Οι αναμνήσεις πολλές, ο τρόπος του μοναδικός. Ο Φίλιππος Τζεφεράκος ήταν από τις περιπτώσεις όπου δεν ταιριάζουν τα συνηθισμένα ευχολόγια για την παρέα στις ειδικές του Παραδείσου, που αυξάνεται τυχαία.
Έδωσε την άνιση μάχη με αξιοπρέπεια, με στήριξη από τη σύζυγό του, κ. Γιάννα Τζεφεράκου, τα παιδιά τους και φίλους του. Όντας αξιαγάπητος. Εξαιρετικός αθλητής, κορυφαίος συνοδηγός και Κύριος μέχρι και την τελευταία ειδική διαδρομή, που την ολοκλήρωσε με χαμόγελο, παρά τον πόνο. Δεν εγκατέλειψε άλλωστε ποτέ, συμμετέχοντας μάλιστα σε δύσκολες ασκήσεις, επικίνδυνες αποστολές στους αγώνες, και ιδιαίτερες στο επαγγελματικό του περιβάλλον.
Με ζεστή χειραψία, σε κοιτούσε και δεν απέφευγε τη ματιά σου, καταθέτοντας αρχοντιά και όταν τον αδικούσε ένα σχόλιο ή μια συμπεριφορά εκτός ειδικών διαδρομών.
Τυχερός, τον συναναστράφηκα διακριτικά στην αγαπημένη του Άνδρο, απολαμβάνοντας και τα παιδιά τους, την Ντέμη και τον παλίκαρό του, τον Μιχάλη. Με τσαγανό, όπως ο μπαμπάς του.
Συγκλονιστική εμπειρία όταν συνεργαστήκαμε τότε, το 1992-93 και αργότερα, οπότε εξέλιξε με τη συμπεριφορά του την αστοχία σε μια έντιμη εμπειρία. Παράδειγμα προς μίμηση.
Οι αναμνήσεις πολλές, ο τρόπος του μοναδικός. Από τις περιπτώσεις όπου δεν ταιριάζουν τα συνηθισμένα ευχολόγια για την παρέα στις ειδικές του Παραδείσου, που αυξάνεται τυχαία.
Να τους θυμόμαστε με χαμόγελο, καθώς ήταν πολεμιστές-Πρωταθλητές, και να σκεφτόμαστε αν υπήρξαμε μαζί τους γενναιόδωροι σε αισθήματα, όπως ήταν ο Φίλιππος Τζεφεράκος προς την οικογένειά του και τους φίλους του, και ευρύτερα στην κοινότητα των ελληνικών αγώνων, την οποία υπηρέτησε έντιμα και με πάθος. Καθρέφτης του χαρακτήρα του. Αείμνηστος._ «Στρατισίνο»
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
