανό, τόσο που το 1955 τον καλεί να αγωνιστεί στην ομάδα του στις 24 ώρες του Le Mans – σε εκείνον τον εφιαλτικό αγώνα που είδε 80 θεατές να σκοτώνονται. Αυτό το συμβάν τον σημάδεψε.

Το 1959 ήρθε η πρώτη πλήρης σεζόν στη Formula 1. Ο 30χρονος Hill έκανε το ντεμπούτο του με την Ferrari 246 F1 στο Μονακό, όντας 4ος στον τερματισμό, ολοκληρώνοντας τη χρονιά με τρία βάθρα σε Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία.

Γρήγορα έδειξε ότι γεννημένος για αυτό. Παρά το γεγονός ότι ήταν μοναχικός, απομονωμένος, έχοντας επιλέξει να ζήσει σε ένα ξενοδοχείο κοντά στο Μαρανέλο, στην ουσία ήταν ένας εξαιρετικός ομαδικός παίκτης. Είχε αίσθηση του μονοθέσιου -προτέρημα που απέκτησε από τα χρόνια του ως μηχανικός αγώνων-, ενώ συνεργαζόταν άψογα με την ομάδα, κατανοώντας στο έπακρο τις ανάγκες του αυτοκινήτου.

Το 1961 ήταν η χρόνια που η Ferrari εισήγαγε την Ferrari 156, με τον νέο της κινητήρας, τον 178 1.5 V6, να κυριαρχεί. Ανέβηκε στο βάθρο σε όλους τους αγώνες πλην της Γαλλίας, παίρνοντας και 2 νίκες, και στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής. Η μάχη του με τον teammate του, Wolfgang von Trips, έμεινε στην ιστορία, για τον ανταγωνισμό που υπήρχε ανάμεσά τους. Το πρωτάθλημα κρίθηκε στη Μόντσα, εκεί όπου ο von Trips έχασε τη ζωή του, όπως και 14 ακόμα θεατές από το ατύχημα που προέκυψε. Ο Hill είχε κατακτήσει την κορυφή, αλλά δεν ξέχασε τον φίλο του. Παρέστη στην κηδεία του, εμφανώς συντεντριμμένος.

Είχε γίνει ο πρώτος Αμερικανός οδηγός που κατέκτησε τον τίτλο στη Formula 1, και αυτό το επίτευγμα θα έμενε μοναδικό μέχρι το 1978, όταν και το επανέλαβε ο Mario Andretti.

Η καριέρα του Hill πήρε την κατιούσα από εκείνη τη χρονιά και μετά. Συνέχισε για μία σεζόν με τη Ferrari, πήγε στην ATS, και το 1964 αποσύρθηκε. Επέστρεψε το 1966, για να αγωνιστεί με μία Lotus 25, μία McLaren M2B και τέλος μία Eagle T1F.

«Οι αγώνες βγάζουν στην επιφάνεια τον χειρότερό μου εαυτό,» θα έλεγε στην αρχή της καριέρας του. «Χωρίς αυτούς, δεν ξέρω πώς θα είχα εξελιχθεί ως άνθρωπος. Αλλά δεν είμαι σίγουρος πως μου αρέσει αυτό που είμαι τώρα. Οι αγώνες με κάνουν εγωιστή, ευερέθιστο, αμυντικό. Αν μπορούσα να φύγω απ’ αυτό το σπορ χωρίς να επηρεάσει τον εγωισμό μου, θα το έκανα.»

Επέστρεψε στην Καλιφόρνια, και το 1971 παντρεύτηκε την αγάπη της ζωής του και επί σειρά ετών συμβία του, Alma Hill, και μετέτρεψε το χόμπι του να ανακατασκευάζει αυτοκίνητα σε κανονική επιχείρηση.

«Στο τέλος, άξιζε. Έζησα μία συναρπαστική ζωή και έμαθα πάρα πολλά για τον εαυτό μου και τους άλλους. Οι αγώνες ήταν πάντα σε μία έντονη αντιπαράθεση με την πραγματικότητα. Πολλοί άνθρωποι ζουν μόνιμα σε μία κατάσταση που δεν τους οδηγεί πουθενά.»

«Έφυγε» στις 28 Αυγούστου 2008, στα 81 του χρόνια, μετά από επιπλοκές της νόσου Πάρκινσον από την οποία έπασχε από τις αρχές του 2000._Δ.Μ.

Στατιστικά της καριέρας του στη Formula 1:

• Σεζόν: 1958-1964, 1966
• Ομάδες: Maserati, Ferrari, Cooper, Porsche, Automobili Turismo e Sport, Lotus, McLaren, Eagle
• Εκκινήσεις: 49
• Πρωταθλήματα: 1 (1961)
• Νίκες: 3
• Βάθρα: 16
• Pole positions: 6
• Ταχύτεροι γύροι: 6