Το 70% των φορτιστών στην Ευρώπη βρίσκονται σε μόλις τρεις χώρες, με την Ελλάδα να καταλαμβάνει μια από τις χαμηλότερες θέσεις.
Το ζήτημα των υποδομών φόρτισης εξακολουθεί να αποτελεί μείζον ζήτημα προκειμένου τα ηλεκτρικά επαναφορτιζόμενα αυτοκίνητα να αναπτυχθούν εμπορικά – όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό άλλωστε αναδεικνύουν τόσο οι χρήστες των εν λόγω οχημάτων, όσο και υψηλόβαθμα στελέχη της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Η πρόσφατη έρευνα που πραγματοποίησε ο ACEA καταδεικνύει με ακόμα πιο εμφατικό τρόπο το πρόβλημα τόσο σε επίπεδο γεωγραφικής διασποράς, όσο και στον απόλυτο αριθμό των δημόσια προσβάσιμων σταθμών φόρτισης στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της ενδιαφέρουσας αυτής έκθεσης, από τα 224.237 σημεία φόρτισης που είναι διαθέσιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σχεδόν το 30% βρίσκεται στην Ολλανδία (66.665), ενώ το 20,4% έχει ως «έδρα» τη Γαλλία (45.751). Στην τρίτη θέση, με ποσοστό 19,9% βρίσκεται η Γερμανία (44.538), η μεγαλύτερη από πλευράς όγκου αγορά αυτοκινήτων της ευρύτερης ευρωπαϊκής περιφέρειας.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι αυτές οι τρεις χώρες καλύπτουν το 23% της συνολικής επιφάνειας της ΕΕ αντιπροσωπεύοντας ωστόσο το 70% όλων των σημείων φόρτισης ηλεκτρικών (και plug-in υβριδικών) αυτοκινήτων στην ΕΕ.
Το Top 5 των χωρών με τους περισσότερους δημόσια προσβάσιμους φορτιστές στην ΕΕ συμπληρώνουν η Ιταλία (13.073) και η Σουηδία (10.370).
Στον αντίποδα πολλές είναι οι χώρες της ΕΕ που έχουν… μείνει πίσω όσον αφορά την ανάπτυξη ενός επαρκούς δικτύου φόρτισης στη γεωγραφική τους περιφέρεια, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας, η οποία διαθέτει αυτή τη στιγμή μόλις 275 φορτιστές.
Σε απόλυτο αριθμό, ουραγός σε αυτό το ράλλυ είναι η Κύπρος, με μόλις 70 φορτιστές. Τις υπόλοιπες τέσσερις θέσεις σε αυτό το Top 5 καταλαμβάνουν η Μάλτα (96), η Λιθουανία (174), η Βουλγαρία (194) και η Ελλάδα (275).
Χαρακτηριστικό εδώ είναι και το παράδειγμα της Ρουμανίας, μιας μεγάλης σε έκταση χώρας – περίπου έξι φορές μεγαλύτερη από την Ολλανδία – η οποία απαριθμεί μόνο 493 σημεία φόρτισης, ή διαφορετικά μόλις το 0,2% του συνόλου στην ΕΕ.
