Ο CEO της Fiat Chrysler Automobiles σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις του μετά την άκαρπη προσπάθεια προσέγγισης της General Motors.
Οι βολιδοσκοπήσεις του Sergio Marchionne για συμπράξεις και δημιουργία νέων «κοινοπραξιών» στην παγκόσμια αυτοκινητική σκηνή, συνεχίζονται. Και μάλιστα, ακάθεκτες. Ο δραστήριος CEO της Fiat Chrysler Automobiles, παρά την κομψή(;) άρνηση της General Motors και προσωπικά της Προέδρου της, Mary Barra, να μπει σε οποιαδήποτε μορφή συζήτησης που θα μελετά, έστω και θεωρητικά, το ενδεχόμενο δημιουργίες ενός νέου υπερ-ομίλου, στον οποίο θα υπάρχει «αμοιβαία» συμμετοχή των δύο εταιριών με πολλά κοινά project και σημαντικές οικονομίες κλίμακας, σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις του. Νο 1 εναλλακτική… νύφη, όπως όλα δείχνουν, φαίνεται να είναι η γαλλική PSA (Peugeot-Citroen), η οποία μπαίνει στο στόχαστρο του Sergio Marchionne χάρη και στη… θετική διάθεση του Διευθύνοντα Συμβούλου της, Carlos Tavares. Μάλιστα, ο τελευταίος, σε πρόσφατη συνέντευξη του στην ταλική εφημερίδα Corriere della Sera, δήλωσε χαρακτηριστικά πως μια πιθανή συγχώνευση ανάμεσα στους δύο ομίλους θα είναι εφικτή μόνο όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα οικονομικής εξυγίανσης της PSA. «Ο Sergio είναι ευπρόσδεκτος κάθε φορά που θέλει να μας μιλήσει, ωστόσο για εμάς είναι κάπως νωρίς για αυτό. Πρέπει πρώτα να ολοκληρώσουμε το πλάνο ανάκαμψής μας».
Ωστόσο, η PSA δεν αποτελεί και το καλύτερο… φιλέτο για τον Ιταλό, καθώς δεν πρόκειται για έναν «παγκόσμιο παίχτη», για μια ομοσπονδία κατασκευαστών, με άλλα λόγια, με την παγκόσμια απήχηση της General Motors, καθώς το 60% των πωλήσεων της περιορίζεται στα στενά γεωγραφικά όρια της Γηραιάς Ηπείρου. Και αυτό, σε συνδυασμό με τις μόλις 2,9 εκ. πωλήσεις της σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν αποτελούν και το ισχυρότερο θέλγητρο για την FCA και την οικογένεια Agnelli, που ουσιαστικά κινεί τα νήματα πίσω από τις κινήσεις του ισχυρού της άνδρα. Η περίπτωση, πάλι, της Renault-Nissan είναι αντίστοιχη με εκείνη της Genral Motors, με το Carlos Ghosn να δηλώνει ξεκάθαρα πριν λίγους μόλις μήνες πως «προτιμάμε να πορευτούμε μόνοι μας, χωρίς περεταίρω συγχωνεύσεις».
Ποιες επομένως μπορεί να είναι οι υπόλοιπες εναλλακτικές του Sergio Marchionne; Η περίπτωση του VW Group αποδεικνύεται εξαιρετικά «δύσκολη» και σίγουρα δεν εμπίπτει στις «επιχειρηματικές προδιαγραφές» του Ιταλού μάνατζερ. Πολλώ δε μάλλον, με δεδομένη την έλλειψη ενδιαφέροντος από τους ιθύνοντές του, αλλά και την πασίδηλη, πλέον, επεκτατική πολιτική τους, που θέλει τη μαμά VW να είναι αυτή που θα έχει το «επάνω χέρι» σε κάθε πιθανή συνεργασία ή συνέργεια. Η Toyota, τέλος, ο Νο1 έως τώρα κατασκευαστής ανά τον κόσμο κόσμο, δεν έχει εκδηλώσει κανένα ενδιαφέρον για συνεργασίες επιλέγοντας, χρόνια τώρα, με χαρακτηριστική μάλιστα… εμμονή, μια μοναχική αλλά καθ’ όλα επιτυχημένη, όπως αποδεικνύεται, ρότα στο παγκόσμιο αυτοκινητικό τερέν. Υπό το πρίσμα αυτό, τα περιθώρια του Sergio Marchionne (χρονικά και όχι μόνο) δείχνουν να είναι ιδιαίτερα περιορισμένα_Χ.Α.
