Συνεχίζουμε την αναδρομή μας στους ελληνικούς αγώνες, με επίκεντρο τους πρωταγωνιστές την εποχή 1980-2000. Όπως έμεινε γραμμένο στη μνήμη μας το τι ζήσαμε συμμετέχοντας, και όχι μόνο.
Στον Άσο ο Κώστας Αποστόλου, μιας 11άδας με άποψη και εκτός μπάκετ. Η σειρά αλφαβητικά, και έπεται συνέχεια.
Κώστας Αποστόλου
Ο gentleman του χώρου τη δική μας εποχή, με τη διαδρομή του να ξεπερνάει τα πενήντα χρόνια. Είδος προς εξαφάνιση το στυλ του, και πρόκειται για τον κ. Αποστόλου. Καμία σχέση με «κυρ-Κώστας» ή «Κωνσταντίνος». Τα «δήθεν» δεν ταιριάζουν στην κουλτούρα του, ούτε στης υπέροχης κ. Λιζέτας Αποστόλου δίπλα του, forever.
Γνήσιος και με απόδειξη petrolhead, ως συλλέκτης, με το όραμά του σήμερα, στα εβδομήντα του χρόνια -καλά οπλισμένο από τις σπάνιες αναμνήσεις του-, να έχει και προοπτική. Ευφυέστατος, με αρχές για σεμινάριο σε κάθε δραστηριότητα, με σοφές επιλογές σε ανθρώπους, με πτυχίο και στη διαχείριση των συναισθημάτων που τον πλημμυρίζουν και πιστοποιούν την κλάση του εκτός και εντός μπάκετ. Η συμμετοχή του στους αγώνες συνδεδεμένη με την οδήγηση ως απόλυτη ευχαρίστηση. Πρωταθλητής σε διαρκή ισορροπία, άνδρας χωρίς στέρηση, αλλά και χωρίς υστερία, αθλητής υπεράνω αποτελεσμάτων. Διεκδικούσε με πάθος σε κάθε έδαφος το αποτέλεσμα, που όμως δεν επέτρεπε να του βλάψει την ευχαρίστηση. Οδηγούσε «Ν» όταν θα μπορούσε να οδηγεί WRC, όντας λάτρης της διακριτικής παρουσίας με ομάδα-οικογένεια, άνθρωπος μαλωμένος με το «προκαλώ».
Ιδιαίτερος, σπάνιος χαρακτήρας με υψηλό το αίσθημα της φιλίας, μοιράστηκε τα μπάκετ σε Alfetta, Α112, Υ10, Renault, Golf, Lancia, «911», Mitsubishi με τον αείμνηστο Μιχάλη Κριάδη. Επιλογή του Μιχάλη να φύγει νωρίς, πληγωμένος από τη ζωή, εκτιμώντας ότι έτσι προστατεύει την αξιοπρέπεια και της οικογένειάς του. Πολέμησε έχοντας δίπλα του και τους Σάκη Μπέλλα, Γιώργο Πετρόπουλο, μετρ και στο στήσιμο του καλύτερου Golf στον κόσμο, όπως και τον κ. Νικηφόρο Μαραγκό. Κοινός παρονομαστής, σημείο αναφοράς της παρουσίας του, το Car Center της οικογένειας Καρανικόλα.
Βασίλης Αναδιώτης
Ως γνήσιος καπετάνιος, ο πιλότος μας ταξιδεύει μόνο με τον συνάδελφό του Μανώλη Μακρινό ως συγκυβερνήτη, με αντίστοιχο πτυχίο στις πτήσεις του. Airbus με δύο κυβερνήτες η «Κλειώ» τους, σε κλασική εκδοχή, πριν καταργηθεί το πηδάλιο. Πριν από τα iPad. Τεχνίτες και στα προχωρημένα, αξιοποιούν το παλιό καλό σασί, την «Κλειώ» τους, όπως το κάνουν με ένα ποτήρι καλό κρασί, και δημιουργούν. Σκονισμένος ο συγκυβερνήτης «Σέπο», και μάλιστα με συμμετοχές κορυφής δίπλα σε «Σιρόκο» και Γιώργο Μοσχού, λατρεύει και το να προσφέρει την παντός εδάφους εμπειρία του.
