Stig Blomqvist

Γεννημένος τον Ιούλιο του 1946 στο Όρεμπρο της Σουηδίας, ο «Στιγκ» Λέναρτ Μπλόμκβιστ απέκτησε δίπλωμα οδήγησης στα 18 του χρόνια κι ευθύς αμέσως έλαβε μέρος στο πρώτο του ράλλυ: Ήταν ένας τοπικός αγώνας, κοντά στην πόλη Κάρλσταντ, στον οποίο τερμάτισε δεύτερος στο τιμόνι ενός τρικύλινδρου Saab 96. Στη συνέχεια εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους νέους εργοστασιακούς οδηγούς της σουηδικής εταιρείας, σημειώνοντας την πρώτη του διεθνή νίκη με τα αγωνιστικά της αυτοκίνητα το 1971 στο ράλλυ της πατρίδας του. Δε χρειάστηκε πολύς καιρός για να διαπιστώσουν όλοι στην ομάδα πως ο Στιγκ ήταν ουσιαστικά ο διάδοχος του μεγάλου Έρικ Κάρλσον, που πρόσφατα είχε εγκαταλείψει την ενεργό δράση. Το βαρύ καθήκον δεν τρόμαξε τον Μπλόμκβιστ, ο οποίος όχι μόνο ανταποκρίθηκε στο ρόλο του, αλλά και συνδέθηκε με τις επιτυχίες της εταιρείας τη δεκαετία του ’70. Η διαφορά με τον προκάτοχό του ήταν ότι εκείνος χρησιμοποίησε ως αγωνιστικό του «όπλο» το 96 με τον κινητήρα V4 της Ford, αντί του δίχρονου που οδηγούσε ο Κάρλσον σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του.

 

Ως το 1976 που το μικρό 96 αντικαταστάθηκε στις ειδικές διαδρομές από το μεγαλύτερό του σε κυβισμό και μέγεθος 99, ο Σουηδός είχε προλάβει να κερδίσει ακόμη δύο φορές τον αγώνα της πατρίδας του, όπως επίσης το RAC και το ράλλυ Φινλανδίας. Από αυτά τα αποτελέσματά του, καθώς και από μερικούς ακόμη διακεκριμένους τερματισμούς σε μεγάλους αγώνες σε συνδυασμό με το θέαμα που προσέφερε, ο Μπλόμκβιστ είχε ήδη αποκτήσει τη φήμη του «ανερχόμενου αστέρα», σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο. Έτσι τον υποδέχθηκαν και οι Έλληνες, όταν το 1972 ήρθε για πρώτη φορά στη χώρα μας, προκειμένου να λάβει μέρος στο ράλλυ Ακρόπολις. Ωστόσο, χρειάστηκε να περάσουν περισσότερα από δέκα χρόνια ώσπου να ξανάρθει στα χώματά μας και να επιστρέψει νικητής κάτω από τον Ιερό Βράχο. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει επίσης να γίνει στις ημέρες του με το Saab 99, καθώς με αυτό σημείωσε τη σημαντικότερη από τις επιτυχίες του, στο ράλλυ Σουηδίας το 1979: Στον αγώνα εκείνο τερμάτισε στην πρώτη θέση με την έκδοση turbo, επιτυγχάνοντας μια ιστορική νίκη-προάγγελο της εποχής που επρόκειτο σύντομα να έρθει στο θεσμό των παγκόσμιων ράλλυ. Εκεί, στο δεξί κάθισμα δίπλα του βρέθηκε ως συνοδηγός ο Μπγιόρν Σέντερμπεργκ, τον οποίο δεν αποχωρίστηκε για τις επόμενες οκτώ περιόδους. Στο ίδιο ράλλυ δύο χρόνια αργότερα αγωνίστηκε για τελευταία φορά με τη Saab, από την οποία αποδεσμεύτηκε όταν η σουηδική εταιρεία αποφάσισε να αποχωρήσει από το WRC. Aκολούθησαν δύο λαμπερές εμφανίσεις του με Τalbot Sunbeam Lotus, με κέρδος την τρίτη θέση στο βάθρο του RAC προτού υπογράψει συμβόλαιο με την Αudi για να οδηγήσει τα Quattro. Ύστερα από αυτό, η πορεία του προς την κορυφή δεν μπορούσε πλέον να ανακοπεί. Με τα τετρακίνητα υπερτροφοδοτούμενα Group B αγωνιστικά της γερμανικής εταιρείας o Μπλόμκβιστ έφθασε στο απόγειο της σταδιοδρομίας του την περίοδο 1982-1985, κατακτώντας το βρετανικό πρωτάθλημα ράλλυ το 1983 και τον παγκόσμιο τίτλο των οδηγών το 1984. Με αυτά κέρδισε οκτώ νίκες συνολικά, ανάμεσά τους και το ράλλυ Ακρόπολις, αξιοποιώντας στο έπακρο τη μεγάλη εμπειρία του και την ταχύτητά του. Δεν του ξέφυγε ούτε το ασφάλτινο Σαν Ρέμο, που προστέθηκε στα τρόπαιά του μαζί με τις προηγούμενες νίκες του σε χιονισμένες, λασπώδεις και χωμάτινες ειδικές διαδρομές.       

