Με την ανελέητη αλήθεια των αριθμών, πώς σκόραραν οι οδηγοί Formula 1 του 2022, σε σύγκριση με τους team mate τους;
Στις αρχές των θερινών διακοπών, στο αντίστοιχο άρθρο που είχαμε παρουσιάσει για τις συγκρίσεις μεταξύ ομοσταύλων στο πρώτο μισό της σεζόν της Formula 1, σας θυμίζαμε ένα ρητό του Σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ, «στις άλλες παρατάξεις έχω τους αντιπάλους μου, στη δική μου έχω τους εχθρούς».
Στο τόσο ανταγωνιστικό άθλημα της Formula 1, στο «χρηματιστήριο», στο ταμείο, κάθε οδηγός συγκρίνεται κατ’ αρχήν με τον ομόσταυλό του, διότι με αυτόν έχει παραπλήσιο εξοπλισμό, και οι διαφορές μεταφράζονται σε πολλά εκατομμύρια.
Και λέμε, παραπλήσιο, διότι ο Νο1 οδηγός της ομάδας, σε όποιες ομάδες της Formula 1 υπάρχει διάκριση πρώτου και δεύτερου, παίρνει τους καλύτερους μηχανικούς να φροντίζουν το δικό του αυτοκίνητο, παίρνει πρώτος τις αναβαθμίσεις αν δεν έχει προλάβει το εργοστάσιο να τις ετοιμάσει και για τους δύο και, αν υπάρχει διαφορά μεταξύ δύο πανομοιότυπων χειροποίητων εξαρτημάτων, παίρνει το καλύτερο. Επιπλέον, ο Νο2 οδηγός σε κάποιες περιπτώσεις καλείται να θυσιάσει τον δικό του αγώνα ως υπασπιστής του Νο1 οδηγού της ομάδας.
Θα ήταν ίσως ενδιαφέρον να δείτε τα συγκριτικά στοιχεία μεταξύ ομοσταύλων σε συνδυασμό και με τις αμοιβές που έλαβαν κατά το 2022, λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι στις περιπτώσεις των οδηγών που προέρχονται από τις Ακαδημίες των ομάδων τους, η ομάδα κρατά από την αμοιβή τους τα χρήματα που ξόδεψε για να τους προετοιμάσει για τη Formula 1 – με αρκετό τόκο.
Στην Red Bull ήταν τόσο εμφατική η κυριαρχία του Max Verstappen στο δεύτερο μισό της σεζόν, που σε κάποιες περιπτώσεις ο Sergio Perez έμοιαζε όχι απλώς ως δεύτερος αλλά ως αναπληρωματικός οδηγός. Βεβαίως πρόκειται για έναν πολύ καλό οδηγό, που όμως δε μπορεί πλέον να συγκριθεί με έναν εξαιρετικό Max στα καλύτερά του.
Στη Ferrari βλέπουμε κυριαρχία του Charles Leclerc έναντι του Carlos Sainz σε όλους τους σημαντικούς δείκτες, και μάλιστα η διαφορά αυτή όχι μόνο δεν μίκρυνε, αντιθέτως μεγάλωσε στο δεύτερο μισό της σεζόν. Άραγε θα θεωρηθεί αρκετή αυτή η μεταξύ τους διαφορά (μη εμφατική, όπως στην Red Bull, αλλά πάντως εμφανής) ώστε να διαχωριστούν οι ρόλοι Νο1 και Νο2 οδηγού για το 2023, ώστε η ομάδα ενδεχομένως να διεκδικήσει με καλύτερους όρους το πολυπόθητο για τους Tofosi Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Formula 1; Πάντως ο νέος ηγέτης της ομάδας, Fred Vasseur, έχει επανειλημμένα εκφράσει την εκτίμησή του για τον Leclerc, από το 2018 που οι δυο τους συνυπήρξαν στην Alfa Romeo, ενώ έχει ειπωθεί ότι μέτρησε κατά του αποχωρούντος, Mattia Binotto, το γεγονός ότι δεν επέλεξε έγκαιρα, μετά τους πρώτους αγώνες του 2022, τον Leclerc σε ρόλο πρώτου οδηγού.
Στη Mercedes τα πράγματα είναι λιγότερο προφανή. Ναι μεν ο George Russell έφερε στην ομάδα τη μοναδική νίκη και τη μοναδική της pole για το 2022, αλλά ο Lewis Hamilton στάθηκε όρθιος και ανέλαβε με την εμπειρία του σημαντικό μέρος της δοκιμής νέων λύσεων. Θα είναι ενδιαφέρον, στην περίπτωση που η ομάδα διεκδικεί το Πρωτάθλημα Formula 1 2023, να δούμε πώς θα διαχειριστεί τα ζητήματα που ίσως προκύψουν μεταξύ των δύο οδηγών ο Toto Wolff, ο οποίος πάντως έχει πλέον την εμπειρία από την διαχείριση της κρίσης μεταξύ Lewis Hamilton και Nico Rosberg το 2016.