Εμπιστεύεται τον αρχιχειριστή της Aegean στα αριστερά του, και η «Κλειώ» πετάει χαμηλά σε κάθε ασφάλτινη επιφάνεια. Το χαίρονται και δεν το κρύβουν, και η παρουσία τους, που κοσμεί το χώρο, λειτουργεί ως κουπόνι αναβάθμισης, όπως η χρυσή κάρτα που κατατάσσει τους επιβάτες τους στις εμπορικές πτήσεις. Ιεροτελεστία να κουμαντάρεις ένα πλήρες Airbus, που απαιτεί την απόλυτη προσήλωση. Η ποιότητά τους και εκτός μπάκετ, απαραίτητη σε ένα Πρωτάθλημα που τη χρειάζεται.
Δημήτρης Βαζάκας
Αν πληκτρολογήσεις στο Google «ευφυής Έλληνας οδηγός αγώνων», θα εμφανιστεί «Δημήτρης Βαζάκας». Αν κάνεις το λάθος και πληκτρολογήσεις «Δημητράκης», θα συλληφθείς. Όχι ως αγενής, αλλά ως άσχετος, ενώ εκείνος δε θα σε παρεξηγήσει. Έχει -βλέπετε- πολύ δυνατό παλμαρέ. Στους αγώνες και στη ζωή, με τις δύο κόρες του να αστράφτουν δίπλα στη λαμπερή μητέρα τους. Στους αγώνες οδήγησε, συνοδήγησε και οδηγεί, τα μέγιστα ευαίσθητος και με το κλασικό αυτοκίνητο. Το πιστοποιείς στο χώρο του, αφού σου έχει επιτρέψει την είσοδο ως πραγματικός του φίλος, ικανός να διαχειριστείς το χιούμορ του, που ωριμάζει σε απόλυτο συγχρονισμό με το χαρακτήρα του. Άνθρωπος με στυλ χωρίς ύφος, υπηρέτησε με συνέπεια τη θέση του συνοδηγού δίπλα στον κολοσσό, τον Γιώργο Μοσχού, αλλά και στον Λεωνίδα Κύρκο. Ως οδηγός, αξιοποιώντας την ευφυΐα του και με εικόνες από τον Γιώργο Μοσχού, απογείωσε το Micra στο αντίστοιχο Challenge με εξαιρετικούς αντιπάλους, όπως είναι οι Σωτήρηδες, Σκαλτσάς και Ζιάκας, αλλά και άλλοι.
Κινήθηκε γρήγορα και με το -εξ- Πεταλίδης 2θυρο Subaru απέναντι στον Δημήτρη Δριβάκο και στον Γρηγόρη Νιώρα, όπως και πρόσφατα στα κλασικά, με Starlet by PetroRetro, και δεν είναι υπερβολή. Ο Βαζάκας με ένα δικό του ιδιαίτερο, αλλά δημιουργικό άγχος, θα ήθελε συγχρόνως να οδηγεί, να συνοδηγεί αλλά και να φτιάχνει, ενώ δε θα τον χαλούσε να σχεδιάζει και τον αγώνα, όχι για να τον βολεύει, αλλά για να είναι όμορφος. Να αρέσει. Να ταιριάζει με την αισθητική του, που θεωρεί απαραίτητο στοιχείο σε κάθε του δραστηριότητα. Είχε τον κ. Δημήτρη Βαγενά δίπλα του, έκανε αγώνες και με άλλους, φίλους του, όπως τον κ. Γούτη, την Τώνια Παυλή και τη Μαρίνα Γεμενή – παιδί του Τάσου-AΛΑΛ, λογικά μαθήτρια του τεράστιου Γιάννη Κέπετζη.
Αντώνης Γιοβάς
Πυροβολάρχης. Πόλος έλξης σε σχέση με τον θεατή. Στο ρετιρέ. Σε επίπεδα «Ιαβέρη» η σχέση του μαζί τους, και εκείνη την εποχή ήταν πολλοί. Ενθουσιώδης νέος στους πρώτους του αγώνες, αλλά και αργότερα, τα τελευταία χρόνια, πάντα με Audi. Οδήγησε και Mazda και «Mitsu», αλλά το Audi 80 τού έκανε το «κλικ», ειδικά με τον Κώστα Γρηγοριάδη στο δεξί μπάκετ. Συμμετοχή που αναβάθμιζες το αυτοκίνητο, για να διαχειριστείς τους χρόνους τους και να μην πληγωθούν οι συναγωνιστές.
