Toyota Corolla WRC: Από το μπάκετ

Ήταν απωθημένο που δεν κρυβόταν η οδήγηση ενός WRC στο χώμα. Παραλίγο να συμβεί ένα χρόνο πριν, το 2000, προσφορά του συνδυασμού «Άρης Βωβός-Toyota Ελλάς», ό,τι υλοποιήθηκε τον επόμενο χρόνο. Απλά και γρήγορα, όπως συνηθίζει η Toyota Ελλάς όταν αποφασίζει την υπέρβαση. Ήταν η πρόταση, με την πίεση της θετικής εισήγησης από τη Μαργαρίτα Ιερωνύμου -μαμά του λόχου και στο θεσμό μας «Γίνε Πρωταθλητής»- στον Άρη Αραβανή, που απλώς έγνεψε καταφατικά. Με το σπάνιο χαμόγελό του για λίγους, σε ελάχιστες περιπτώσεις.

Ο Χρήστος Βόντας, πλανητάρχης του after sales, δεν είχε αντίρρηση, ενώ ο Κώστας Πρεζεράκος ανέλαβε τις συνεννοήσεις με τους Grifone. Έκανε μάλιστα τα πάντα ώστε ως πλήρωμα να νιώθουμε άνετα στα ξένα χωράφια. «Ένας Nissanαίος ευκαιριακά στην Toyota», θα σημείωνε ο Νίκος Κάτρης.

Η Μαργαρίτα, κορυφαία PR στα 42 χρόνια μου σε αυτήν τη δουλειά, συντόνιζε έναν μικρό οργανισμό, μια εξαιρετική ομάδα με την Κλαίρη Χατζηγιάννη -αξία διαχρονική αυτός ο σπάνιος άνθρωπος-, την ιδιαίτερα κομψή και αποτελεσματική κ. Μηλίτση, τον Θοδωρή Καραγιάννη, σήμερα στη VW, ex Mercedes, και βέβαια τον Γιάννη Κάττωριτς. Ο Γ.Κ., που εργάστηκε μαζί μας πριν πάει στη Ford. Στην ομάδα και ο Αλέξανδρος Κωστήρογλου, σήμερα στη Volvo, όλοι τους της μεγάλης της Toyota Ελλάς σχολής, έργο πραγματικού καθηγητή, του κ. Τάκη Αθανασόπουλου. Σχολείο ήταν και η Fiat.

Αντίστοιχα, ο Κώστας Πρεζεράκος, ο Mr Toyota Ελλάς motorsport, έβαζε τη σφραγίδα του σε κάθε δραστηριότητα με γνώση και ευγένεια και, το κυριότερο, τυχεροί οι δεκάδες αγωνιζόμενοι με Toyota, είχαν μαζί τους και ποτέ απέναντι έναν ειλικρινή άνθρωπο σε επικίνδυνη αποστολή διαρκείας.

Με ένα χρόνο καθυστέρηση

Ό,τι δεν καταφέραμε να συμβεί το 2000 -ευθύνη μου- το πετύχαμε το 2001, και… όνειρο είναι μη με ξυπνάτε, στην πρώτη μας δοκιμή στον Κιθαιρώνα, την παραμονή του αγώνα. Στο προσυμφωνημένο τεστ των 40 χλμ., όταν νοικιάζεις αγωνιστικό αυτοκίνητο. Η δοκιμή μας στην ανάποδη φορά της ε.δ. από ό,τι στον αγώνα, και αν καταφέρεις να επικοινωνήσεις με τη μηχανή σου στο κακό οδόστρωμα, θα βρεις την άκρη και στον καλό δρόμο. Πρόκειται για πολεμική μηχανή και, όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις του καθαρόαιμου, το καλό ή το κακό οδόστρωμα είναι λεπτομέρεια.

Οι πρώτες εντυπώσεις συνδέονται περισσότερο με σκέψεις για το αν θα καταφέρεις να αξιοποιήσεις κάποιες από τις δυνατότητες του WRC, και λιγότερο με το πώς συμπεριφέρεται. Απέχεις πολύ από τις δυνατότητες μιας καθαρόαιμης μηχανής. Σε προδιαγραφές φουλ spec, με το joystick να σε προσκαλεί. Όπως η εργοστασιακή Corolla, που δοκιμάσαμε το ’99 στη Φινλανδία, ό,τι δε διέθετε το αυτοκίνητο που απογείωσαν στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα οι Άγγελος Ζήβας-Στέλιος Φάκαλης το 1998. Η Toyota Corolla WRC, που έμεινε στην ιστορία ως ένα αξιόπιστο σύνολο από το ΤΤΕ με κάποιες δυσκολίες στο όριό της, ειδικά σε γρήγορα κομμάτια, όπως στη Φινλανδία και στη Νέα Ζηλανδία λόγω του κοντού μεταξονίου, που θεωρητικά ευνοούσε σε αγώνες όπως το Ράλλυ Ακρόπολις…

