Δοκιμάζουμε Mini Cabrio Cooper S Auto

Σπανίως η διαδικασία επιλογής ενός ανοικτού αυτοκινήτου εμπίπτει στα συνηθισμένα χρηστικά κριτήρια. Η βασική του ικανότητα είναι ότι μπορεί με μία απλή κίνηση, να σου φτιάξει την μέρα. Από εκεί και πέρα όσο περισσότερα καλούδια και χαρακτήρα διαθέτει το εν λόγω όχημα, τόσο ευκολότερα μπορεί να μεταμορφώσει και την πιο απλή διαδρομή, σε μία ευχάριστη και αναζωογονητική εμπειρία.

Η απλή ανοικτή έκδοση διαθέτει όλα εκείνα τα ιδιαίτερα στοιχεία που χαρακτηρίζουν κάθε Μini, αλλά ο συνδυασμός βάρους και ενός απόλυτα γραμμικού κινητήρα (μάταια περιμένεις κάποια έξαρση), δεν μπορούν να του δώσουν αυτό το κάτι παραπάνω σε χαρακτήρα. Ευτυχώς όμως η γκάμα δεν εξαντλείται στους 136 ίππους του τρικύλινδρου τουρμπάτου 1500αρη κινητήρα.

To Cooper S με τον 2λιτρο κινητήρα των 192 ίππων και τρίθυρο αμάξωμα, έχει τον χαρακτήρα για να σταθεί απέναντι σε οποιοδήποτε ανταγωνιστή που φέρει, δικαιωματικά ή μη, τα διακριτικά GTI. Η αφαίρεση της οροφής μπορεί να προσθέτει κάποια επιπλέον κιλά για τις απαραίτητες ενισχύσεις, αλλά ο χαρακτήρας δεν εξαφανίζεται.

Στρίβεις τον διακόπτη – δαχτυλίδι στην βάση του επιλογέα, μέχρι να εμφανιστεί στην οθόνη η λέξη sport και κατόπιν βυθίζεις το δεξί πόδι στο πάτωμα. Ο ήχος πλημμυρίζει το ανοικτό σαλόνι, προερχόμενος κατά κύριο λόγο από την εξάτμιση και λιγότερο από τον κινητήρα. Το κροτάλισμα και τα σκασίματα γεμίζουν τον αέρα. Αν μάλιστα το επιτρέπει η διαδρομή, τότε ανεβάζεις ρυθμό. Στην καλή άσφαλτο δεν ανησυχείς για τίποτα, αφού το πίσω μέρος εμπνέει μεγάλη σιγουριά. Καθώς όμως η άσφαλτος αρχίζει να χαλάει, θέλει λίγη προσοχή με το εμπρός μέρος, όπου η υπερβολή (και η υπερεκτίμηση στην είσοδο της στροφής) οδηγεί σχετικά εύκολα σε υποστροφή. Ακόμα και με μία κάτω όμως ετούτο το Mini συνεχίζει να σε φτιάχνει. Το αυτόματο κιβώτιο διατηρεί τον σωστό ρυθμό στις αλλαγές και αν χρειαστεί έχεις και τα paddles στο τιμόνι, για να κάνεις τις δικές σου παρεμβάσεις αναφορικά με ανεβάσματα και κατεβάσματα. 

Σε ρυθμούς βόλτας και μόνο, η ανάρτηση δείχνει ελαφρώς σφικτή, σπανίως ενοχλητική και τελικά καλοδεχούμενη, μέσα στα πλαίσια του σπορτίφ χαρακτήρα. Κάπως έτσι δέχεσαι και την μέση κατανάλωση των 11,1λτ./100χλμ., που σκαρφαλώνει περαιτέρω σε γρήγορο ρυθμό, ενώ χρειάζεται αρκετή αυτοσυγκράτηση στο πρόγραμμα λειτουργίας green, για να πλησιάσει τα 9 λτ./100 χλμ.

Καθισμένος χαμηλά στο υπέροχο καπιτονέ δερμάτινο κάθισμα (ανάλογα με το πόσο βαθιά θέλεις να βάλεις το χέρι στην τσέπη, τα αξεσουάρ δεν έχουν φαίνεται να έχουν τελειωμό), με το μακρόστενο παρμπρίζ να είναι σχετικά μακρυά από τον οδηγό και φυσικά αυτό το τόσο ξεχωριστό εσωτερικό, η όλη αίσθηση είναι μοναδική. Αυτή η αίσθηση διατηρείται ακόμα και αν απλά το κοιτάς. Οι Γερμανοί έχουν βρει την συνταγή για να ξεχωρίζουν, τα μεγάλα φανάρια πια τα συνηθίσαμε και το μόνο που ίσως δείχνει κάπως παράταιρο, είναι αυτή η εισαγωγή «γραμματοθυρίδα» χαμηλά στο ρύγχος, να οριοθετείται από δύο επιπλέον χρωμιωμένες μικρότερες εισαγωγές. Αν πάντως νιώθεται ότι δεν τονίζεται αρκετά η βρετανική πλευρά του Mini σας, μην νομίζεται ότι μόνο η κλειστή έκδοση έχει το προνόμιο να καλύπτεται η μεταλλική οροφή από την αγγλική σημαία. Στο αυτοκίνητο που είχαμε στην διάθεση μας, στο επάνω μέρος της υφασμάτινης οροφής ήταν σχεδιασμένη η εν λόγω σημαία (ευτυχώς ασπρόμαυρη). Δίλημμα για το αν θα επιτεθείς ή θα πας βόλτα, δίλημμα όμως και για το πως. Κλειστός, ανοικτός ή κάτι ενδιάμεσο,  όπως ένα τάργκα, καθώς μπορεί να ανοίξει μόνο το κομμάτι επάνω από τους εμπρός επιβάτες. Και όταν λέμε τάργκα κυριολεκτούμε, αφού μπορεί σε αυτή την τρίτη γενιά του το Mini να μεγάλωσε, αλλά οι πίσω θέσεις συνεχίζουν να απευθύνονται σε παιδιά.

Στο τέλος της ημέρας η επιλογή δεν είναι εύκολη. Αν δεν σε νοιάζει ο σπορτίφ χαρακτήρας, τότε μπορείς να στραφείς στην απλή έκδοση, το Cooper S όμως μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω. Εδώ λοιπόν υπάρχει το δίλημμα, σε σχέση με την γρήγορη πετρελαιοκίνητη παραλλαγή Cooper SD, με στάνταρ το αυτόματο κιβώτιο. H οικονομική επιβάρυνση δεν είναι μεγάλη (35.450 ευρώ έναντι 34.085 ευρώ του αυτόματου Cooper S), δεν ξέρουμε όμως εάν το «ηχητικό» αποτύπωμα του SD συμβαδίζει με την ατμόσφαιρα ενός Mini Cabrio (στο Mini Clubman πάντως ταίριαζε απόλυτα).