Καμία σχέση με Ελληνάρες, που ενίοτε χαρακτηρίζονται από την υπερβολική τους ευφυΐα, η οποία αρχικά εκπλήσσει, αλλά στη συνέχεια απογοητεύει. Είτε καίγονται στο ζέσταμα, είτε υπερβάλλουν και αποκαλύπτονται.
Όταν ταξιδεύεις, διαπιστώνεις πόσο σημαντικοί είμαστε εκτός. Στην ξένη γη συναντάς συμπατριώτες σου που κάνουν τη διαφορά. Ανθρώπους πειθαρχημένους, που προσαρμόζονται και με υπομονή δημιουργούν. Παραμιλούσαν οι Ιάπωνες με τον Πρόεδρο, τον καθηγητή κ. Τάκη Αθανασόπουλο, ενώ είναι σαφές πως άνθρωποι όπως ο Γιάννης Ταβανίδης στη Ford και ο Νίκος Ταγκούλης στην BMW, όπως και άλλα σημαντικά στελέχη, λειτουργούν και ως Έλληνες πρέσβεις της χώρας μας στην ιδιαίτερα απαιτητική αυτοκινητοβιομηχανία. Όλοι οι Έλληνες διεθνείς έχουν το σεβασμό μας. Τους παραδέχονται και μας κάνουν περήφανους.
Σε κάθε περίπτωση, είναι γεγονός πως εκτοξεύεται η περηφάνια σου όταν ταξιδεύεις με την Aegean, το όγδοο θαύμα στα μάτια μου, έχοντας ζήσει από το πώς ξεκίνησε και απολαμβάνοντας το πώς εξελίσσεται, μακριά από πολιτικές αγκυλώσεις και δημόσιο χρήμα, αλλά μέσα από τη στρατηγική της οικογένειας Βασιλάκη, που διδάσκει το πώς δημιουργείς στο υψηλότερο επίπεδο, ενίοτε και μετ' εμποδίων.
Ταξίδια κυρίως για τη δοκιμή νέων μοντέλων, με συνοδούς εξαιρετικά στελέχη των ελληνικών αντιπροσωπειών, που θα μπορούσαν να κάνουν διεθνή καριέρα συνδυάζοντας τη μόρφωση με τον τρόπο.
Επί του προκειμένου, με την ευκαιρία της δοκιμής του νέου Volvo XC60 στη Βαρκελώνη, «φουσκώσαμε» ακούγοντας τα καλύτερα για τους Έλληνες που εργάζονται στο Γκέτεμποργκ. Στο εργοστάσιο της Volvo, στο τμήμα έρευνας και εξέλιξης, το οποίο συντονίζει η γοητευτική Σουηδέζα αντιπρόεδρος, και πίνει νερό στο όνομά τους. Την ίδια ώρα, οι εμπορικοί του εργοστασίου υποκλίνονται στα στελέχη της Volvo Hellas για τα ποσοστά τους στην ελληνική αγορά. «Είστε ικανοποιημένοι;» ρωτήσαμε με ενδιαφέρον και σεβασμό, στην προσπάθεια καλών φίλων. «Ενθουσιασμένοι», ήταν η απάντηση, και δεν κρύβουν ότι την πορεία του XC90 στην Ελλάδα τη διδάσκουν σε σεμινάρια ως παράδειγμα για άλλες χώρες, όπου η Volvo εφαρμόζει αυτήν την επιθετική πολιτική που τη χαρακτηρίζει, συνδυάζοντας την ευγένεια με τη δημιουργία μέσα από τα προϊόντα της, που πλέον κοιτούν μόνο κορυφή.
Την ίδια ώρα, οι συνομιλητές μας ρωτούν για το Ράλλυ Ακρόπολις, γνωρίζοντας τον Έλληνα μέλος του COTY και από το αγωνιστικό του παλμαρέ. Ο Ούγγρος συνάδελφος συμπληρώνει πως είναι σημαντικό να έχεις παρακολουθήσει ένα Ακρόπολις ως θεατής, όταν ο Στράτης έχει τρέξει σε είκοσι, και η αμηχανία είναι γεγονός. Οι σκέψεις σε πνίγουν. Βλέπετε, οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι, οι πενήντα κορυφαίοι στην Ευρώπη, δεν ασχολούνται με το πού προσμετράει, αλλά σέβονται το γεγονός για την ιστορία του, γραμμένη από όλους μας, ενώ υποκλίνονται που είναι ακόμη ζωντανό, και έχει και προοπτική. Το καλύτερο Ράλλυ στον κόσμο ήταν ελληνικό και παραμένει το καλύτερο στην Ευρώπη, με τη λάμψη του να ξεπερνά όλους μας. Κάτι πολύ όμορφο στην Ελλάδα, από υπέροχους Έλληνες άλλοτε, και κυρίως τώρα, αφού πρέπει να διαχειριστούν και την τοπική υποβάθμιση, ξεπερνώντας τον εαυτό τους. Δεν είναι ατομικό άθλημα, αλλά ομαδική προσπάθεια – και τόσο το καλύτερο, με οδηγό την πορεία υποβαθμισμένων, όπως είναι η Γιούβε και η ΑΕΚ, που, σαν να μην άλλαξε τίποτα, έλαμψαν όπου και αν συναγωνίστηκαν, επιστρέφοντας με πείσμα στην κορυφή.
Η «οδήγηση» του Aegean Airbus που μας επιστρέφει στη θολή Αθήνα είναι ατομική υπόθεση, με τον Έλληνα «καπετάνιο» να συντονίζει το πλήρωμα-οικογένειά του, έχοντας την τυφλή εμπιστοσύνη των 180 επιβατών που φιλοξενεί καλύτερα από το σπίτι του.
Σήμερα στο πηδάλιο σε ένα διαφορετικό μπάκετ ένας δικός μας άνθρωπος, ο Βασίλης Αναδιώτης. Σεμνός και αποτελεσματικός με την «Κλειώ» του, έχοντας δίπλα του τον επίσης κυβερνήτη Μανώλη Μακρινό, τον δικό μου «Σέπο», που στο κόκπιτ θα τον βρεις στην ξενιτιά. Καμαρώνεις, τους χαίρεσαι και τους εμπιστεύεσαι. Να οδηγώ δε με έμαθε ο κ. Καββαθάς, ενώ στη δημοσιογραφία, κατά τον ίδιο, αστόχησε η προσπάθειά του, και να είναι καλά. Μας δίδαξε όμως τον απόλυτο σεβασμό στους πιλότους μας. Της πολιτικής και πολεμικής αεροπορίας, και μόνο με δέος συναναστρέφομαι όλους τους φίλους μου πιλότους, οδηγούς, συνοδηγούς ή απλούς αλλά συνειδητοποιημένους λάτρεις της αυτοκίνησης και των αγώνων της, που είναι η εξέλιξή της στα δικά μου μάτια.
Να τον σεβόμαστε τον Έλληνα. Με σοφούς κόουτς έχει αποδείξει ότι φτάνει ψηλά, πολύ ψηλά, σε κάθε ενασχόληση.
Με την ευκαιρία, Βασίλη, Μανώλη, Βαλόντια, Βαγγέλη, Ανδρέα, Λευτέρη, αγαπημένε κ. Λάμπρο, και άλλοι φίλοι χειριστές, απλώς Ευχαριστούμε._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
