Από το μπάκετ

«Πεδίο βολής» για το άτυπο shakedown της ομάδας του Κωνσταντίνου Πίτσου πριν το Ράλλυ Σπριντ στο Λουτράκι – που σε λίγε ημέρες θα ζει σε Ακροπολικούς ρυθμούς – ήταν τα πρώτα χιλιόμετρα της γνωστής χωμάτινης ειδικής διαδρομής Σπαθοβούνι. Με την ευκαιρία επίσκεψής του στην χώρα μας, το παρόν έδωσε μάλιστα και ο γερμανός μηχανικός κινητήρων Γκερτ Ντικς, μέλος της TTE για περισσότερα από 30 χρόνια και ένας από τους ανθρώπους που συνέβαλλαν στην ολοκλήρωση της ανακατασκευής της εργοστασιακής Celica, τόσο με την προμήθεια σπάνιων ανταλλακτικών όσο και με την παροχή πολύτιμων συμβουλών. Ο γερμανός τεχνικός, που σήμερα ασχολείται με την ανακατασκευή ιστορικών αυτοκινήτων και σπάνιων αγωνιστικών κινητήρων, δεν έκρυψε την ευχαρίστησή του που βρισκόταν και πάλι σε αγωνιστικό περιβάλλον στην χώρα μας. Η πρώτη του επίσκεψη ήταν με την ομάδα της Toyota στο Ακρόπολις το 1978, ενώ ήταν και στην σύνθεση της ΤΤΕ και το 1980 που η συγκεκριμένη Celica αγωνίστηκε στον εθνικό μας αγώνα.

 

Φανερά ενθουσιασμένος από αυτή την συνάντηση μετά από πολλά χρόνια με την εργοστασιακή Celica, δεν παρέλειψε να τονίσει την εξαιρετική ποιότητα της δουλειάς που έχει γίνει κατά την ανακατασκευή του αυτοκινήτου, λέγοντας μάλιστα πως η όλη κατασκευή μοιάζει πραγματικά σαν να έχει μόλις βγει από τις εγκαταστάσεις της εργοστασιακής TTE. Σημείωσε δε πως σύμφωνα και με την δική του ενημέρωση σχετικά με αντίστοιχες προσπάθειες που έχουν γίνει και στο εξωτερικό, η συγκεκριμένη Celica πρέπει αυτή την στιγμή να είναι και η μόνη γνήσια εργοστασιακή που έχει ανακατασκευαστεί. Ο γερμανός τεχνικός βρέθηκε βέβαια και στο δεξί μπάκετ της ασπροκόκκινης Celica, δίπλα στον Κωνσταντίνο Πίτσο, ευκαιρία που στην συνέχεια είχαμε και εμείς. Πως είναι λοιπόν ένα εργοστασιακό Gr.B αυτοκίνητο των αρχών της δεκαετίας του ’80; Άκρως εντυπωσιακό, αποτελεσματικό και ακόμα περισσότερο διασκεδαστικό θα σημειώσουμε! Κατ’αρχήν τα χαμηλά τοποθετημένα καθίσματα και η ευρυχωρία μέσα στην καμπίνα προδιαθέτουν θετικά από την πρώτη στιγμή.

 

Τα καλύτερα όμως έρχονται στην συνέχεια και μετά την αρκετά μακριά πρώτη σχέση – που κουμπώνει κάτω αριστερά – οι υπόλοιπες τέσσερις διαδέχονται γρήγορα η μια την άλλη με την αρκετά πυκνή κλιμάκωση να βοηθά στα κλειστά κομμάτια. Βασικό πλεονέκτημα και ο κινητήρας, με τον καθαρό υψίσυχνο ατμοσφαιρικό κροτάλισμα, που στροφάρει με χαρακτηριστική ευκολία μέχρι τις 9.000 σ.α.λ. και ακόμα πιο σημαντικά, που είναι γεμάτος και χαμηλά, συμβάλλοντας σημαντικά με την γραμμικότητά του και στην συνολική ταχύτητα του αυτοκινήτου αφού είναι ουσιαστικά εκμεταλλεύσιμος σε μεγάλο εύρος στροφών. Από εκεί και πέρα δυνατό χαρτί είναι και η ανάρτηση, γεγονός που καταδεικνύει την πολύ καλή δουλεία που έχει γίνει σε επίπεδο ρυθμίσεων. Παρά την αρκετά παλιά φιλοσοφία της σχεδίασης – μην ξεχνάμε πως πίσω υπάρχει άκαμπτος άξονας – η αποτελεσματικότητα στην απόσβεση πλησιάζει τα δεδομένα σύγχρονων κατασκευών. 

Περνάει με τη μια ακόμα και από σκληρά σημεία και μεγάλα νεροφαγώματα που σε κάνουν να περιμένεις κάποια βίαιη αντίδραση, ενώ μας εξέπληξε ευχάριστα με την προοδευτικότητα ακόμα και στην…προσγείωση μετά το χαρακτηριστικό πήδημα της ειδικής. Σε κάθε περίπτωση το σύνολο από την θέση του συνοδηγού προσδίδει σιγουριά, οι όποιες αντιδράσεις έχουν σαν κύριο χαρακτηριστικό την προοδευτικότητα, γεγονός που βοηθά στην διατήρηση της ταχύτητας που μαζεύει με ευκολία. Από εκεί και πέρα, παρά τον σχετικά μεγάλο όγκο του, δείχνει ιδιαίτερα ευέλικτο στα κλειστά κομμάτια ενώ βέβαια δεν θα παραλείψουμε τις εντυπωσιακές γωνιές με τις οποίες διαγράφει τις τροχιές του ενθουσιάζοντας τους θεατές, αλλά και προσφέροντας χορταστικές δόσεις απόλαυσης στον οδηγό όπως παραδέχεται και ο Κωνσταντίνος Πίτσος. Επί της ουσίας, μια πραγματική πολεμική μηχανή-κόσμημα από το χθες, με ζηλευτή ιστορία αλλά άσβεστη ικμάδα και ζωντάνια που ενθουσιάζει ακόμα και σήμερα._Γ.Χ.