… να πάμε παρακάτω και να επιστρέψει το Ράλλυ στο WRC – αν όχι άμεσα, στη χειρότερη, αφού ολοκληρώσει τη συμφωνημένη πορεία του στο ERC.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως στην ολοκλήρωση του εγχειρήματος αντικατοπτρίζεται η απόδειξη ότι ο Έλληνας μπορεί και πετυχαίνει το ακατόρθωτο, όταν λειτουργεί με πείσμα και πίστη στο στόχο. Εννοείται πως ουδείς γνώστης ασχολείται με αηδίες και τη φτηνή κριτική που γίνεται σε σχέση με την ακύρωση των τριών τελευταίων ειδικών διαδρομών, και όλοι όσοι πιστοί και έντιμοι, κρατάμε ότι το Ράλλυ μας ζει, και μάλιστα έλαμψε, χάρη στους οργανωτές του, που πίστεψαν και δημιούργησαν ξεπερνώντας τον εαυτό τους σε όλα τα επίπεδα, χάρη στο βασικό του χορηγό, αλλά και σε άλλους, που εμπιστεύτηκε, χάρη στους θεατές που το στήριξαν, στους εθελοντές κριτές που δε μάσησαν και έβαλαν τη σφραγίδα τους, πιστοποιώντας και το ήθος τους, με δεδομένες τις ικανότητές τους.
Την υπεραξία στον αγώνα με την τεράστια ιστορία, που χάρη στην ΟΜΑΕ και στη Seajets έχει παρόν και μέλλον, έδωσε ο Έλληνας οδηγός αγώνων. Διεκδίκησε τη νίκη σε επίπεδο Γενικής χάρη στη συνολική ποιότητα των Λάμπρου Αθανασούλα-Νικόλα Ζακχαίου και στο Lascaris Foundation-Skoda Fabia R5 της Motorsport Italia, ενώ δεν έλειψαν και άλλες αξιοπρεπείς επιδόσεις, πάντα τηρουμένων των αναλογιών.
Να μην ξεχνάμε λοιπόν…
Οι Λάμπρος Κύρκος-Γιώργης Πολυζώης εξασφάλισαν ακόμα ένα σημαντικό τίτλο με το EVO της Kirkos Racing, οι Βελάνηδες ήταν όπως πάντα σοβαροί, όπως και άλλοι με «Mitsu» και Subaru. Ας μας επιτραπεί όμως να μείνουμε στην επίδοση του Σάββα Λευκαδίτη, που μοιράστηκε με τον Θανάση Τσούκα το αγαπημένο μας κόκκινο «206»-1.6. Αθόρυβοι αλλά ταχύτατοι, με ταλέντο ως αθλητές και τρόπο ως άνθρωποι, κάνουν αυτό ακριβώς που τους αρέσει, με επιδόσεις που μένουν, και με ένα δικό τους, διακριτικό τρόπο, που συνάδει με τη γενικότερη συμπεριφορά τους. Απλώς άξιοι, δίνουν το παράδειγμα και προσγειώνουν διάφορους φωνακλάδες, ανιστόρητους ή πιθανόν ολίγον γνώστες, που κρίνουν εκ του ασφαλούς όσους αναπνέουν και συμμετέχουν πληρώνοντας με το αίμα τους και όσους αποφασίζουν όντας και πραγματικοί ερασιτέχνες, σε ένα χώρο όπου κυριαρχεί το συναίσθημα προς κάθε κατεύθυνση.
Να μείνουμε έτσι, λοιπόν. Έστω και ευκαιριακά μονιασμένοι, και είναι σίγουρο πως μέσα από καλύτερους ελληνικούς αγώνες θα έχουμε και καλύτερη παρουσία, πιο ανταγωνιστική και στο Ράλλυ Ακρόπολις. Ο Έλληνας οργανώνει άψογα και οδηγεί εξαιρετικά, αρκεί να δημιουργούνται οι σωστές προϋποθέσεις.
Με σεβασμό και εμπιστοσύνη σε όσους έχουν πλέον την ευθύνη, που έχει άλλωστε και την ιστορική της σημασία, ευχόμαστε και του χρόνου, και μακάρι το 2017 να έχουμε αγώνες και στο ERC και στο WRC. Γιατί όχι. Και Έλληνες διεκδικητές; Εννοείται, και με χίλια._ «Στρατισίνο»