Όταν κατηφόριζε, ξεχνώντας να αφήσει το γκάζι, προέκυπταν χρόνοι Γενικής από «1300» τότε, και από «1600» σήμερα. Το φορούσε το αυτοκίνητο και χόρευε μαζί του στην «πίστα» ως γλεντζές του βολάν, ενώ το απογείωνε αξιοποιώντας κάθε εκατοστό του δρόμου, με ένα όχημα υποδεέστερο από ό,τι θέλαμε να πιστεύουμε. Δικό του κεφάλαιο η τεχνική «οδηγώ εκτός πρόσφυσης» ως αποτέλεσμα υψηλής ταχύτητας. Το σημαντικό: είναι κύριος ως νέος αθλητής με σεβασμό στους γύρω του, κύριος και ως πετυχημένος επιχειρηματίας, ενώ παραμένει ευαίσθητος με συναισθήματα, τιμώντας και στηρίζοντας διακριτικά φίλους του. Ένας ωραίος, καθαρόαιμος άνθρωπος που διαχειρίζεται διακριτικά και ως ευκολάκι το δύσκολο.
Άγγελος Ζήβας
Ο ψηλός. Τον είδαμε με 12βάλβιδο Starlet, τον ζήσαμε στα Cup της Toyota. Πρωταγωνίστησε στα χρώματα της «Τσόκας», αλλά το ταλέντο του ξεπερνούσε την κλάση όπου διδάχτηκε το συναγωνισμό, απαντώντας με άνεση στην πίεση. Το 1998 του δόθηκε η ευκαιρία και οδήγησε την Corolla WRC, συμμετοχή της Toyota Ελλάς. Έπεσε πάνω σε θηρία όπως την τριάδα Βωβός-Κύρκος-Παπαδημητρίου. Πρωταθλητές που δε θέλεις να μπλέξεις ως οn-off συμμετοχή, από τα λίγα στα πολλά κυβικά, με ημερομηνία λήξης. Ήξερε ακριβώς το τι τρέχει και οδήγησε ανταγωνιστικά από το πρώτο μέτρο, τότε στο Θερμαϊκού το 1998, ενώ στη συνέχεια δεν ήταν πάντα τέταρτος.
Άφησε τη δική του πινελιά και ως χαρακτήρας, στηρίζοντας την επιλογή του Στέλιου Φάκαλη δίπλα του, πιστού καλού του φίλου, σήμερα μονόδρομος αν θέλεις να έχεις σοβαρό συντονιστή σε διεθνή συμμετοχή. Μέλος της ομάδας του «Γίνε Πρωταθλητής» και του Safetrack ως συντελεστής-εκπαιδευτής, ευαίσθητος και με τα κοινά, όντας Πρόεδρος του ΣΟΑΑ και του ΑΣΟΑΑ. Πρόκειται για συνεργάτη μας, οπότε η αυστηρή επιλογή μας συνδέεται με σειρά από εύστοχα τρίποντα σε ΡΑ, Χαλκιδικής και αλλού, με την Corolla 1600 ελληνικής εξέλιξης, με συνοδηγό τον κ. Μιχάλη Πατρικούση. Ο Γιώργος Πρίντεζης του χώρου μας, ο Άγγελος, όντας και ΟΣΦΠ, με πρόσφατο πέρασμά του στην Κινέτα… για οπισθοχώρηση, με την προσθιοκίνητη Corolla και τον παντός καιρού και εδάφους Δημήτρη Αμαξόπουλο παραπλεύρως.
Κωνσταντίνος «Ιαβέρης Jr»
Ο δεύτερος στη σειρά από τους τρεις γιους του Τάσου και της κ. Ελένης Μαρκουίζου, με τα ποιοτικά στοιχεία και των δυο. Η σοφία της μητέρας του στους αγώνες και στη ζωή, και το πείσμα του πατέρα του σε κάθε δραστηριότητα. DNA νικητή, με στοιχεία που το χαρακτηρίζουν και δίνουν το χρώμα, όταν διεκδικείς το ακατόρθωτο. Με υποστήριξη συνοδηγών όπως είναι ο Στεφανής, ο Καίρης και ο Κολτσίδας, ακούμπησε και στο Punto S1600 της Fiat με ποιότητα Στάθη Μάγου και έγραψε ιστορία κερδίζοντας τίτλους με το δόγμα «Ιαβέρη».
Ψηλά και στη Γενική, διεκδικώντας το δύσκολο που σε κατατάσσει με τους λίγους σημαντικούς. Σχολείο όλο αυτό, και ήταν ο δρόμος για το μεταπτυχιακό ζωής σε σχέση με την υγεία του. Η κακοτυχία βαθιά στο κόκκινο, όπως ο κόφτης του κόκκινου Seicento, αλλά η διαχείριση, ως ταίρι ζωής με τον πατέρα του, προσφέρεται για σεμινάριο. Όπλο του, βάλσαμο, το ότι δε σταμάτησε να ονειρεύεται πιστεύοντας ότι το ακατόρθωτο είναι εφικτό, παρά το κρεσέντο της κακοτυχίας. Άξιος!
