To νέο Abarth 595 Esseesse στην Ελλάδα – Τιμές

Πολλοί αναφέρουν ότι το 695 SS του 1966 που εξελίχθηκε από το λιλιπούτιο Fiat 500, αποτελούσε το αγαπημένο δημιούργημα του δαιμόνιου Carlo Abarth. Συμπαγές, δυναμικό και κυρίως με απόδοση που εξέπληττε δυσάρεστα τους ανταγωνιστές του, το 500ακι με το διακριτικό Esseesse αποτελεί την απόλυτη έκφραση του αγωνιστικού DNA της Abarth. Σήμερα, το νέο Abarth 595 Esseesse συνεχίζει αυτή την παράδοση, αποτελώντας την έκδοση του μοντέλου που διαθέτει τις πλέον εκτενείς αναβαθμίσεις σε τεχνικό επίπεδο, αλλά και εμφάνιση που τιμά την πλούσια αγωνιστική κληρονομιά της μάρκας. Κίνηση στο σύνολο δίνει ο κινητήρας 1.4 Τ-Jet, στην πιο δυνατή του έκδοση με απόδοση 180 ίππους και 250Nm ροπής.

Το ίδιο σύνολο (με απόδοση 160 ίππους) εφοδιάζει και τα μονοθέσια των πρωταθλημάτων της Formula 4 σε Ιταλία και Γερμανία, όπου στο πρώτο τη φετινή σαιζόν θα συμμετέχει και ο ταλαντούχος νέος Έλληνας οδηγός, Τζώρτζης Μαρκογιάννης. Την «ελεύθερη» αναπνοή του κινητήρα του Esseesse εξασφαλίζει ένα φίλτρο αέρα της BMC, το οποίο τροφοδοτεί με αέρα το στροβυλοσυμπιεστή καυσαερίων GT1446 της Garrett. Το σύνολο συμπληρώνει η εξάτμιση της Akrapovič που προαιρετικά είναι διαθέσιμη και με απολήξεις από τιτάνιο. Η τιμή του νέου Abarth 595 Esseesse στην Ελληνική αγορά είναι 28.000 ευρώ (μηχανικό κιβώτιο) και 29.150 ευρώ (αυτόματο κιβώτιο με σειριακή λειτουργία).

Carlo Abarth

Γεννημένος στην Bιέννη το 1908, ασχολήθηκε από νωρίς με τους αγώνες, αρχίζοντας την σταδιοδρομία του ως οδηγός δικύκλων. Στα 25 του ήταν πέντε φορές πρωταθλητής Eυρώπης, ενώ η ευρηματικότητά του ως μηχανικού γινόταν εμφανής: H μοτοσυκλέτα του, με κινητήρα 250 κ.εκ. της Villiers, είχε δεχθεί επεμβάσεις από τον ίδιο με προεξάρχουσα την δικής του σχεδίασης εξάτμισή της. Στα χρόνια των αγώνων με τα δίκυκλα γνώρισε και το Nουβολάρι. O Iταλός πιλότος τον σύστησε το 1947 στον Πόρσε, όταν εκείνος έψαχνε ανθρώπους για να φέρει σε πέρας το πρόγραμμα του «Cisitalia 360», του πρώτου αυτοκινήτου GP με κίνηση στους 4 τροχούς και μοτέρ τοποθετημένο στο κέντρο. O Kάρλο δούλεψε κοντά στο Γερμανό μέχρι το 1950, ώσπου οι οικονομικές δυσχέρειες να σταματήσουν την εξέλιξη του μονοθεσίου. Tον Aπρίλιο της ίδιας χρονιάς -με ό,τι στοκ είχε απομείνει από την Cisitalia- ο Άμπαρτ αποφάσισε να ιδρύσει την δική του αγωνιστική ομάδα, κατασκευάζοντας και εξειδικευμένα αυτοκίνητα παραγωγής μικρού κυβισμού. Tο 1971, ύστερα από δύο δεκαετίες γεμάτες νίκες, πούλησε την εταιρεία του στον όμιλο της Fiat. Ύστερα ο Κάρλο, πολιτογραφημένος Iταλός από το 1933, γύρισε στην πατρίδα του όπου και πέθανε πλήρης ημερών το 1979.

Οδηγοί-προσωπικότητες

Μια πλειάδα ικανότατων οδηγών με ταλέντο και χαρακτήρα αγωνίστηκαν στις αρχές της σταδιοδρομίας τους με Αbarth «1000 TC». Ανάμεσά τους ξεχωρίζουμε δύο μετέπειτα νικητές των «24 ωρών» του Λε Μαν, τον Λισιέν Μπιανκί με Ford «GT40» το 1968 και τον Χανς Χέρμαν με Porsche «917» το 1970. Ο κατάλογος συνεχίζεται με τον Αρτούρο Μερτζάριο, νικητή στο Τάργκα Φλόριο το 1972 με Ferrari «312 PB» και τον Γιοχάνες Όρτνερ, πρωταθλητή στις Ευρωπαϊκές Αναβάσεις το 1970. Τρεις ακόμη μετέπειτα πρωταθλητές της γηραιάς ηπείρου στα Αυτοκίνητα Τουρισμού με τις τρίλιτρες BMW (Βίλι Κάουζεν, Τόνι Χέζεμανς, Ουμπέρτο Γκράνο) σημείωσαν τις πρώτες τους επιτυχίες με το «1000 TC», ενώ δεν πρέπει να λησμονήσουμε τον Ολλανδό Αμπ Γκέντεμανς, που σκοτώθηκε το 1968 στο Νίρμπουργκρινγκ, έχοντας προηγούμενα επιτύχει τέσσερις συνεχόμενες νίκες με το Αbarth. Τέλος, ακόμη δύο, ακολούθησαν το παράδειγμα του Κάρλο Άμπαρτ, ιδρύοντας στη συνέχεια επιτυχημένους βελτιωτικούς οίκους: ο λόγος για τον Γιόχαν Άμπτ και τον Κλάους Στάινμετζ, των οποίων τις εταιρείες «ABT» και «Steinmetz» σήμερα όλοι γνωρίζουμε.