Αυξάνεται και συνάμα επιστρέφει στα επίπεδα της δεκαετίας του ’90 η ρύπανση του Λεκανοπεδίου, που πλέον επεκτείνεται και πέραν του κέντρου της Αθήνας, κυρίως εξαιτίας της λειτουργίας της Αττικής Οδού. Η τελευταία άλλαξε το χάρτη της περιοχής και επιβάρυνε την ατμόσφαιρα με τα καυσαέρια των δεκάδων χιλιάδων αυτοκινήτων, που την διέρχονται σε καθημερινή βάση. Οι επιστήμονες λένε πως οι ρύποι παγιδεύονται ανάμεσα στους ορεινούς όγκους της Πεντέλης και της Πάρνηθας, ενώ τις υψηλότερες συγκεντρώσεις από αυτούς παρουσιάζουν το διοξείδιο του θείου και το μονοξείδιο του άνθρακα.
Τα επικίνδυνα σωματίδια έχουν εμφανιστεί και στις παραθαλάσσιες περιοχές του Λεκανοπεδίου, ενώ πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης αντιμετωπίζουν επίσης η Αγία Παρασκευή, η Κηφισιά, το Μαρούσι και η Λυκόβρυση, δήμοι στους οποίους το πράσινο υπάρχει σε υψηλότερη αναλογία από ό,τι στα Νότια Προάστια, όπου σε ύψη-ρεκόρ εμφανίζεται το βενζόλιο.
Αυτά συμβαίνουν, όταν η ανάπτυξη και τα μεγάλα συγκοινωνιακά έργα αφήνουν «εκτός νυμφώνος» τον άνθρωπο και την ανάγκη του για καλύτερη ποιότητα ζωής. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις περισσότερες από τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπου πάμπολλες οδικές αρτηρίες κατορθώνουν να μη λειτουργούν εις βάρος των κατοίκων τους, αλλά προς όφελός τους: πού είναι η διαφορά;
Απλά, εκεί το σκέφτηκαν από πριν…