 

Aν και είχε εκπληρώσει όλους τους στόχους που μπορούσε να έχει ένας διεθνούς φήμης οδηγός αγώνων ράλλυ, ο Στιγκ δεν έδειχνε καμιά διάθεση να χαλαρώσει. Έτσι, αφού συμπλήρωσε τη «θητεία» του στα χρόνια του Group B κυβερνώντας με το δικό του μοναδικό τρόπο το Ford RS 200 και το Peugeot 205 T16 E2, πέρασε με την ίδια ορμή στα buckets των αυτοκινήτων του Group A, αρχικά με Ford Sierra RS Cosworth. Μπορεί να μην κέρδισε ξανά αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, όμως πόσοι θα κατόρθωναν να ολοκληρώσουν στην τρίτη θέση ένα εξοντωτικό ράλλυ σαν το Σαφάρι, οδηγώντας VW Golf GTI; H περίοδος 1991-1992 τον βρήκε στα Sunny GTI-R της Nissan Motorsport Europe, ενώ στη συνέχεια ανέλαβε την εξέλιξη του Skoda Felicia Kit Car. Καθώς οι αγώνες του άρεσαν πολύ δεν εννοούσε να τα παρατήσει κι η επιμονή του δικαιώθηκε το 1996, όταν ήταν πλέον 50 χρόνων: Ακόμα και σε αυτή την ηλικία ήταν σε θέση να ξεχωρίσει, τερματίζοντας το RAC στην τρίτη θέση της γενικής κατάταξης με το τσέχικο αγωνιστικό. Κι εκεί που όλοι σκέφτηκαν πως πλέον αποσύρθηκε, εκείνος ξαναγύρισε το 1999, με τα Μitsubishi Lancer Evo 6 του Group N κι αργότερα με τα Skoda Octavia WRC. Ήταν φανερό πως η χαρά της συμμετοχής ήταν εκείνο που πλέον αναζητούσε και δεν έπαψε να το χαίρεται μέχρι το 2006, oπότε και σταμάτησε έχοντας συμπληρώσει 42 χρόνια αγωνιστικής δράσης, οδηγώντας για τρεις συνεχόμενες χρονιές ένα Subaru Impreza WRX STi Group N της David Sutton Cars.      

 

Στις πάντοτε χιονισμένες ειδικές διαδρομές του ράλλυ Σουηδίας, ο Στιγκ Μπλόμκβιστ είναι μέχρι και τις ημέρες μας ο απόλυτος κυρίαρχος, όντας ο πολυνίκης του με επτά τερματισμούς στην πρώτη θέση (οι δύο από αυτές στην προ Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ περίοδο). Ακόμη, στη διακεκριμένη στατιστική του μεγάλου οδηγού στον αγώνα της πατρίδας του θα πρέπει να προσθέσουμε έξι δεύτερες και δύο τρίτες θέσεις στο βάθρο των νικητών, με αρκετές από αυτές να επιτυγχάνονται με αυτοκίνητα που άλλοι οδηγοί δεν θα μπορούσαν να τα τερματίσουν τόσο ψηλά. Βέβαια, δεν ήταν το αποτέλεσμα, όσο ο τρόπος που χρησιμοποιούσε για να το αποσπάσει…  

 

Για περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα κόσμησε τα διεθνή ράλλυ, αναδεικνύοντας οδηγούς μεγάλου διαμετρήματος όπως ήταν οι Έρικ Κάρλσον, Στιγκ Μπλόμκβιστ, Όβε Άντερσον, Τομ Τράνα και άλλοι πολλοί. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο θρύλος των «Iπτάμενων Σκανδιναβών» γεννήθηκε στα buckets του δίχρονου 96, του πιο διαχρονικού από τα αγωνιστικά της δεκαετίας του ’60 και άμεσου ανταγωνιστή του επίσης μυθικού Μini Cooper S. Εξίσου σημαντικός αποδείχθηκε και ο διάδοχός του, το «προφητικό» Saab 99, που δεν είχε την ίδια με εκείνο χρονική διάρκεια. Απόδειξη της αίγλης που είχε κάποτε η σουηδική εταιρεία στις ε.δ. είναι το γεγονός ότι οι νίκες της δεν έχουν ακόμη λησμονηθεί κι ας έχουν περάσει 30 χρόνια από τότε που αποσύρθηκε…    

 

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών Ράλλυ: 1984

Βρετανικό Πρωτάθλημα Οδηγών Ράλλυ: 1983

 

Ράλλυ Σουηδίας 1971 (Saab 96 V4)

Ράλλυ RAC 1971 (Saab 96 V4)

Ράλλυ Φινλανδίας 1971 (Saab 96 V4)

ΡάλλυΣουηδίας 1972 (Saab 96 V4)

ΡάλλυΣουηδίας 1973 (Saab 96 V4)

Ράλλυ Βελγίου 1976 (Saab 99 EMS)

Ράλλυ Σουηδίας 1977 (Saab 99 EMS)

Ράλλυ Σουηδίας 1979(Saab 99 Turbo)

ΡάλλυΣουηδίας 1982 (Audi Quattro A1)

Ράλλυ Σαν Ρέμο 1982 (Αudi Quattro A1)

ΡάλλυRAC 1983 (Αudi Quattro A1)

ΡάλλυΣουηδίας 1984Αudi Quattro A2) (

ΡάλλυΑκρόπολις 1984 (Αudi Quattro A2)

Ράλλυ Νέας Ζηλανδίας 1984 (Αudi Quattro A2)

Ράλλυ Αργεντινής 1984 (Αudi Quattro A2)

Ράλλυ Ακτής Ελεφαντοστού 1984 (Αudi Quattro Sport)

 

Σπύρος Χατήρας