Πόσο κοστοβόρα είναι τελικά η F1; Ή, μάλλον, πόσο κερδοφόρα είναι στο τέλος κάθε χρονιάς για κάθε ομάδα;
Η προβολή της F1 σε παγκόσμιο επίπεδο φέρνει και τα χρήματα από τις διαφημίσεις και τα δικαιώματα, που αποτελούν και τις κύριες πηγές εσόδων για την FOM (Formula One Management) και, κατ’ επέκταση, τις ίδιες τις ομάδες. Δεν είναι τυχαίο ότι το 2017, η κάτοχος των δικαιωμάτων του σπορ καταγράφει έσοδα που ανέρχονται σε 1,17 δις ευρώ (όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ του από τον περασμένο Μάιο το Autosport.com).
Από αυτά, το 68% (ή αλλιώς τα 797 εκ. ευρώ) μοιράζονται –όχι ισόποσα- στις ομάδες, ανάλογα με την θέση στην οποία τερμάτισε η κάθε ομάδα στο τέλος της προηγούμενης σεζόν. Αυτή είναι και μία εκ των κύριων χρηματοδοτήσεων για μια ομάδα, πέραν της στήριξης της «μαμάς» εταρείας (βλ. Red Bull GmbH) ή της κύριας χορηγού (βλ. Phillip Morris στη Ferrari).
Ας επανέλθουμε στη μοιρασιά, που για κάποιους έχει αρκετά μειονεκτήματα και για άλλους είναι ιδιαίτερα επωφελής. Μπορεί να υπάρχει ένα de facto ποσό που μοιράζεται σε όλους (φέτος είναι 31 εκ. ευρώ), υπάρχουν όμως και ιδιαίτερες περιπτώσεις. Πέραν του γνωστού «bonus ιστορικότητας» που έχει μόνο η Ferrari ύψους 58 εκ. ευρώ, όντας η μακροβιότερη ομάδα του σπορ, κάθε μία εκ των Mercedes, Red Bull και McLaren έχουν ειδικές συμφωνίες με τη FOM για τα έσοδα τους στο τέλος της χρονιάς.
Επίσης, επιπλέον έσοδα έχουν κάθε χρόνο οι ομάδες όχι μόνο με δεδομένη την απόδοσή τους την περασμένη χρονιά, αλλά και με βάση τα αποτελέσματα που είχαν στις δύο από τις τρεις περασμένες χρονιές. Χαρακτηριστικά, πέραν των 31 εκ. ευρώ που εισέπραξε η Ferrari φέτος και των 58 εκ. του bonus ιστορικότητας, στα ταμεία της εισέρρευσαν αλλά 34 εκ. για την κατάταξή της τις περασμένες δύο χρονιές και ακόμα 29 εκ. σύμφωνα με το Constructors’ Championship Bonus. Ήτοι, 152 εκ. ευρώ. Στην περίπτωση της Mercedes το άθροισμα των χρημάτων που έδωσε η FOM στη γερμανική ομάδα ανήλθε στα 145 εκ., στην Red Bull στα 136 εκ., ενώ για τις McLaren και Williams στα «μόλις» 82 και 67 εκ. ευρώ.
Η διαφορά ανάμεσα στα χρήματα που θα πάρει η Scuderia σε σχέση με αυτά που θα πάρει η Force India, για παράδειγμα φτάνει στα 92 εκ. ευρώ, παρά το γεγονός ότι πέρυσι οι Ινδοί βρίσκονταν μόλις πίσω από την ομάδα του Maranello. Αυτό μπορεί να είναι ενδεικτικό της μεγάλης ψαλίδας ανάμεσα στις μεγάλες και τις μικρομεσαίες ομάδες του grid, όμως δε σημαίνει σε καμία περίπτωση πως η F1 δεν είναι κερδοφόρα (ή δεν είναι τόσο κοστοβόρα όσο νομίζουμε).