Στον αγώνα

Λεπτομέρειες τα παραπάνω στην περίπτωσή μας, που είχαμε να διαχειριστούμε την ευθύνη της πανάκριβης «γνωριμίας» σε αγώνα, απέναντι στην αρμάδα του Γκρουπ Ν του Ελληνικού Πρωταθλήματος. Από τις περιπτώσεις που ανταγωνιστικά καλύτερα θα ήσουν με αντίστοιχο «Μίτσου» ή «Σούμπι», παρά να χάσεις από αυτά τα σχεδόν νορμάλ σεντάν στα χέρια εξαιρετικών, οδηγώντας F1. Τέτοια η διαφορά, με την ψαλίδα να κλείνει αν την ώρα που εσύ διστάζεις και ψάχνεσαι, ο αντίπαλος πιέζει.

Εξαιρετικοί οι Δημήτρης Δριβάκος-Ηλίας Κορδάς, φόρεσαν κράνος-γάντια, έσφιξαν ζώνες και, αφού μας είπαν «καλημέρα» με φιλοδώρημα, δε μας άφησαν να πάρουμε ανάσα μέχρι τον τερματισμό. Η τελική διαφορά δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, και εκείνη την ήμερα ο Δημήτρης κατέθεσε μέταλλο και ψυχή, όντας και μακράν ταχύτερος των ομολόγων του με τα «Ν». Βαριά ονόματα, πρωταθλητές που ήταν σε άλλο ρυθμό, και θυμόμαστε το εξαιρετικό κλίμα μεταξύ όλων μας, από την αφετηρία μέχρι τον τερματισμό.

Grifone Corolla WRC

Αυτοκίνητο του εργοστασίου που συντηρεί η ομάδα του Φαμπρίτσιο Ταμπατόν, με ευθύνη και για τη συμμετοχή του Άγγελου και του Άρη. Συντονίζει ο πολύς Νίκι Γκουλίνο. Αργότερα στην Peugeot ο Ιταλός, και με το «καλημέρα» ρωτούσε ποιοι είναι οι αντίπαλοι, ξεκαθαρίζοντας και ως ένεση ηθικού πως δεν ήρθαμε για φωτογράφιση, αλλά για τη νίκη. Καλό είναι να σε πιστεύουν, αφού κάπως έτσι αποκτάς και την αυτοπεποίθηση, κάπου χαμένη στο ΡΑ του ’99 στην Κινέτα, όπου ένα «γκαπ» εξελίχθηκε σε «γκουπ», και τέλος, με τον κακό τρόπο…

Στην αφετηρία της 1ης ε.δ., ο Άγγελος Ζήβας θεατής, και η καλημέρα του συνδυάζεται με θετική παρέμβαση στο ΑLS, επιλέγοντας τη θέση 3 για άμεση απόκριση στο γκάζι… Λίγο παρακάτω, στο γεφυράκι πριν από τον τερματισμό, θεατές ο Αρμόδιος, ο Γιάννης Αλβανός και ο Γιάννης Παπαναγιώτου. Της Michelin, εμείς με Pirelli, και αυτή είναι η ομορφιά των ελληνικών αγώνων, όπου διαχρονικά τα συναισθήματα κυριαρχούν των επαγγελματικών σχέσεων. Είμαστε αργοί, το ξέραμε, μας το έδειξαν με το βλέμμα τους, το επιβεβαίωσε ο χρόνος σε σχέση και με του Δημήτρη. Τότε, εκεί, σε μια χωμάτινη εκδοχή της Στεφάνης, που ήθελε γνώση της μηχανής ώστε να μην εκτεθείς σε σχέση με τον αποφασισμένο που θα εξαντλήσει την υποδεέστερη μηχανή του. Η Τώνια σχολίασε πως «έτσι δεν πάμε πουθενά», και κάπως έτσι ήταν και η κατάσταση στον Κιθαιρώνα-1, με τον συνεργάτη μας Γιάννη Αθανασίου, κριτή στη διασταύρωση, να συμπληρώνει: «Ξύπνα, boss».

Σε πρώτο πρόσωπο

Σημαντικό ότι ήξερα πού βρίσκομαι και, στην άνεση -στο τέλειο μπάκετ, με φόρμα λευκή-κόκκινη Toyota δανεική από τον βασιλιά Μανώλη Παναγιωτόπουλο-, έπρεπε να προσθέσουμε ταχύτητα οδηγώντας περισσότερο σε ρυθμό WRC. Πιο επιθετικά, λοιπόν, και αλλάζοντας ρυθμό αντιλαμβάνεσαι ότι ο κινητήρας δουλεύει και ψηλά, ενώ οι αλλαγές χωρίς να αφήνεις γκάζι είναι μαγεία. Η ανάρτηση σβήνει τα χαντάκια στον Κιθαιρώνα, όπου στο δεύτερο πέρασμα νιώθεις πως πρόκειται για φλατ ειδική, ενώ τα διαφορικά επιτέλους λειτουργούν, αφού ξύπνησες και κάνουν τη βρώμικη δουλειά, ώστε να προκύψει χρόνος στη Θήβα.