Αλέξανδρος Κίκιζας
Λιγότερο γνωστός, αφού ήρθε πολύ νέος και έφυγε νωρίς ώστε να αφοσιωθεί στην οικογενειακή επιχείρηση, με τον τρόπο το σωστό. Μαέστρος του βολάν με τη σύγχρονη έννοια, οπότε το μυαλό και η μόρφωση έχουν λόγο, ταλέντο από κούνια, άλλαξε ταχύτητα όταν το 16βάλβιδο Escort ανέλαβε η Kirkos Racing, οπότε κέρδισε αγώνες και τίτλους.
Έμαθε πολλά, πήρε τις σωστές βάσεις από τον αείμνηστο θείο του Σταύρο Κίκιζα και, πέρα από τα αποτελέσματα (νικητές στο Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις το 2006), είναι το ακριβέστατο χέρι του, τα έξυπνα πατήματα και η ευγένειά του, αποτέλεσμα της αγωγής του, που τον κατατάσσουν ανάμεσα σε συναθλητές του με μεγάλη εμπειρία. Άλλωστε, μπορεί να έφυγε από τους αγώνες πολύ νέος, αλλά κοσμεί την κοινωνία και ως άνθρωπος του χώρου, όπου έβαλε τη σφραγίδα του. Δεδομένο ότι θα επιστρέψει.
Λευτέρης Μανιαδάκης
Ενδοοικογενειακή επιλογή. Ο πρωτάρης του θεσμού μας «Γίνε Πρωταθλητής». Ο πλέον ταλαντούχος, όπως θα σχολιάσει ο λάτρης της λεπτομέρειας και της ανάλυσης σε βάθος, με το ταλέντο όμως να μην είναι μετρήσιμο. Αντικειμενικά, μαζί με Αθανασούλα και Αναγνωστάκο δεν τους ξεχωρίζεις, ως η τριάδα που έγιναν Πρωταθλητές. Καρέ άσων και σε τίτλους με Γιάννη Ακράτο, πρώτη πεντάδα με ουσιαστική στήριξη και σε Σάββα Λευκαδίτη. Σε κάθε περίπτωση, τα υποκειμενικά δε χωρούν όταν προκύπτουν αποτελέσματα.
Σημαντικό ότι διαχειρίστηκε με ευγένεια την επόμενη ημέρα, αξιοποιώντας με τακτ τη στήριξη από την «RON family» και τον Άγγελο Ζήβα, ενώ δεν είδε ως προτεραιότητα το να στρίβει, επιλογή που τον δικαιώνει. Έλεγχος του πάθους με τρόπο που προδίδει ευρύτερα ταλέντο, από έναν ελεύθερο άνθρωπο με ψυχή που ποτέ δεν μπήκε στη διαδικασία του «μου χρωστάνε». Αθόρυβα ήρθε με το στυλ του, και με τον ίδιο τρόπο δημιουργεί, με τη σκληρή δουλειά σε βουνό και θάλασσα να τον χαρακτηρίζει. Ο Λευτέρης, δις Πρωταθλητής στην Α5, κέρδισε και το Yaris Cup, νίκη με υπεραξία, έχοντας απέναντί του τον «πολύ» Γιάννη Μπαντούνα. Δίπλα τους και στα Yaris, και αργότερα στα EVO, οι Νίκος Ζακχαίος και Κώστας Σούκουλης. Σημαντικοί, με τη δική τους ιστορία. Τίποτα τυχαίο.
Σωτήρης Σκαλτσάς
Θέλεις βιβλίο. Για τα αγωνιστικά του, που τα θεωρεί όλα υπέροχα, για τους συνοδηγούς του, που τους σέβεται, και για τη ζωή του. Πληθωρικός, διδάσκει πίστη στο οικογενειακό δίκαιο, όπως το διδάχτηκε από τους γονείς του. Διατηρεί ατόφια την κληρονομιά του ανταποδίδοντας αγάπη στον αδελφό του και τη στήριξη συναισθημάτων που απαιτείται στα ανίψια του. Αυτονόητα αυτά; Από πού προκύπτει; Επιβεβαιώνει τον κανόνα ως η εξαίρεση ο «Σώτερ», με συμπεριφορά για Όσκαρ, όντας πολεμιστής και στην καθημερινότητα, όπου λερώνει τα χέρια του με την αξιοπρέπεια του πολεμιστή.