Όλα εξαρτώνται από την αγωνιστική απόδοση της κάθε ομάδας, από το πρόσωπο που παρουσιάζει στις πίστες. Μία καλή σεζόν μπορεί να αυξήσει τα έσοδα, είτε από τη FOM, είτε από διάφορους χορηγούς, όπως αποδεικνύει περίτρανα η Williams με την άυξηση στα έσοδά της, ήδη από το 2014. Πήρε ρίσκα τότε, για να μπορέσει να ανεβάσει το αγωνιστικό της επίπεδο, και πέτυχε, καθώς στην πρώτη χρονιάς της υβριδικής εποχής τερμάτισε στην 3η θέση της βαθμολογίας, έχοντας αμέσως έσοδα που κάλυψαν όποια επένδυση έγινε, ενώ αυτή η άνοδος έφερε και νέους χορηγούς. Όσο κι αν έπεσε από τότε αγωνιστικά, η επένδυση που έγινε τότε λειτούργησε και με το παραπάνω, κάτι που φαίνεται κι από το γεγονός ότι στο πρώτο μισό του 2017 κατέγραψε έσοδα της τάξης των 12 εκ. ευρώ. Η οικονομική «ένεση» του δισεκατομμυριούχου Lawrence Stroll, πατέρα του Lance, καθώς και η συμφωνία με νέους χορηγούς (βλ.JCB) έφερε αυτήν την κερδοφορία για μία ομάδα που ως το 2013 αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες και σε αυτόν τον τομέα.
Βέβαια, υπάρχει κι η περίπτωση της Red Bull Racing. Οι Αυστριακοί κατέγραψαν το 2016 έσοδα 225 εκ. ευρώ, αλλά το κέρδος ήταν μόλις 385.000 ευρώ, καθώς η αγωνιστική πτώση και τα bonus απόδοσης για τις δύο νίκες της περυσινής χρονιάς ανέβασαν κατακόρυφα τα έξοδα. Από το 2013, όταν η Red Bull GmbH επένδυε 11,4 εκ. ευρώ, έφτασε το 2016 να επενδύει 46 εκ. ευρώ, κι αυτό τα λέει όλα. Η απουσία ενός κύριου χορηγού, ενός title sponsor από το 2015, όταν η Infiniti αποχώρησε για να συνεργαστεί με τη Renault, δυσχέρανε έτι περαιτέρω τα οικονομικά της ομάδας, για αυτό και ο ερχομός της Aston Martin δεν αποτελεί μονάχα προπομπός της επικείμενης συνεργασίας τους στον τομέα των μονάδων ισχύος, αλλά είναι και μία «ανάσα» στα ταμεία της.
Επομένως, βλέπουμε δύο περιπτώσεις ομάδων: της ομάδας που ρισκάρει και με τις εμφανίσεις της αποζημιώνεται, και αυτής που έχασε το momentum και ψάχνει να βρει ξανά έσοδα.
Κοινό σημείο είναι ξανά η αγωνιστική εικόνα. Όντας ένα σπορ που προβάλλεται αρκετά, ειδικά μετά τον ερχομό της Liberty Media, η ευκαιρία να έχεις κέρδος, ή μάλλον το ρίσκο να χάσεις χρήματα είναι μικρό, όσο βελτιώνεσαι στις πίστες. Το παράδειγμα της Haas θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο για όποια ομάδα θέλει να εισέρθει στην F1. Με σωστό σχεδιασμό, έξυπνες κινήσεις, αλλά κι αρκετά ρίσκα, η αμερικανική ομάδα ξεκίνησε μία πορεία που στην πρώτη της χρονιά έληξε με την 8η θέση τους κατασκευαστές και 17 εκ. ευρώ στα ταμεία της μόνο από τη FOM. Και φέτος προβλέπεται να έχει ακόμα μεγαλύτερα έσοδα, ακριβώς γιατί ανέβασε τα επίπεδα της απόδοσής της.
Η Formula 1 είναι πράγματι ένα ακριβό άθλημα, για ανθρώπους και εταιρείες που είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν πολλά, και πολύ πριν αρχίσουν να βλέπουν έσοδα ή κέρδος. Όμως, οι σωστές κινήσεις ανταμοίβονται – και με το παραπάνω._Δ.Μ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
