Αυτή είναι η πρώτη Miura SV που κατασκεύασε η Lamborghini. Και με τη φροντίδα της PoloStorico βρίσκεται πλέον σε άψογη κατάσταση.
Δεν πρόκειται για μια οποιαδήποτε Miura SV, αλλά για το αυτοκίνητο που εκτέθηκε σε περίοπτη θέση στο περίπτερο του Bertone στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης, το 1971. Ουσιαστικά, η συγκεκριμένη Miura είναι το πρώτο «πραγματικό» αντίτυπο της θρυλικής έκδοσης SV, την οποία ο Ferruccio Lamborghini κατασκεύασε, ως μια ακόμα απάντηση aστις… κόκκινες δημιουργίες του Enzo Ferrari, στη μικρή την εποχή εκείνη φάμπρικά του, που συνεχίζει, μέχρι και σήμερα, να έχει την έδρα της στη Sant’Agata της Ιταλίας.
Την «επαναφορά» του αυτοκινήτου στην αρχική του κατάσταση και μορφή ανέλαβε η PoloStorico, το επίσημο, με άλλα λόγια, τμήμα αποκατάστασης της Lamborghini, υπό την καθοδήγηση των Enrico Maffeo και Massimo Picco. Κατά τη διάρκεια των εργασιών, οι οποίες διήρκεσαν περισσότερο από 12 μήνες, οι δυσκολίες που αντιμετώπισε η πολύπειρη «ομάδα κρούσης» των Ιταλών ήταν πολλές, μιας και το εικονιζόμενο αντίτυπο, όντας ένα αμιγώς εκθεσιακό «κομμάτι», διέθετε αρκετές διαφορές σε σχέση με τις Miura SV που στα μετέπειτα χρόνια βγήκαν από τη γραμμή παραγωγής της εταιρείας, καθώς πολλά επιμέρους τμήματα προέρχονταν από την έκδοση S. Όπως για παράδειγμα, η θέση του κλειδιού εκκίνησης του κινητήρα. Το όλο εγχείρημα κατέστη ακόμα πιο δύσκολο για δύο ακόμα λόγους. Ο πρώτος αφορούσε στην όχι και τόσο καλή κατάσταση στην οποία παρελήφθη από τους ιθύνοντες της PoloStorico το ομολογουμένως συλλεκτικό αυτό αυτοκίνητο και ο δεύτερος στις βαμμένες, σε κόκκινη απόχρωση(!), εξωτερικές και όχι μόνο επιφάνειες του.
«Με τόσες εξειδικευμένες εταιρείες, δεν είναι δύσκολο να επαναφέρεις σήμερα μια Miura. Το δύσκολο είναι να το πραγματοποιήσει κανείς σωστά. Πάρτε για παράδειγμα την εξωτερική απόχρωση του αυτοκινήτου, την Verde Metallizzato, όπως ονομαζόταν τότε, την οποία χρησιμοποίησε η Lamborghini σε μόλις επτά αντίτυπα του αυτοκινήτου. Για να πετύχουμε ακριβώς το επιθυμητό αποτέλεσμα, χρησιμοποιήσαμε την εργοστασιακή δοσολογία νιτροκυτταρίνης στο χρώμα εφαρμόζοντας 24 διαφορετικές στρώσεις. Με πολύ τρίψιμο ανάμεσα σε αυτές!», δηλώνει χαρακτηριστικά ο Enrico Maffeo.
Επ' αυτού, το αποτέλεσμα, τουλάχιστον όπως αυτό αποτυπώνεται στις σχετικές φωτογραφίες αλλά και στο βίντεο που ακολουθεί, είναι πραγματικά άψογο, με τις οριζόντιες επιφάνειες να δείχνουν πιο «απαλές» χρωματικά και τις κάθετες πιο «ζωηρές» δημιουργώντας μια χαρακτηριστική αντίθεση σε συγκεκριμένες συνθήκες φωτισμού…
Θυμίζουμε πως η έκδοση SV κατασκευάστηκε σε μόλις 150 αντίτυπα, με τις τελευταίες 96 να διαθέτουν ανεξάρτητο σύστημα λίπανσης για κινητήρα και κιβώτιο, επιλογή που αφενός απέτρεπε την ανεπιθύμητη «μεταφορά» μετάλλων-ρινινισμάτων από τον πρώτο στο δεύτερο και τούμπλαλιν, αφετέρου επέτρεψε την υιοθέτηση ενός διαφορικού περιορισμένης ολίσθησης. Σε σχέση με τις απλές Miura S, ο 4λιτρος V12 κινητήρας της SV απέδιδε 15 επιπλέον και συνολικά 385, χάρη στο διαφορετικό χρονισμό των εκκεντροφόρων και τα νέα καρμπιρατέρ, συνεργαζόμενος με χειροκίνητο κιβώτιο 5 σχέσεων.
Συνολικά, από το 1966 έως και το 1973, η Lamborghini Miura αναπαρήχθη σε μόλις 764 αντίτυπα._Χ.Α.
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τη συλλεκτική Miura SV εν δράσει.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
