Όταν η ηλεκτροκίνηση ενοχοποιείται από σπόντα μαζί με τις ανεμογεννήτριες για τις φωτιές στα δάση…
Σε πρόσφατο άρθρο, καθαρά τεχνικού περιεχομένου, που αφορούσε την ηλεκτροκίνηση, δεν έλειψαν τα επιθετικά σχόλια απέναντι στη νέα τεχνολογία (σχόλια παντελώς άσχετα με το θέμα του σημειώματος), που μάλιστα την ενοχοποιούσαν, συσχετίζοντάς την με τις πρόσφατες φωτιές στις δασικές περιοχές της πατρίδας μας!
Υπάρχει φυσικά η γνωστή αντιπαράθεση για τη χρησιμότητα των ανεμογεννητριών και τις επιπτώσεις που έχουν στο περιβάλλον, στην οποία δεν πρόκειται να υπεισέλθουμε, η οποία δυστυχώς αυτή τη στιγμή διεξάγεται σε επίπεδο καφενείου.
Όμως ακόμα και οι πιο ψύχραιμες φωνές αναρωτιούνται κατά πόσο η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση θα δημιουργήσει μεγαλύτερες ανάγκες σε ηλεκτρικό ρεύμα και κατά συνέπεια, όλη αυτή η στροφή στην οποία έχει οδηγηθεί η αυτοκινητοβιομηχανία αντιβαίνει στην προσπάθεια για το κλείσιμο των υφιστάμενων συμβατικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Πόσω μάλλον που οι ακραίες συνθήκες καύσωνα, οδηγούν σε συχνά black-out.
Ας πάρουμε τα πράγματα βήμα-βήμα.
Η κλιματική αλλαγή και ο μηδενισμός του ανθρακικού αποτυπώματος
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι υφιστάμεθα ήδη τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Σχεδόν κανείς δηλαδή, γιατί -όπως πάντα- υπάρχουν και οι αρνητές της συγκεκριμένης εξέλιξης, που θεωρούν ότι όλο αυτό αποτελεί απλά μέρος ενός φυσιολογικού κύκλου αυξομοιώσεων της θερμοκρασίας της γης. Σε κάθε περίπτωση το να περιορίσουμε το ανθρακικό αποτύπωμα από όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες δεν είναι κάτι που μπορεί να βλάψει την λόγω κλιματική εξέλιξη.
Έτσι, όλος ο κόσμος και πρωτίστως η Ευρώπη έχει θέσει συγκεκριμένους στόχους, για τον σταδιακό περιορισμό των εκπομπών του CO2 που πρέπει να μηδενιστούν ως το 2050.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναζητήσουμε εναλλακτικές λύσεις για τις ενεργειακές μας ανάγκες για όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες, από την παραγωγή ενέργειας, τις μεταφορές, τη βιομηχανική παραγωγή κ.ο.κ.
Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), νομοτελειακά αποτελούν μέρος της λύσης. Η πυρηνική ενέργεια αποτελεί, φυσικά, μια εναλλακτική, με τα γνωστά όμως προβλήματα στον τομέα της ασφάλειας και της διαχείρισης των ραδιενεργών αποβλήτων, οπότε και δεν προάγεται σαν μια πρόσφορη επιλογή.
Ηλεκτροκίνηση και ΑΠΕ
Καθώς η ενέργεια που αποκομίζουμε από τις ΑΠΕ δεν ακολουθεί απαραίτητα τη ζήτηση, μπορεί δηλαδή να έχουμε μεγάλες ενεργειακές ανάγκες μια μέρα που δεν φυσάει και οι ανεμογεννήτριες δεν συνεισφέρουν στο δίκτυο ή δεν έχει ήλιο (αντίστοιχα αν μέρος της παραγωγής προέρχεται από φωτοβολταϊκά πάρκα), τότε έχει άραγε νόημα να επιβαρύνουμε την κατάσταση με τη φόρτιση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων;
Η πραγματικότητα είναι πως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα αποτελούν μέρος της λύσης του προβλήματος! Πώς; Στο μέλλον τα σπίτια μας θα διαθέτουν έξυπνους μετρητές. Η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος δεν θα διαμορφώνεται με το απλοϊκό σημερινό σύστημα με το ημερήσιο και νυχτερινό τιμολόγιο, αλλά ανάλογα με την προσφορά και ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας. Με άλλα λόγια όταν οι συνθήκες δεν ευνοούν την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και η ζήτηση είναι μεγάλη, η τιμή θα αυξάνεται και το ανάποδο.
Όταν, λοιπόν, το ρεύμα θα είναι φθηνό (τότε που θα φυσάει, θα έχει ηλιοφάνεια, ή δεν θα υπάρχει υψηλή ζήτηση) θα συμφέρει να ενεργοποιούμε τη φόρτιση του αυτοκινήτου μας. Οι μπαταρίες του τότε μεγάλου στόλου ηλεκτρικών αυτοκινήτων θα λειτουργούν σαν ένας γιγαντιαίος ταμιευτήρας ηλεκτρικής ενέργειας -κάτι που σήμερα δεν είναι εφικτό- και η αποθηκευμένη ενέργεια θα μπορεί να επιστρέφει πίσω στο δίκτυο -να την πουλάμε δηλαδή πίσω στη ΔΕΗ, για να το θέσουμε απλοϊκά, όταν θα υπάρχει ζήτηση (άρα και σε πιο συμφέρουσα τιμή για μας).
Φυσικά όλη αυτή η μετάβαση θα πραγματοποιηθεί σταδιακά. Τα λίγα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που εμπλουτίζουν χρόνο με το χρόνο το στόλο των κυκλοφορούντων οχημάτων δεν πρόκειται να ρίξουν το δίκτυο, το βράδυ που οι ιδιοκτήτες τους τα “μπριζώνουν”. Οι έξυπνοι μετρητές θα περάσουν κάποια χρόνια μέχρι να μπουν στο σπίτι μας και η συμμετοχή των ΑΠΕ στη συνολική παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια, θα αυξάνεται χρόνο με το χρόνο.
Είναι δεδομένο πως τα ακραία φαινόμενα που βιώνουμε προκαλούν ερωτήματα, θυμό και ανασφάλεια. Είναι όμως λογικό να τα βάζουμε με τα μέσα που εκείνα τα οποία θα μας εξασφαλίσουν τη διέξοδο στο πρόβλημα, αντί να εξοργιζόμαστε με τα εκατομμύρια ρυπογόνων αυτοκινήτων και τις συμβατικές μονάδες παραγωγής ενέργειας που δεν προσφέρουν και την καλύτερη υπηρεσία στο περιβάλλον;
Ίσως να έρθει μια μέρα που θα απορούμε πως μπορούσαμε για τόσα χρόνια να επιβαρύνουμε με τόσο ακραίο τρόπο τον αέρα που ανασαίνουμε. Και τότε όλες αυτές οι συζητήσεις θα μας φαίνονταν τόσο άστοχες. Δυστυχώς δεν έχουμε την ψυχραιμία, τη γνώση ούτε την απόσταση του χρόνου ώστε με τον τρόπο που αντιδρούμε, να μην πυροβολούμε τα πόδια μας._Μ.Σ.
Φωτογραφία: Eurokinissi