Νωρίτερα ακυρώθηκε ο Άγιος Βασίλειος -μέσα από ένα ρεσιτάλ σεβασμού της αείμνηστης Καίτης Κυρίτση της ΑΛΑ προς όλους μας, οπότε χάσαμε την ευκαιρία μας σε ειδική WRC και χρειάστηκε να ιδρώσουμε με ασφάλεια για την αξιοπρέπειά μας στη Θήβα. Ό,τι επαναλάβαμε το βράδυ, επιλέγοντας ασφαλή ρυθμό, έχοντας και την απαραίτητη διαφορά, και τότε ήταν πολύς ο κόσμος εκεί. Ειδικά στη διασταύρωση πριν από το τέλος, όταν πολλά αγαπημένα πρόσωπα, συνεργάτες μας, ήταν κοντά στην αφετηρία. Η ομορφιά των ράλλυ, με τα συναισθήματα να κορυφώνονται όταν φτάνεις στο σέρβις κατά τη διάρκεια του αγώνα και όταν ολοκληρώνεις, πέρα από το αποτέλεσμα. Τότε, με την Corolla, κάθε επίσκεψή μας στις κόκκινες τέντες θύμιζε και κοινωνική εκδήλωση, αφού η συμμετοχή δημιουργούσε ενδιαφέρον, ως υπέρβαση-ανθρώπων έργο.

Η Toyota Corolla WRC…

… Παγκόσμια Πρωταθλήτρια το ’99, ό,τι καλύτερο οδήγησα στο χώμα, ένα δύστροπο σύνολο που ήθελε την ταχύτητα του Βωβού και το ταλέντο του Ζήβα, που προσαρμόστηκε υποδειγματικά από τα Α5, ώστε να κάνει χρόνους Γενικής. Ο Ζήβας, με ποιότητα Παναγιωτόπουλου που ανέβαινε-κατέβαινε κατηγορίες, ό,τι απόλυτα επιτυχημένο και για τον Τσάδαρη, αποτέλεσμα της ευφυΐας του. Το μυαλό του αξιοποίησε και ο Βαζάκας, ώστε να προσαρμοστεί στο «Σούμπι» του από το Micra-θλίψη. Οι μεγαλύτερες κατηγορίες, όπου απέτυχε ο διαχρονικά λαλίστατος Σωτήρης Σκαλτσάς, ό,τι δεν τόλμησε ο Κώστας Αργυρίου, χρυσά τιμόνια των μικρών κατηγοριών. Οι τρομοκράτες της εποχής.

Η Corolla, λοιπόν, απαιτούσε ένα δύσκολο παιχνίδι με την πρόσφυση, ώστε να την αξιοποιείς ουδέτερα, αλλά να μπορείς να την οδηγείς και υπερστρέφοντας χωρίς να καθυστερείς. Όταν ο Άγγελος τη βρήκε, την οδήγησε πραγματικά γρήγορα στη Χαλκιδική και στην Κύπρο, με τον Άρη να την απογειώνει, αλλά να μην τη φοράει, όπως π.χ. το Subaru και οτιδήποτε άλλο με τροχούς σε χωματόδρομο. Ο master!

Δεν ξεχνώ

Την ανάρτηση στα χαντάκια, το joystick όπου ξεχνούσες το χέρι σου εκεί αλλάζοντας για να απολαύσεις την on–off αίσθηση και το πηδάλιο. Ακολουθούσε την εντολή και όσο ψάχνεσαι είναι ο καλύτερος βοηθός σου, με την ασφάλεια της συμμετοχής, από την απόκριση του κινητήρα στο γκάζι. Σπάνια ξέρεις ποια σχέση έχεις στο κιβώτιο παρά την ένδειξη, ενώ συχνά ο κινητήρας έφτανε στον κόφτη, αφού όταν πιστέψεις ότι κατάλαβες, ο κινητήρας αναλαμβάνει να σε προστατεύσει ώστε να μην εκτεθείς.

Ολοκληρώσαμε ασφαλώς και, στη διαδρομή μας -παλμαρέ, όπως λέγεται- καταγράψαμε μια σημαντική εμπειρία.

Toyota Corolla WRC, η απόλυτη Αγωνιστική Γνωριμία, η αγαπημένη μας διαδικασία, το καλυτερότερο της δουλειάς μας στα 42 χρόνια εμπειρίας._ «Στρατισίνο»