Έχοντας αφήσει πίσω τους το πρώτο μισό της τρέχουσας χρονιάς, οι πάντοτε φιλόδοξοι Γερμανοί του VW Group βλέπουν για πρώτη φορά τους καρπούς των πολύχρονων προσπαθειών τους να πιάνουν (επιτέλους!) τόπο. Και μαζί με αυτούς, τα τεράστια κεφάλαια που με τόση ζέση το ΔΣ του Ομίλου, όσο και προσωπικά ο απελθόν CEO τους «έριξαν» εν αφθονία στις αρένες των κατά τόπου αγορών προκειμένου το «θαύμα» του VW Group να ανελιχθεί, παρά τις εύθραυστες εσωτερικές του ισορροπίες, στην κορυφή του… κόσμου. Φέτος, λοιπόν, με βάση τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που ο γερμανικός υπερ-όμιλος καταφέρνει να κερδίσει στα ίσια τη μάχη (όχι όμως και τον πόλεμο!) απέναντι στον ιαπωνικό γίγαντα που ακούει στο όνομα Toyota Motor Corp. Όχι με μία, ούτε με δύο, αλλά με δώδεκα, παρακαλώ, στο σύνολο μάρκες υπό την πλήρη… καθοδήγησή του στην παγκόσμια αυτοκινητική σκακιέρα, το πολυσύνθετο οικοδόμημα των Γερμανών κατάφερε κατά τη διάρκεια του πρώτου 6μήνου της χρονιάς να κερδίσει την εμπιστοσύνη πάνω από 5,04 εκ. οδηγών. Στην αντίπερα όχθη, η ήρεμη πάντα δύναμη του ιαπωνικού κολοσσού, που στρατηγικά εξακολουθεί να αρνείται κάθε «σύμπραξη» αθροίζοντας τις δυνάμεις του με μοναδικό σύμμαχο τη «μικρή» Daihatsu, κατέφερε σχεδόν αθόρυβα να καταγράψει στο σύνολο της παγκόσμιας αγοράς αυτοκινήτου πωλήσεις της τάξης των 5,02 εκ. οχημάτων.
Τι μέλλει γενέσθαι όμως στον ανοιχτό πλέον πόλεμο των δύο αυτών ομίλων για το υπόλοιπο της χρονιάς; Όπως πάντα, οι απόψεις αλλά και οι… όψεις, διίστανται. Από τη μια, πολλοί είναι αυτοί που ποντάρουν με θέρμη υπέρ των Γερμανών «επενδύοντας» όλες τους τις προσδοκίες στα θετικά σημάδια που πλέον έχει αρχίσει να στέλνει προς πάσα κατεύθυνση η πάντοτε σημαντική για το VW Group αγορά της γηραιάς ηπείρου. Από την άλλη, όμως, αρκετοί είναι αυτοί που χαμογελούν με νόημα υποστηρίζοντας πως το μεγάλο στοίχημα για τους δύο «παίχτες» δεν είναι η Ευρώπη, αλλά η… Κίνα, καθώς, σύμφωνα με έγκυρους οικονομικούς αναλυτές, η μεγαλύτερη αγορά του κόσμου είναι αυτή που τελικά θα «βγάλει» νικητή. Και εδώ, με βάση τα έως τώρα δεδομένα, οι Ιάπωνες φαίνεται να έχουν το επάνω χέρι. Πως;
Έχοντας, πολύ απλά, τη μικρότερη δυνατή… έκθεση στους οικονομικούς κινδύνους αλλά και στους εμφανείς πλέον επιβραδυνόμενους ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας. Και δη, της αγοράς αυτοκινήτου.
Ήδη, μάλιστα, η ιαπωνική εταιρεία κατάφερε να περάσει σχεδόν αλώβητη από το μίνι χρηματιστηριακό «κραχ» των περασμένων βδομάδων, στοιχείο που δίχως άλλο καταγράφεται στα δυνατά της «χαρτιά». Συν τοις άλλοις, δεν πρέπει κανείς να… σφυρά αμέριμνος απέναντι στο γεγονός πως ο ιαπωνικός γίγαντας κατάφερε να πετύχει το… ακατόρθωτο κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου καταγράφοντας σε μια αγορά που διαρκώς φθίνει μια διόλου ευκαταφρόνητη αύξηση στις πωλήσεις του, που μεσοσταθμικά άγγιξε το 10%. Σε αντίθεση με τους Γερμανούς του VW Group, που παρά τα μεγαλύτερα συγκριτικά μερίδια τους (1,74 εκ. μονάδες έναντι 0.51 εκ.), είδαν, στην ίδια χρονική περίοδο, τις εγχώριες ταξινομήσεις τους να καταγράφουν απώλειες της τάξης του 3,9%… Αντίστοιχος φαντάζει και ο ύφαλος που πρέπει να αποφύγουν οι διοικούντες του VW Group στις επίσης «μεγάλες» αγορές της Βραζιλίας και της Αργεντινής, όπου ήδη μετρούν απώλειες άνω του 20%, όταν την ίδια στιγμή οι συνάδελφοί τους στην Toyota απολαμβάνουν τα οφέλη από μια άνοδο της δυναμικής της μάρκας –έστω και οριακής- της τάξης του 1,6%.
Τα δύσκολα, λοιπόν, τώρα αρχίζουν. Πολλώ δε μάλλον, όταν το πρωταρχικό και για τις δύο μεριές ζητούμενο είναι, πέραν του όγκου πωλήσεων, η κερδοφορία. Και αυτό, ως είθισται, είναι κάτι που δεν «πάει πακέτο» με την κατάκτηση της όποιας πρωτιάς. Εκτός κι αν για κάποιους το πρεστίζ της θέσης «1» μετρά παραπάνω από ο,τιδήποτε άλλο_Χ.Α.
