Δύσκολο τεύχος, μέσα από την επετειακή του αξία, αλλά και τις ιδιαιτερότητες της εποχής που δεν γράφονται και δεν έχουν να κάνουν με θέματα που αφορούν διαδικασίες οικονομικού περιεχομένου.
Για πρώτη φορά λοιπόν να ακολουθήσουμε την πεπατημένη τη συνηθισμένη πρακτική υπογραμμίζοντας στο τι θα διαβάστε, κατανοώντας ότι έτσι ρισκάρουμε με τα όρια συνδεδεμένα με αρχές 46 πλέον ετών.
Από αύριο, την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου συντονιστείτε.
Ο Κουν οδηγεί Ferrari στην Ιταλία με τον Θανάρα να ζωγραφίζει με τους φακούς του και τις Κες στο ατελιέ μας σε πλήρη σύνθεση μα δημιουργούν. Σελίδες-έργο τέχνης.
Ο Μανώλης πήρε κι αυτός το Θάνο δίπλα του και πήγαν Κρήτη με την καλή Mustang με τα πλοία της Blue Star Ferries και ANEK Lines.
Ο ΠΤ ανατριχιάζει με φτερούγες του χθες και τη σύγχρονη εκδοχή τους (Focus RS) ενώ συνδυάζει το καλό 208 με 205-1.9 και αναρωτιέται, ενώ αναμνήσεων συνέχεια μας ταξιδεύει στην εποχή του γκρουπ Β, αφού το 2017 κατά κάποιο τρόπο επιστρέφουν…
Καθαρό το συμπέρασμα του μετρ ΣΤ για το Fiesta ST 200 vs 208 GTi, ψιθυρίζεις επιτέλους αλλά σου κόβεται το χαμόγελο αφου η ΕΞ με το Tiguan στο χέρι στριμώχνει την Χ1.
Στους αγώνες, το ΔΕΘ κόβει τα φτερά και ο σεβασμός στην τραγωδία απαγορεύει αναφορά σε αποτελέσματα "μέχρι στιγμής". Τα περάσματα όμως των Γιάννηδων, του Μπαντούνα και του Πλάγου σε χώμα και άσφαλτο οδηγούν τον Παναγιώτη στα πλήκτρα και τον Θάνο στον έρωτα του που είναι οι αγώνες.
Εννοείται πως ο κ. Χατήρας πήγε Πάτρα για το Pick και ξανά ενθουσιάστηκε και περιγράφει και μην ακουμπάς λερωμένος κάτι που λάμπει γιατί θα πληγωθείς. Έχει πάρει το δρόμο του δεν θαμπώνει και μακάρι να είναι τόσο επικερδές όσο λέγεται γιατί μόνο έτσι έχει λόγους ο επιχειρηματίας ώστε να αναβαθμίσει το θεσμό επενδύοντας.
Σε πρώτο πρόσωπο, από τους χωματόδρομους με τη Celica, στην άσφαλτο με 1600 ti και όντας διαχρονικά και φανατικά, οπαδός ΒΜW (για τις αληθινές όχι για τα μπριζομένα του κ. Αντώνη Αδάναλη) να 'μαστε στη Βουδαπέστη με Μ2 και Μ4 και με Μανώλη Σαλούρο συνοδηγό και όχι μόνο.
Για επίλογο; Διαβάστε σε τι συμφωνήσαμε επιτέλους με τον φίλο Νικόλα Μπέρναρντ τον Μr. Audi, έναν Έλληνα καθαρόαιμο petrolhead με Ιταλική ψυχή που οδηγεί υποδειγματικά τη Γερμανική μηχανή. Το χαρακτηρίζεις σύνθεση απόψεων κάτι που φέρνει ένα όμορφο αποτέλεσμα και αισθητικά. Σ. Χατζηπαναγιώτου