Αξιοπρεπέστατα στάθηκε ο Esteban Ocon απέναντι στον πανάκριβο Fernando Alonso, στην ομάδα της Alpine. Βεβαίως, ο Alonso εγκατέλειψε 5 φορές από μηχανική βλάβη έναντι μιας του Ocon. Προς τα τέλη της σεζόν, οι σχέσεις των δύο οδηγών ήταν πολεμικές. Η Γαλλική ομάδα έκλεισε τη χρονιά στην ζηλευτή 4η θέση της βαθμολογίας, πίσω μόνο από τις τρεις μεγάλες ομάδες.
Μόνος του σήκωσε το βάρος της McLaren ο Lando Norris, καθώς παραμένει μυστήριο για τον κόσμο της Formula 1 ο λόγος που ο Daniel Ricciardo απέδωσε τόσο πιο χαμηλά από τα αναμενόμενα, οπότε μοιραία οδηγήθηκε εκτός ομάδας, 1 χρόνο πριν τη λήξη του συμβολαίου του. Ας σημειωθεί ότι ο Norris ήταν ο μόνος οδηγός έξω από τις 3 κορυφαίες ομάδες που ανέβηκε φέτος στο πόντιουμ.
Η Alfa Romeo αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη στην αρχή της σεζόν. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο πολύπειρος Valtteri Bottas ήταν αρκετά πιο γρήγορος και πολύ πιο αποτελεσματικός από τον νεοφερμένο Zhou Guanyu, ο οποίος πάντως έβαλε το λιθαράκι του ώστε η ομάδα να διατηρήσει την 6η θέση της βαθμολογίας.
Στην Aston Martin ο Sebastian Vettel επικράτησε βεβαίως του Lance Stroll, μα η διαφορά τους ήταν μάλλον μικρή και σαφώς μικρότερη από αυτό που θα περίμενε κανείς από έναν 4κις Παγκόσμιο Πρωταθλητή Formula 1 έναντι ενός paydriver. Μήπως είναι καιρός λοιπόν να δούμε τον Lance Stroll σαν αυτό που είναι –ένας σχετικά γρήγορος και αρκετά αποτελεσματικός οδηγός. Πάντως η Aston Martin ανακοίνωσε μόνη ως εδώ την ημερομηνία παρουσίασης της ομάδας της για το 2023, στις 13 Φεβρουαρίου συγκεκριμένα, στέλνοντας μήνυμα πως είναι έτοιμη για τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Σε καλό βγήκε στην Haas η απώλεια του Mazepin και των χορηγιών του. Η ομάδα έφερε πίσω τον ανανεωμένο από την σεζόν στην IMSA, Kevin Magnussen, οι διακρίσεις ήταν πολλές – μεταξύ άλλων και η pole στην Βραζιλία – και ο νέος χορηγός δεν άργησε να φανεί. Χαμένος της υπόθεσης ο Mick Schumacher, που φάνηκε λίγος απέναντι στον Magnussen, και δαπανηρός λόγω των σασί που έσπασε, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον ομόσταυλό του. Μη σας μπερδεύουν οι περισσότερες τερματίσεις του Schumacher εμπρός από τον Magnussen, σχεδόν όλες ήταν χωρίς αντίκρισμα, εκτός δεκάδας.
Ο Pierre Gasly επικράτησε σε όλους ανεξαιρέτως τους δείκτες έναντι του ομοσταύλου του στην Alpha Tauri, Yuki Tsunoda. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τον Nyck de Vries έναντι του Tsunoda το 2023 αλλά και τον Gasly σε σχέση με τον Ocon στην Alpine, αφού οι δυο τους δεν έχουν τις φιλικότερες σχέσεις και επιπλέον ο Ocon έχει έρθει σε σύγκρουση με τους δικούς του ομοσταύλους, και με τον Perez παλαιότερα, και με τον Alonso φέτος.
Ολοκληρωτική ήταν στην Williams η κυριαρχία του Alex Albon έναντι του Nicolas Latifi. Ευγενέστατος χαρακτήρας, πλην ανεπαρκής, εκ του αποτελέσματος, για την Formula 1, ο Latifi είδε την πόρτα της εξόδου. Καθώς αναμένουμε τον αντικαταστάτη του Jost Capito στην ηγεσία της ομάδας, η Williams ενισχύεται με τον Άγγελο Τσιαπάρα επικεφαλής στο τμήμα Αρχικού Σχεδιασμού.