Δοτικός στους αγώνες, όπως π.χ. στηρίζοντας και τον αείμνηστο Δημήτρη Κολιοπάνο (ατού δίπλα του στο Micra ο Αλέκος Ματαλιωτάκης), αλλά και στην παρέα. Διατηρώντας ζωντανή και υγιή μια παράταιρη συντροφιά αγωνιζομένων στο Cafe 24, και εκεί είναι ο τελευταίος που θα μιλήσει για επιδόσεις. Ό,τι τον χαρακτηρίζει. Δεν περιαυτολογεί, παρά τη μεγάλη του διαδρομή. Αξιοποιώντας το κοφτερό του μυαλό και την προσοχή στη λεπτομέρεια, έγραψε χρόνους στο χώμα και κέρδισε τίτλους με το Κυριακούδης-Micra, με τον Γιώργη Πολυζώη ή τον Κώστα Σούκουλη δίπλα του να ξεχωρίζουν. Η διαφορά με Peugeot, όντας ταχύς σε κάθε ασφάλτινη επιφάνεια. Οδήγησε και άλλα, ακόμα και Yaris, ενώ ήταν απολαυστικός με Escort ΜΚ2 σε μικτό Ιστορικό ΡΑ, και ας μην το παραδέχεται. Άνθρωπος που αγαπάς, διαφωνώντας ουσιαστικά μαζί του και πέρα από λεπτομέρειες, στην κορυφή της λίστας για τη δύσκολη ώρα που θα τον χρειαστείς.
Παντελής Tοψής
Της μεγάλης σχολής των Βορείων, απόφοιτος του Πανεπιστημίου του ΑΟΘ. Ήρεμη δύναμη με σταθερές αξίες. Ήξερε να κερδίζει με ένα δικό του στυλ που θύμιζε Βαγγέλη Γκάλο, διαλέγοντας πού θα επικεντρωθεί σε σχέση με τη διαδρομή και το αυτοκίνητο. Μιλούσε λίγο και με ειλικρίνεια, ενώ σε κοιτούσε στα μάτια όταν σπάνια κατέθετε τη διαφωνία σε γραμμένα ή πεπραγμένα.
Αριστούχος της σχολής Toyota, έργο του Κώστα Πρεζεράκου, με τη στήριξη του Χρήστου Βόντα, σεβόταν και δε φοβόταν τους ανταγωνιστές του. Αποδεδειγμένη η κλάση του σε πανελλήνιο επίπεδο, είχε σταθερά δίπλα του σε διάφορους ρόλους τον αείμνηστο Κώστα Τσότσο, ενώ τον ζήσαμε με συνοδηγό τον Γιώργη Μπουραντά, που ήρθε και έμεινε. Εξπέρ στο χώμα, ήξερε την τέχνη και στην άσφαλτο, ενώ η συνολική του ποιότητα πήρε ISO οδηγώντας ΕΒΟ για την ευχαρίστησή του. Ο κ. Παντελής Τοψής.
Δημήτρης Ψύλλος
Λεπτομέρεια οι νίκες και οι τίτλοι. Σημαντικό το πώς: ο τρόπος με το δικό του στυλ που τον καθιέρωσε στα πλήκτρα μας ως τον ταχύτερο στο χώμα με Yaris. Ξεχώριζε ανάμεσα σε μια ομάδα με τρομοκράτες που ξεπερνούσαν την πόλη και έδιναν μάχες στο βουνό. Τα πάντα όλα με τη φόρα, συχνά αυτοσχεδιάζοντας. Η κλάση του συνολικά αποδείχθηκε όταν ως αριστούχος Α5 οδήγησε αέρα ΕΒΟ 7 και 10, πάντα με τον Κώστα Κόντο δίπλα του, ενώ το Yaris είχε επάνω του όλο το μεράκι και την τέχνη του μπαμπά Λευκαδίτη. Ο Σάββας, ο δικός μας, ο πιο καλός μαθητής του Δημήτρη, που διαχειριζόταν το ενδιαφέρον του για τον «μικρό» με τακτ και τον τρόπο που τον κατατάσσει στους κυρίους του χώρου.
Από τους λίγους ψύχραιμους και στο κυνήγι των χρηματικών επάθλων της Toyota, αφού για τον κ. Ψύλλο δεν ήταν το ζητούμενο. Ζούσε για να στρίβει, και το διαπιστώνεις όταν τον συναντήσεις σήμερα, με τις αναμνήσεις του ποτισμένες από τα συναισθήματά του. Χωρίς απωθημένα, βασανιστήριο για κάποιους, που αδυνατούν να τα διαχειριστούν.
