Ένας τύπος με τσαγανό, που ζει όπως οδηγεί… Με ψυχή και σκληρή, επίπονη δουλειά προς κάθε κατεύθυνση.
Το πάθος του στον κόφτη, τον οποίο τοποθετεί κατά περίπτωση. Ξεκίνησε από τα λίγα κυβικά και έλαμψε με το RS 500 που το δάμασε όσο ελάχιστοι. Τον παραδέχεται πίσω από το τιμόνι ο Λέας. Σημαντικό. Ο Λεωνίδας δε μιλάει, και όταν διαφωνεί χαμογελάει. Όταν συμφωνεί δεν το κρύβει. Σπάνια περίπτωση. Να είσαι ο άρχοντας των δαχτυλιδιών και να παραδέχεσαι. Άλλωστε, ο Λέας ήταν από τους ελάχιστους που δεν τον «σταύρωσε» τότε που όλοι εμείς… οι εύθικτοι, τον ανεβάσαμε με τις ζάντες… στο Γολγοθά και κάποιοι ακόμα φτύνουν. Γιατί, απλά, το δικό του άγριο «έβγα» το ξεπέρασε με αρχοντιά και κάθε μέρα το ισορροπεί δημιουργικά. Καταθέτοντας αυτή την τεράστια ψυχή, είτε όταν δίδαξε στο Διαδρόμιο, είτε -κυρίως- σήμερα. Όπως το κάνει με τρόπο μαγικό, στηρίζοντας από μωρό τον Παναγιωτάκη, που στα χέρια του, μέσα από το πάθος του έγινε, «Παναγιώτης Ρουστέμης». Λεπτομέρεια ο τυπικός τίτλος και όταν ο Λάμπρος Αθανασούλας για τα χωμάτινα καρτ και ο άλλος Λάμπρος, ο Κύρκος, για το ΕVΟ-χώμα σχολιάζουν «οδηγεί», σηκώνεσαι όρθιος, ακούς τους κολοσσούς να μιλούν για τον μικρούλη και χαμογελάς. Το ξέρεις, του Αλεξάνδρου έργο είναι όλο αυτό και συνδυάζεται το σύγχρονο προφίλ του, αφού «Αλέκο» τον γνωρίσαμε, με το αστέρι που λάμπει στα Dirt και στα χωμάτινα ράλλυ. Αποτέλεσμα της φινέτσας της συζύγου του, κ. Ελένης, μητέρας του Παναγιώτη. Μιας εξαιρετικής διαχειρίστριας της πλημμύρας των συναισθημάτων που χαρακτηρίζει συνολικά αυτή την υπέροχη ομάδα που απέκτησε και άσο-ατού: το συνοδηγό Κωνσταντίνο Νικολόπουλο, που τον καλωσορίζεις, μιας που προέκυψε αυτό που λείπει, μακριά από υπερεκτιμημένους του μεροκάματου, πολύπειρους ξερόλες που μάλιστα νομίζουν πως κοσμούν το χώρο. Το σχόλιο δεν αφορά τους συνοδηγούς του, αλλά είναι γενικό. Θα μπορούσε να συμβαίνει και στη Σουαζιλάνδη. Εδώ απλά βαφτίζουμε και χαρακτηρίζουμε μέσω FB.
Ο δρόμος ο σωστός λοιπόν σήμερα για τον Παναγιώτη, από τον Αλέξανδρο, που διέψευσε όσους έξυπνους από εμάς, επίσης ξερόλες, περίμεναν στη γωνία, θεωρώντας δεδομένο ότι ειδικά στα Dirt, με τον άμεσο ανταγωνισμό, θα χάσει την ψυχραιμία του. Είπαμε όμως, «Αλέξανδρος» πλέον και δίδαξε συμπεριφορά, καταθέτοντας εμπιστοσύνη, αφήνοντας μόνους στο καναβάτσο της μιζέριας τους πολύ μορφωμένους, όπως και τους φίλους τους που αρνούνται να διαχειριστούν την αρχοντιά που έλειπε και προέκυψε.
Μας άρεσε ο Αλέκος με το RS και κακά τα ψέματα, τότε που «κλείδωσε» και αδίκησε τον εαυτό του ουδείς μας έκανε τον κόπο να σκεφτεί το γιατί, ώστε η διόρθωση να μην αρχίζει και τελειώνει στην ποινή του αποκλεισμού – με γεγονός ότι όλοι κατά καιρούς έχουμε ξεφύγει, ο καθένας στο βαθμό του. Μας αρέσει όμως κυρίως ο Αλέξανδρος, γιατί απλά αυτός ο Ρουστέμης, απεικονίζεται υπέροχα στην προσπάθεια του «Παναγιώτη Ρουστέμη» και είχαμε καιρό να απολαύσουμε νέο άνθρωπο με ταλέντο σε μια ομάδα που διαχειρίζεται υποδειγματικά και την υποστήριξη, όπως και από όπου και αν προκύπτει. Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς._ Στρατισίνο
