Το 2020 ήταν μια ταραχώδης χρονιά για την αγορά οχημάτων - και ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι οι ταξινομήσεις νέων αυτοκινήτων μειώθηκαν κατά 29% τους πρώτους εννέα μήνες του έτους - 8,54 εκατ. μονάδες - υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η Ευρώπη είναι έτοιμη για τη δική της «ηλεκτρική επανάσταση». Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Jato Dynamics, η επανάσταση αυτή έχει ήδη ξεκινήσει από τον περασμένο μήνα.

Με την αποδοχή και εξοικείωση του κοινού να βελτιώνεται κάθε μέρα που περνά, οι πωλήσεις των plug-in ηλεκτροκίνητων μοντέλων (αμιγώς ηλεκτροκίνητα και επαναφορτιζόμενα υβριδικά) συνεχίζουν να τραβούν την ανιούσα στη γηραιά ήπειρο. Μάλιστα, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το Top 5 των αυτοκινήτων του συγκεκριμένου είδους καταλαμβάνεται αποκλειστικά από ηλεκτρικά μοντέλα, ενώ έντονη είναι η μάχη στις θέσεις 6 και 7 για την κατάκτηση της πρωτιάς στα επαναφορτιζόμενα υβριδικά.

Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αναμένεται να τριπλασιάσουν το μερίδιο τους φέτος στην Ευρώπη φθάνοντας ποσοστιαία στο 10%, γεγονός που φέρνει ακόμα πιο κοντά τους κατασκευαστές στο να εκπληρώσουν τους στόχους της ΕΕ σχετικά με τις μέσες εκπομπές ρύπων των στόλων τους.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Reuters, η Ευρωπαϊκή Ένωση σκέφτεται να αναθεωρήσει το στόχο μείωσης των εκπομπών αερίων από 40% που είναι σήμερα σε τουλάχιστον 55% με χρονικό ορίζοντα το 2030.

Ο νέα πρόταση της Κομισιόν για στόχο που θα κυμαίνεται «τουλάχιστον στο 55%» (σ.σ.: η σύγκριση γίνεται με τα επίπεδα εκπομπών του 1990), εφόσον τελικά υιοθετεί και επισήμως, απαιτεί έγκριση τόσο από τις εθνικές κυβερνήσεις των χωρών μελών της ΕΕ όσο και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η ηλεκτροκίνηση έχει μπει πλέον για τα καλά στο σύγχρονο αυτοκινητικό λεξιλόγιο αποτελώντας για την ευρωπαϊκή (και όχι μόνο) αυτοκινητοβιομηχανία το μεγαλύτερο αυτή τη στιγμή στοίχημα προκειμένου να μειωθεί το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των οχημάτων αλλά και να αποφευχθούν τα υψηλά πρόστιμα που… παραμονεύουν ως θηλιά στο λαιμό των κατασκευαστών εξαιτίας των νέων προτύπων που έχουν θέσει στη γηραιά ήπειρο οι αρχές της ΕΕ.

Η υψηλότερη μείωση σημειώθηκε στην Ιταλία (84%), ενώ σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γαλλία και η Ελλάδα η πτώση υπερέβη ποσοστιαία το 59%. Ωστόσο, η μείωση της κυκλοφορίας, ελέω Covid-19, δεν οδήγησε σε μείωση των θανάτων σε όλες τις χώρες. Στη Σουηδία, τη Δανία και τις Κάτω Χώρες, για παράδειγμα, οι θάνατοι από τροχαία τον Απρίλιο παρέμειναν στα ίδια ή και υψηλότερα σε σχέση με άλλες χρονιές επίπεδα, προφανώς λόγω των λιγότερο αυστηρών περιορισμών στην κίνηση οχημάτων.

Με σχετική του ανακοίνωση ο ACEA δήλωσε πως «υποστηρίζει το σχέδιο της ΕΕ για τη χρηματοδότηση κατασκευής 1.000.000 δημόσιων σταθμών φόρτισης», οι οποίοι θα καταστούν απολύτως αναγκαίοι για την κάλυψη των άμεσων αναγκών των πολιτών της Ευρώπης στον τομέα της ηλεκτροκίνησης. Ωστόσο, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στις επίσημες ανακοινώσεις τους οι ιθύνοντές του ACΕΑ, «αυτός ο στόχος αποτελεί ήδη μέρος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και υπολείπεται κατά πολύ σε σχέση με τον αριθμό των σταθμών φόρτισης που πραγματικά θα απαιτηθούν».

Όπως ήταν αναμενόμενο, η διαβόητη πανδημία του νέου κορονοϊoύ επηρέασε σημαντικά τη βιομηχανική παραγωγή της γηραιάς ηπείρου. Πολλώ δε μάλλον, τον πάντοτε νευραλγικό κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας, ο οποίος, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που συγκέντρωσε ο ACEA σε συνεργασία με πολλούς ευρωπαϊκούς φορείς, κατέβασε τα ρολά του κατά μέσο όρο για 28 εργάσιμες ημέρες τους τελευταίους δύο μήνες.

Η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία και η Γερμανία ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εγγυηθεί την εύρυθμη διεξαγωγή των Μεταφορών και να υποστηρίξει μαζικά τον τομέα, που πλήττεται από την πανδημία που προκάλεσε ο κορονοϊός Covid-19. Tο αίτημα των τεσσάρων ευρωπαϊκών κρατών δημοσιοποίησε μέσω του Twitter ο Υπουργός Μεταφορών της Γαλλίας κ. Ζαν-Μπατίστ Ντεμπαρί.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτρόπου, Ursula von der Leyen, στόχος των 28 μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνολικά της Ευρώπης είναι να καταστεί με χρονικό ορίζοντα το 2050 η πρώτη περιβαλλοντικά ουδέτερη ήπειρος σε ολόκληρη την υφήλιο. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια απόφαση που προαναγγέλλει ουσιαστικά τη θέσπιση μιας νέας και ακόμα πιο αυστηρής νομοθεσίας ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του συνόλου των οικονομικών – και όχι μόνο - δραστηριοτήτων των χωρών-μελών της ΕΕ στους τομείς της βιομηχανίας, της γεωργίας, των κατασκευών, καθώς φυσικά και των μεταφορών.